Dangerous Love (Ashworth Series #2)

Chapter 21.

Date Published: June 17, 2017
Date Re-Published: May 23, 2020

CHAPTER 21.

BLADE'S POV

~ 9 PM ~

"Where the fuck is she? It's already 9 pm and still, she can't be reached!" I screamed then dialed her number again.

"Riel, calm down. Natatakot mga anak mo." I look at the kids and I can see that they're afraid of me. I sighed.

"I'm sorry, kids. I think you should go to your rooms first for you not to be scared of me." I told them then they went to their own rooms.

"Hindi ko ma-contact si Amber pero si Silvan, na-contact ko na." Dad told me. I looked at his direction then he sighed.

"Silvan said not to worry pero hindi pwedeng sabihin kung nasaan si Rebecca ngayon sabi ni Amber dahil ayaw niyang maistorbo si Rebecca." He told me.

"Hindi kaya may pinapagawa si Amber na medyo delikado kay Rebecca? Kilala mo naman 'yon, medyo baliw 'pag tinotopak." Mom commented.

"Sige. Tawagan natin si Amber at baka may topak na naman 'yon eh. Nag-aalala din ako kay Rebecca kasi baka mapahamak 'yon nang wala sa oras." Dad said then he called tita Amber.

Please, babe. Be safe wherever you are.

~ 9:50 PM ~

Nandito kami ngayon sa isang meeting room at nakita kong puro shotgun at claymore ang nakasabit sa pader.

"Wow. Totoo ba 'to?" Lumapit ako sa mga armas na nakasabit sa pader at hinawakan. Walang bala ang shot gun kaya naman tinitigan ko lang 'yon.

"Totoo po ang lahat ng 'yan, miss. Kaya ingat po." Sabi ni Hibiki at binalik ko na 'yon sa lalagyanan niya kanina.

Ngayon ko lang napansin na marami pala kami ngayon dito at may mga babaeng miyembro din dito ngayon.

"Miss, kung may utos po kayo, nandito lang kami." Tumango ako. "So, ikaw pala 'yung tinutukoy ni Queen Amber kanina sa'kin." Tinignan ako mula ulo hanggang paa ng isang lalaking naka-coat and tie.

"Hindi ako basta-basta nagbibigay ng katapatan sa kung kani-kanino lang kahit sa anak ng boss ko." Sabi ng lalaki.

"Patunayan mo sa'kin na karapat-dapat ka sa katapatan ko at mag-uusap tayo ulit." Umalis na siya mula sa harap ko.

Sungit no'n ah. Pero mas masungit pa rin si Riel kesa sa kaniya. Speaking of Riel, oh my god. Napakuha agad ako ng phone at nakita kong naka 200 missed calls na siya sa'kin.

Naka-silent kasi 'to kanina para walang mang-istorbo sa'kin at nawala na sa isip ko na sabihan si Riel tungkol dito dahil sa ayokong mag-alala siya. Dinial ko naman ang number niya at agad siyang sumagot.

"Rebecca? Shit! Where have you been?! What the hell?! I'm so worried about you." Sabi niya at medyo na-guilty ako do'n.

Halata talaga sa tono ng pananalita niya ay nag-aalala siya sa'kin. Kailangan kong bumawi sa kaniya agad.

"Riel, I'm sorry. Nawala sa isip kong tumawag sa'yo." Sabi ko. "May inasikaso lang ako at uuwi agad ako pagkatapos." Dugtong ko.

"Where are you right now?" Tanong niya. "Riel, sorry pero hindi pwedeng sabihin eh." Napatingin ako sa mga kasama ko at nakatingin lang sila sa'kin ng seryoso.

"Riel, pag-usapan natin 'to mamaya pagka-uwi ko." Sabi ko pa. "Sure. I'll be waiting for you here. Be safe." Sagot niya.

"Opo. I love you."