Lütfen Benimle Evlen / Davetsiz Aşklar ~ 1

Bölüm 50

İnstagram: pembekalemhikayeleri

***

Ben geldimmm aşkkuşlarımmmm. ❤❤

Canlarım Zeynep ve Ceren'in hikayelerinden burada çok az bahsedeceğim. Bu nedenle 'Aa neden yok?' demeyin. 😁 Herkes kendi hikayesine yakışır. 😇

Keyifli Okumalar. ❤

***

Zeynep gözlerinden akan yaşları elinin tersiyle silip "Zorla evleniyorum" dedi. "İşin kötü yanı sevdiğim adam da benimle zorla evleniyor!"

Aslı ve Ceren'in ağzı şaşkınlıktan açık kaldı. Zeynep ve Burak'ın bu kadar acele evlenmelerinin altından bir şey olduğunu ikisi de dışlarından söylemeseler de içlerinden düşünmüşlerdi ama böyle bir şey ikisi de asla beklemiyordu. Zeynep'in nasıl bir şekilde Burak ile evlenebileceğini anlayamıyorlardı.

Aslı Zeynep'in ellerini tutup "Canım önce bir sakin ol" deyip onu yatağın üzerine oturttu. Kendisi sağ yanına otururken Ceren de sol yanına oturmuştu. Aslı yeniden Zeynep'in ellerini güçlü bir şekilde sıkıp gözlerine bakarak "Şimdi neler olduğunu anlat" dedi.

Zeynep hissettiği kederle gözlerini yumup derin bir nefes alıp, verdi. "Tamamen saçmalık, her şey tamamen saçmalık. Her şeyin mantıklı bir açıklaması var ama anlattığım zaman hiç de öyle olmadı"

Aslı da Ceren de bir şey anlayamamıştı. Bu kez Ceren söze girip "Hiçbir şey anlayamıyoruz canım" deyince Zeynep yeniden derin bir nefes alıp başına gelenleri anlatmaya başladı.

Sözlerinin sonuna geldiğinde Aslı ve Ceren de şok içinde ona bakıyordu. Gerçekten ortada mantıklı bir açıklama vardı ama açıklamanın yanlış anlaşılması da mantıklıydı.

Aslı Zeynep'in elini bırakmadan "Sen merak etme biz babanla konuşur anlatırız her şeyi" dedi.

Zeynep korkuyla arkadaşına bakıp "Sakın" dedi. "Her şey daha kötü olabilir. Eğer babam kendisine durumu kurtarmak için yalan söylediğimizi öğrenirse artık ölene kadar hiçbir söylediğime inanmaz. Şu anda bile şüpheleri var."

Aslı sıkıntıyla oflayarak çaresizce Ceren'e baktı. Onun da gözlerinde aynı çaresizlik vardı, ikisi de arkadaşları için ne yapabileceklerini bilmiyordu.

Zeynep, Aslı'yı hamile haliyle mutsuz ettiğine üzülerek bu kez o arkadaşının elini sıkıca tuttu. "Sen sakın üzülme. Üzülmeyi sana yasaklıyorum". Zorlukla gülmeye çalıştı. "Eğer sen üzülürsen bebiş de üzülür"

Aslı itiraz etmek için ağzını açtığı anda Zeynep sağ elini onun dudaklarına kapatıp "Lütfen Aslı" dedi. "Tamam ben olayın şokunda olduğum için ağlayabilirim ama senin bu yüzden kendini üzmeni istemiyorum. Neticede ölmüyorum, zorla olsa da sevdiğim adamla evleniyorum."

Ceren de Zeynep için üzülse de ona Aslı konusunda katılıyordu. Aslı zaten hassastı, bir de bu yüzden kendisini üzemezdi. "Zeynep doğru söylüyor canım. Sen sakın üzülme, ben ikimizin yerine de üzülürüm"

Zeynep sesli bir şekilde "Ben bunu istemiyorum" dedikten sonra ayağa kalkıp ikisinin de karşısına geçti. "İkinizin de üzülmesine gerek yok. Tamam ben hayatım bir anda tepetaklak olduğu için üzülebilirim ama benim üzüntüm de geçer yakında. Bunun sizde kalıcı hasar bırakmasını istemiyorum. İkinizin de zaten sıkıntıları var"

Aslı kafasını hafifçe sallayıp ellerini karnına götürdü. Zeynep birçok şeyi bilmemesine rağmen doğru konuşuyordu; bebeği için üzülmemesi lazımdı. Karnını okşadıktan sonra tebessüm edip Ceren'e baktı. "Ceren hanımın da dertleri geçmiş gibi"