Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Keyifli Okumalar ❤️
****
Bölüm Şarkısı: Cici Kızlar - Delisin ❤️
***
Arzu karşısında kararsızca birbirine bakan Onur ve Aslı'nın samimiyetini fark edince kalbi bir kez daha kırılmıştı. Bunu onlara belli etmemek için yüzüne sahte bir gülüş kondurup onlara doğru sanki podyumda yürüyormuş gibi yürüdü. Ona boşuna podyumların 'buz prensesi' demiyorlardı, o kadar iyi rol yapıyordu ki yüzünde duygu kırıntılarından tek bir zerre bile belli olmuyordu. Tam önlerine gelince yalnızca Onur'a bakıp "Nasılsın?" diye sordu.
Onur onun bu rahatlığına hayret ederek kaşlarını çattı. Evet onun tanıdığı Arzu istediği zaman buz gibi olurdu ama böyle bir anda onun bu kadar nötr olmasını beklemiyordu. İçindeki tereddütü dışına yansıtmadı. Arzu'nun hep tanıdığı sert ifadesini yüzüne takıp tok sesiyle "Merhaba Arzu" dedi. Aslı'nın daha fazla rahatsız olmasını istemiyordu. Üsten bir bakışla onu hiç umursamayan bir şekilde ona bakıp Aslı'nın elini tuttu. "İyi görünüyorsun. Kendine iyi bak" deyip Aslı'nın elini elinden bırakmadan hızla mağazaya doğru ilerledi, Aslı da mecburen peşinden sürüklendi. İçeri girince Onur Aslı'yı tutan elini bırakıp ona döndü. İyi olduğuna emin olmak için onu kısa bir süre inceledi. Saçlarının dağılmış olması dışında fiziksel bir değişme yoktu ama genç adam gözlerindeki korku ve acıyı hemen görmüştü. Eliyle çenesini kavrayıp "İyi misin?" diye sordu.
Aslı Onur'un temasıyla biraz rahatlamıştı. Arzu'nun bakışları altında fazla ezilmişti ve çok fazla korkmuştu. "İyiyim" dedi sakin olmaya çalışarak. Fakat gözünden bir damla yaş akmasına engel olamamıştı. Onur yanağına süzülen damlayı eliyle silip "İyi değilsin" dedi.
"İyiyim ama Arzu'ya üzüldüm. Benim yüzümden aranız bozuldu. Kendimi düşündüm, onu hiç düşünmedim. 'Keşke sizi ayırmaya çalışmasaydım' demem, en azından hissetmem gerektiğini düşünüyorum ama ne diyorum ne de hissediyorum". Yaşlar dolan gözleriyle Onur'a baktı. "Onur ben galiba kötü bir insanım"
Onur, kahkaha atmak üzereyken kendini zor toparlayıp suratındaki ciddi ifadeyi bozmamaya çalıştı. Aslı ağlarken o kadar tatlı görünüyordu ki; tek istediği onu kollarına alıp önce gözlerinden sonra da büzdüğü dudaklarından öpmek istiyordu. Fakat onun da yine zamanı vardı. Eli hala çenesindeyken genç kızın bakışlarını kendisine çevirdi. "Sen ayırmasan da biz ayrılırdık. Senin özellikle yaptığın bir şey yok. Sen sadece süreci hızlandırdın. Arzu ile aramızda zaten aşk yoktu ve bu yüzden de kolayca bitti"
Aslı onu sözleriyle ses çıkarmadan kafa sallayınca Onur onun bu tatlılığı karşısında daha fazla dayanamayacağını hissetti. Bunun en azından ona sarılmasına engel olmadığını düşünerek onu kollarına aniden aldı. Kokusu şimdi içine daha yakından dolarken başını boyun girintisine yasladı. Bir babanın ağlayan küçük kızını sakinleştiren şefkatli sesiyle "Sakin ol" dedi. "Sen suçlu değilsin, kendini suçlu hissetme sakın. Bana, hatta Arzu'ya büyük bir iyilik yaptın sen. Böylece onu gerçekten seven birini bulabilir"
