Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ve ben geldim ❤️
Tüm oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim, keyifli okumalar ❤️
***
Aslı'nın gergin bekleyişi Semiha'nın odaya girip "Hoca bey geldi" demesiyle daha da artmıştı. Zaten olacak olan bu olmasına rağmen genç kız bunun bir emrivakiyle olması karşısında rahat edemiyordu. En azından bilseydim, kendimi hazırlayabilirdim diyiyordu içinden. Fakat Onur'un da ilk tepkisinden onun da daha önceden bilmediğini anlamıştı. O da ilk defa duymuştu ama sanki çoktan gönüllü gibi kabul etmişti. Onur bunu kolayca kabul ediyorken, Aslı gergin görünmek istemiyordu. Sonuçta Onur'u bu evliliğe zorlayan oydu. Bu nedenle burnundan derin nefesler alıp rahatlamaya çalıştı.
Hoca içeriye girince dedesi onu karşılarken Aslı ve Onur da ayağa kalktı. Aynı anda içeriye Semiha ve Güven de girmişti. Semiha Aslı'ya yaklaşıp elindeki beyaz şalı ona uzattı. Aslı şaşkınlıkla ona bakınca açıklama yapma gereği duyarak "Hoca duayı okurken gelişi güzel de olsa taksanız iyi olur. Yani gerekli değil de, ben takmak istersiniz diye düşündüm" dedi.
Aslı sonunda idrak ettiğinde Semiha'nın elinde şalı aldı. "Teşekkür ederim" dedikten sonra şalı açıp acele bir şekilde başına taktı. Şu anda içinde bulunduğu duruma inanamıyordu fakat itirazsız her şeyi yapıyordu. Onur'la hocaya bakıp "Hoş geldiniz" dedikten sonra yine arkalarındaki koltuğa oturdular. Hoca da Kadir beyle yan yana oturunca Aslı'ya bakıp "Adını ve babanın adını söyler misin hanım kızım?" dedi.
Aslı başta kekeleyerek "A-adım Aslı" dese de hemen toparlayıp gülümseyerek "Babamın adı da Mithat" dedi.
İmam elindeki kağıda isimleri not aldıktan sonra bu kez Onur'a dönüp "Sen de söyler misin oğlum?" dedi.
"Adım Onur, babamın adı Erdem"
İmam bu isimleri de not aldıktan sonra elini göğe kaldırıp dua etmeye başladı. Daha sonra Aslı'ya bakıp "Allah'ın emri, peygamberin kavliyle Erdem oğlu Onur'u kocalığa kabul ediyor musun?" diye sordu.
Aslı bu soruyla yeniden gerilerek ellerine baktı. Onur'a bakamıyordu çünkü onun gözlerinde pişmanlık göreceğinden emindi. Onun da gönüllü kabul ettiğini fark ederek başını yeniden kaldırıp hocaya baktı. "Ediyorum hocam"
"Ediyor musun?"
"Ediyorum"
Hoca Onur'a dönüp aynı soruyu tekrarladı. "Allah'ın emri, peygamberin kavliyle Mithat kızı Aslı'yı eş olarak kabul ediyor musun?"
Onur gözlerini Aslı'ya çevirince onun tırnaklarını izlediğini fark etti. Korktuğunu hissetmişti. Belki de Aslı'nın bu işten pişman olabileceğini bile düşündü. Fakat o emindi, tereddütü yoktu. Hocaya baktı. "Kabul ediyorum"
