Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tüm yorumlarınız için çok teşekkür ederim, keyifli okuamalar ❤️
****
"Emre ben bugün doktora gittim"
Emre şaşkınlıkla Aslı'ya baktı. Geldiğinden beri Aslı'nın bir şeyinin olduğunun farkındaydı ama hasta olmasını asla beklemiyordu. Ellerini genç kızın yanağına götürüp korkuyla gözlerine baktı. "Ne oldu? Kötü bir şeyin mi var?"
Aslı'nın gözleri aniden dolmaya başlamıştı. "Emre benim yumurtalıklarımda tehlikeli kistler varmış. Eğer bir yıl içinde hamile kalmazsam bir daha çocuğum olmayacakmış"
Aslı'nın gözlerinden gözyaşları akmaya başlarken Emre "Tıp çok gelişti Aslı, mutlaka bir çaresi bulunur" dedi ümitsizce.
Aslı çaresizce kafa salladı. "Yumurtalıklarım alındıktan sonra başka yol kalmıyor. Bir yıl içinde hamile kalmak zorundayım"
Ağzından çıkan kelimeler genç kızı fazlasıyla utandırıyordu ama başka çaresi olmadığının da farkındaydı. Onu bu dertten ancak sevgilisi kurtarabilirdi. Ümitle gözlerine bakıp "Emre benimle evlenir misin?" diye sordu.
Emre sanki elektrik akımına değmiş gibi elini hızla Aslı'dan çekti. Donup kalmıştı. Aslı'yı seviyordu ama daha üniversiteden yeni mezun olmuşken evlenmek asla planlarında yoktu. Sevgilisi ümitli gözlerle ona bakarken kendisini bunu yapmak zorunda olduğuna ikna ederek "Yapamam Aslı" diye mırıldandı. "Üzgünüm ama seninle evlenenem"
Aslı'nın ümitle bakan gözleri sevgilisinin cevabını duyduğu anda kararmaya başlamıştı. Kendisini daha fazla ağlamamak için zor tutarken masadaki çantasını alıp koluna taktı. "Sana hoşçakal Emre" dedikten sonra onun gözlerine bir daha bakmadan orayı terk etti. Ağlayacağı başka dertleri varken Emre için ağlamayacaktı ve ağlamadı da. Ve Emre de o günden sonra Aslı'yı bir kez bile aramadı.
***
Aslı haftalar sonra eski sevgilisinin gözlerine bakarken o anı düşündü. Ne kadar çaresizdi o zaman. Zaten büyük bir darbe almışken diğer büyük darbeyi de ondan almıştı. "Yapamam Aslı" deyip onu bu derdin ortasında yalnız bırakmıştı. Aslı o ana kadar ona aşık olduğunu sanıyordu ama ondan sonra kendisini sorgulamıştı; gerçek aşk bu muydu? İnsan sevdiği kadını böyle terk edebilir miydi? Bir kadın kendisini umursamayıp, bir gün bile aramayan bir adama aşık olabilir miydi? Aslı olamazdı, olmamıştı. Emre 'yapamam' dediği anda silmişti onu yüreğinden ve bir kere bile düşünmemişti. Belki Emre'ye aşık olmamıştı belki de onun aşkı böyle ihanetler anında bitiyordu fakat bildiği tek gerçek vardı o da Onur'a bir kez daha minnettar olduğuydu. Şu an Emre karşısında dimdik duruyorsa bu onun sayesindeydi.
Çantasında bulduğu anahtarı avucunun içine aldı. Yumruğunu sıkarken avucuna batan anahtarın ona bıraktığı acıyı umursamıyordu. Emre'nin aşkına inanacak kadar aptal olması canını daha fazla yakıyordu.
