♣Түүний харанхуй тал 2♣ "COMPLETE"

4. Зун II

-Гэгээ-

Бид эцэст нь Чанёолын гэрээс гарахад оройн таван цаг болсон байх бөгөөд зун болохоор гадаа одоо ч гэрэлтэй аж. Бид гэртээ ирэн Жэжүүн шууд л өрөө рүүгээ явж, би хиртэй хувцаснуудаа угаалгын машинд би хэт их хувцастай байхыг үзэн яддаг болохоор нимгэн өмд, хөхний даруулгатай үлдлээ. Жэжүүнтэй амьдарч эхлэснээс хойш ийм шинэ зуршилтай болчихсон.

Би дуут мессежүүдээ шалгаад өрөөндөө орлоо. Жэжүүн орон дээр хэвтэн утасаа оролдоно. Намайг ороход над руу хараад биеийг минь гүйлгэж харах нь тэр. Биднийг харц тулгарахад түүний нүд зөөлхөн байх агаад хайр, хүндэтгэл бишрэлээр дүүрэн бас ямар ч дур хүсэл агуулаагүй байв. Би өнгөрсөн хэдэн жилүүдэд гэрээрээ өмдгүй ч явж байсан атлаа энэ намайг ичээж орхих нь тэр.

"Дизайнер залгаад өнөөдөр үйл явж ямар байгааг шалгана бас байшин сайхан харагдаж байна даа, биднийг гурван долоо хоногийн дараа нүүж болно гэсэн"

"Гайхалтай" Жэжүүн инээмсэглэн ширээн дээр утсаа тавиад намайг орон дээр суу хэмээн дохилоо. "Надтай тэврэлдээд хэвт"

Намайг ор руу авирахад тэрээр шууд л бэлхүүсээр минь ороон тэврэх нь тэр. Жэжүүний гар хөхөн дээр минь байх бөгөөд түүний гар хөхний даруулаас минь ч илүү таарах юм.

"Тэгээд дахиж жирэмснээс хамгаалах эм уухгүй биз дээ?"

"Гэхдээ бид секс хийж байгаад би жирэмсэн болчих юм бол яах юм? Бид одоохондоо бэлэн биш байна" Эсвэл би бэлэн биш байгаа байх. Жэжүүнтэй хамт байснаас хойш би амьдралдаа юу хийхээ мэдэхээ больчихсон. Үргэлж л Жэжүүнд найддаг.

"Тэгээд есөн сард л бид бэлэн болчихно. Бас өөр би гадуур нь тавьчихаж болно гаргачихаж болно" хэмээн хэлээд уруул дээр минь үнслээ.

"Юу?"

"Чи миний дотор тавих дуртай гэж хэлсэн биз дээ"

"Үнээн, гэхдээ чи биднийг хүүхдэд бэлэн биш гэж бодож байгаа бол би гадуур нь тавьчихаж болно. Би чиний төлөө юу ч хамаагүй хийнэ ээ"

Би багахан инээмсэглээд уруул дээр нь удаан гэгч нь үнсээд "Бид яахыг нь харж л байя за юу?"

"Гэхдээ дахиж уухгүй биз дээ?"

Би толгой дахиж "За"

"Энэ чинь л миний охин" Жэжүүн инээмсэглэн уруул дээр минь зөөлөн үнслээ. "Чиний бие эргээд хэвийндээ орох гэж цаг авах болохоор..." Тэр одоо миний доод уруулыг зөөлөн сорох ажээ.