ZODIAC UNIVERSITY: Meet The Zodiac Circle

Chapter 15

"Stay two meters away from your classmate!" utos ni miss Lydia sa amin.

Nag-uunat-unat na kaming lahat para magiging active ang pangangatawan, bounce bounce, torso twist, side stretch, side stretch, head rotation, jump jump! Tiningnan ko naman si Cyrus habang seryosong nag-eelbow stretch katabi ko.

"Now! Listen very carefully!" miss Lydia.

Huminto muna kami sa pag stretching.

"Hindi sa lahat ng oras, iaasa ninyo ang kapakanan ng buhay ninyo sa magic powers ninyo, kaya kailangan marunong din kayo dumipensa using your own strength and body," miss Lydia.

Naiintindihan ko ang point ni miss. Malamang kailangan din naming marunong makipaglaban na gamit ang pisikal naming pangangatawan. Isipin mo, marunong ka gumamit ng ability pero hindi ka marunong dumipensa.

"First position and the most important one, bend your knees ang let gravity do it's work on dragging your body down, para ito mailabas ang physical strength at energy ninyo lalong-lalo na rin sa agility," miss Lydia.

"Always remember na hindi lahat ng kalaban ay nakikita sa mata, kailangan mo ring matutong damdamin ang presensya nila," dagdag ni miss Lydia.

"Talasan ang inyong five senses, kahit anong araw o oras ay kaya kang atakihin ng kalaban!"

Tapos nag bend ng knees si miss Lydia.

"Position! Follow me!" miss Lydia.

"Hwa!"

"Two strikes punch, and one side kick!" miss Lydia, sabay kilos suntok sa kanan tapos kaliwa tapos sipa sa kanang binti.

Sinunod namin ang ginawa ni miss Lydia.

"Huwag na huwag kayong mapaghina ng katawan! Kada-suntok ninyo, kailangan may lakas talaga mula sa katawan ninyo, AGAIN! isipin ninyo na may kaharap kayong kalaban!" miss Lydia.

"Hwa!" sigaw namin, Strike punch, strike punch, one side kick.

"Two strike punch and one elbow strike!" miss Lydia.

Lahat ng sinabi ni miss Lydia ay ginawa niya, tapos kami naman ay sumunod lang sa kaniya. Lahat yata ng uri ng panununtok ay itinuro niya sa amin, at syempre fast learners kami kaya madali lang namin nasunod lahat ng iyon.

"Now! Dapat marunong kayong umilag! Hindi pwede laban lang nang laban! Atake nang atake! Kung masakit na, umilag ka na!" miss Lydia.

Tapos nag demo na naman siya ng ilang style ng dodging.

"Kung sa itaas ang atake ng kalaban, umilag ka pababa! Kung sa ibaba naman ang atake ng kalaban, umilag ka pataas!" miss Lydia.

"Eh paano kung sa puso miss?" biglang sigaw ng kaklase naming lalaki.

Nagsitawanan ang iba naming kaklase.

"Silence! Again!" miss Lydia. Nasa serious mode si miss Lydia ngayon ah, pero hindi pa rin namin maiwasang mapatawa sa pagbibiruan ng mga kaklase namin. Hindi rin naman big deal ni miss kaya nagpatuloy lang kami sa pagsunod sa kaniya at sa pagtawa.

"Kaya tayo nandito sa paaralang ito, para matuto tayong lumaban at ipaglaban ang mga bagay na importante sa atin," miss Lydia.

"Dahil masakit sa parte natin na makitang sinasaktan ang mahal natin sa buhay ngunit wala tayong ibang magawa kundi magmakaawa na hindi sila sasaktan," dagdag niya.

Tama nga naman, naalala ko na naman ang mama ko sa tragic night. Nakita kong nahihirapan siya pero wala akong nagawa para sa kaniya.

"Okay again!" miss.