Unlucky Princess

Chapter 35-Elevator

VJ's POV

"Tama na 'yan Vincent.Hayaan mo na muna si Bernice." napalingon ako sa likod ko ng may tumapik sa balikat ko.

"Tito Arthur?"

"Pwede ba tayong mag-usap?" tanong nito sa akin. "Nagsiuwian na ang lahat." dugtong pa niya.

"Sure Tito."

Kahit na kinakabahan ako sa klase ng pananalita ni Tito pero pumayag pa rin ako.

"Salamat.Sa library tayo." yakag niya sa akin at saka nauna na sa paglakad. "Maupo ka." itinuro niya sa akin ang upuan habang hawak ang remote ng aircon ng kanang kamay para i-on.

Humugot ako ng malalim na hininga.May pakiramdam ako na may sasabihin siya tungkol sa amin ni Bernice.

"Ano po ba ang pag-uusapan natin Tito?" tanong ko.

"Tungkol sa iyo,at sa prinsesa namin." sumandal siya sa upuan. "Ano ba ang balak mo sa kanya?" deretso niyang tanong sa akin. "Mahal mo ba siya o paasahin mo lang?Alam kong kamamatay lang ng girlfriend mo.Pero bago pa namatay 'di ba mayroon ng pangyayari na hindi namin alam?" tuloy-tuloy niyang saad.

"T-tito?" wala akong mahagilap na sasabihin sa kanya.Siguro sinabi sa kanya ni Bernie ang lahat.

"Vincent,nagbubulag-bulagan lang ako pero kitang-kita ko ang lahat.Ama ako ni Bernice kaya alam ko kung ano ang nararamdaman niya kahit sa kilos niya lang.Alam ko kung nasasaktan siya o may problema kahit 'di pa niya sabihin." huminto siya saglit ng sasabihin na tila bang nahihirapan na ipagpatuloy. Kaya nahihirapan din ako dahil alam pala ni Tito ang lahat.Bigla akong nahiya sa kanya. "Noong una,bago pa ang aksidente ni Bernice alam ko ng mahal ka niya.Pero hinayaan ko lang dahil ang akala ko ay mawawala ang nararamdaman ng aking anak sapagkat alam niyang may girlfriend ka.Pero mali pala ako.Mas minahal ka niya." patuloy niya.Naguluhan ako sa sinabi niya.

"Anong aksidente po?" ang katagang ito ang nakapukaw sa atensiyon ko.

"Aksidente.'Yong pagkakaroon niya ng sakit sa puso." biglang lumungkot ang ekspresyon niya.Kaya nakonsensiya na naman ako dahil alam kong ako ang dahilan niyon.

Nakahinga naman ako ng maluwag dahil ang aksidente na tinutukoy niya ay ang pagkaroon ng sakit sa puso ni Bernice.

"Alam mo Vincent,gusto kitang sisihin sa nangyaring iyon sa anak ko.Pero alam ko naman na hindi mo kasalanan na minahal ka niya." nagpakawala siya ulit ng malalim na hininga.

"I'm sorry Tito." mabilis na agaw ko sa sasabihin niya. "'Di ko naisip ang mararamdaman noon ni Bernice dahil ang akala ko ay isa lang siyang makulit na babae.Kasi noong mga time na iyon ang sarili ko lang ang aking iniisip.Takot akong saktan si Eunice noon at takot din ako na masaktan sa pag-aakalang 'di ko kakayanin ang sakit kapag nawala ang babaing mahal na mahal ko." paliwanag ko.

Bigla na namang tinusok ang puso ko.Naalala ko na naman kung gaano ako kasama kay Bernice noon.

"Pero pinaasa mo siya Vincent." may pagdidiin na saad niya.Kaya napatingin ako ng deretso sa mga mata niya.Nakikita ko ang namumuong galit rito pero halatang pinapakalma niya ang kanyang sarili.

"T-tito..." ang tanging na-i-sagot ko.Ano pa ba ang i-paliwanag ko sa kanya?Totoo naman ang mga sinabi niya.Pinaasa ko noon si Bernice.Pinaasa ko siya sa lahat.Sa Boracay,noong napilayan siya,noong lasing ako at hinalikan siya,at doon sa Bohol.Ang dami ko palang ginawang bagay na lalo siyang umasa.Ngayon ko lang narealize ang lahat ng iyon.