Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait Final 1- 1. Bölüm 1. kısım

"Annecim, doydun mu güzel kızım ha? Mamalar yermiş benim bebeğim, afiyetler olsun minik aşkıma."

"Aaauugghh."

Beyaz elbisesi içinde meleklere benzeyen aşkına sevgiyle sarılarak, "Ooyy çok güzel görünüyorsun çiçeğim, minik prenses olmuş benim kızım. Tüü tüü tüüü, Allah korusun kuzucum, nazarım değmesin." derken her daim güleç yüzlünde yeni çıkan süt dişlerini göstererek attığı kahkahaya katıldı. "Anneeeem, gülüşüne kurban... Çıkmamız lazım bebeğim, muhabbetimize sonra devam ederiz."

"Guuuhhh, aahuu..."

"Neee, ne anlatıyorsun bakayım. Yerim o ağzını senin... Atta gideceğiz annecim, abi de mamasını yedi, babayla birlikte bizi bekliyor. Çağla teyzene cicilerini giydirdik, Faruk amcanla düğünlerini yapacağız. Sonra oyunlar da oynayacağız, tamam mı aşkım. Şöyle yat bakalım, üzerimi düzelteyim çıkalım... Beyler, biz hazırız." diye seslenirken gece elbisesinin önünü kapatan genç kadın, emzirdikten sonra yatağa bıraktığı bebeğini kucağına alarak doğruldu. Sütü gelmeye başladığı ilk haftadan beri farklı bir yakınlık kurmayı başardığı kızını koklarken, odadan dışarı çıkarak salonda bekleyen kocasıyla oğlunun yanına yöneldi. Neredeyse altı aylık olan Damla ile minik abi Kerem'in de katılacağı ilk büyük etkinliğe hazırlanmış olarak koridorda ilerlemeye devam etti. Bahçede yapılacak olan düğün için hem üzerlerini değiştirmek hem de görev paylaşımıyla çocuklarını beslemek için döndükleri evlerinden, saatin iyice yaklaştığını hesaba katarak bir an evvel çıkmaları gerektiğini düşündü.

"Beylerin hazır ve nazır, hanımları bekliyor."

"Geldik, hemen çıkabiliriz."

"Panik yapma güzelim, törene daha kırk beş dakika var rahatlıkla yetişiriz.

"Haklısın hayatım, yine de iki çocukla riske atmak istemiyorum, nemelazım her an biri üzerini batırabilir."

"Çocuk onlar, batırırsa batırsın bir şey olmaz."

"Orası öyle de en azından gidene kadar durumu kurtaralım."

"Hı hı..." Başıyla onay verirken sesini duyunca hareketlenen kızına bakarak, "Vaayy, fıstığım benim... Babasının bir tanecik kızı, elbisen ne kadar yakışmış." diyerek sevimli haline sırıtmaya başladı.

"Çok tatlı olmuş değil mi Asaf?"

"Hem de nasıl!.. Gülizar, hiçbir şeyi dert etme güzelim, nasıl olsa her şey hazır, zorda kalırsak arabayla gideriz. "

"Zaten çok yardımcı olamadım, bütün yük Pınar'ın üzerine bindi. Üzerine bir de geç kalmak istemiyorum."

"İki çocukla daha ne yapacaksın Gül'üm, sabahtan beri elinden geldiği kadar yardımcı oldun. Merak etme artık, hem evde kalabalıklar."

"Eh işte olabildiğince bir şeyler yapmaya çalıştım." derken geçen hafta sonu ailecek çıktıkları alışveriş furyasında, düğünde giymek üzere aldıkları kıyafet içinde oğluna gözü takılınca duygulandı. Kumaş pantolon ve spor gömlekten oluşan takıma, babası tarafından şekillendirildiği belli olan saçları da eklenince ağzının suyu akarak bebeğine seslendi. "Kerem!"

"Anne, cici ol."

"Evet bebeğim, Allah'ım nasıl yakışıklı olmuşsun annecim. Oohhh, canım benim, seni çok özledim bitanem."

"Vaayy, bize iltifat yok mu Gülizar Hanım, yoksa pabucumuz dama mı atıldı?"

"Asla... Sizin yeriniz bambaşka Asaf Bey, doldurulamaz ve kıyas kabul etmez. O yüzden hiç kıskanmayalım."