Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 4. Bölüm 3. kısım

"Sağ... sağ ol Asaf!"

Teşekkür etmesine kızmaktan vazgeçen genç adam, "Rica ederim." derken Gülizar'ın yerdeki çamaşır yığınına baktığını görünce, hızlı bir hareketle hepsini yumak yapıp kolunun altına sıkıştırdı.

"Ben alsaydım Asaf!"

"Bunları düşünmenin sırası değil. Artık yatsan iyi olur Gülizar, rengin soldu."

"Peki!"

Yatağa çıkmasına yardımcı olduktan sonra gözlerinin hala giysilerinde olduğunu fark eden genç adam, eline aldığı kıyafetleri koridora bırakarak kızın yanına döndü. Sırtını korumasından, kırık kolunu bedenine yaklaştırıp diğer eliyle tutmasından ağrılarının arttığını, sorsa, iyiyim diyeceğini tahmin etti. Hiç seslenmeden yatağın kenarına ilişerek yukarı aşırdığı tek bacağına tepsiyi yerleştirip kaşığa uzandı.

"Asaf!.."

"Hıııı... Efendim!"

"Şe... şey... Ne yapıyorsun?"

"Gördüğün gibi sana çorba içireceğim."

"Bana! Be... ben yapardım."

"Solak mısın?"

"Solak mı? Hayır!"

"O zaman nasıl yemeyi düşünüyorsun Gülizar? Sağ kolun alçıda, ıstırabın var. Lütfen rahat ol, biraz toparlandıktan sonra kendi başına halledersin. Şu an hazır değilsin."

"Şey... Yine de... eee... Peki!" 'Bana yemek yedirecek. Asaf!.. Acım olduğunu düşündüğü için kendi eliyle besleyecek! Bu gerçek mi? Bu kadar iyi niyetli bir insan olması normal mi?'

"Güzel." derken ilk kaşığı tabağa daldıran genç adam, utangaç bir ifadeyle yüzüne bakan kızın ağzına götürerek yemesini bekledi. Hafifçe dudaklarını ayırıp çorbayı kabul ederken, ifadesinden şaşırdığını anlayarak hafifçe gülümsedi.

"Asaf, bu!.."

"Soğumuş mu?"

"Hayır. Eline sağlık çok lezzetli olmuş!"

"Hı hı... Beklemediğin bir durumdu sanırım. Beğenmene sevindim. Tavuk suyuna şehriye çorbası... Matah bir şey değil. Güzel yapıyorum diyebileceğim üç beş yemekten biri."

"Yaaa!.."

"Neden o kadar şaşırdın Gülizar?"

"Eee... Şimdiye kadar yemek yapan bir erkek duymamıştım!"

"Tek başına yaşayınca mecburen öğreniyorsun. Sürekli dışarıda yemek hiç pratik olmuyor."

"Yine de çok garip!.." 'Kadını yok!' "Erkekler yemek pişirmeyi beceremez zannediyordum. Ben... Özür dilerim. Yanlış anlama, amacım hakaret etmek değildi."

Gülizar'ın yine ürkmesinden çekinen genç adam, bir yandan yedirmeye devam ederken, "Yanlış falan anladığım yok. Haklı olduğun yanlar var. Yalnız beceriksizlikten değil de biz şuna üşengeçlikten ya da ortalıkta bir bayan varsa işine gelmediğinden diye ekleyelim. Öyle olmasa dünyanın en ünlü aşçıları erkeklerden çıkmazdı." diyerek rahatlatmaya, yeri geldiğinde erkekleri eleştirebileceğini, buna kızmayacağını hissettirmeye çalıştı. Konuşturdukça, genç kızın yaşadığı sosyokültürel çevreye ait küçük ipuçları yakalamaya, hakkında bilgi alana kadar hiç olmadı kendisine karşı çekingenliğini atmasına odaklandı.