Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 11. Bölüm 3. kısım

Muhabbet tüm hızıyla devam ederken kendisine yöneltilen sorulara, konuların içine çekme girişimlerine farkında olmadan katılan genç kız, bir süre sonra rahatlayarak ortama adapte olmaya başladı. Bebeklerinin yanına bağdaş kurarak oturan Pınar'ın, bir yandan kuzucuklarım diye hitap ettiği bebeklerini oyalarken, her tarafa yetişmesine hayran oldu. Yerinde duramayan, etrafına konuşuyor gibi laf atarak gülücükleriyle ortamı şenlendiren Nehir'in, kesinlikle annesinin kızı olduğuna emin oldu.

"Allah'ım kıpır kıpır!"

"Evet... Annem bebekken sen de böyleydin diyor. Hatta ailem işitme engelli oldukları için beni nasıl idare edeceklerine dair çok korkmuşlar."

"Aaa..." 'Sus!.. Şu çenene bir türlü hakim olamadın gitti. Ben de işaret dili öğretmeni diye bu kadar rahat konuşabiliyor zannediyordum! Demek bu yüzdenmiş.'

"Neyse ki büyüdükçe durulmuşum."

"Ne yani, şimdi bu durulmuş halin mi? Kızı gibi oturduğu yerde duramadığının farkında değil mi acaba!"

"Şuna bak Gülizar teyzesi, sanki yürüyüşe çıkmış gibi bacakları hiç durmuyor."

"Evet, çok sevimli! Pınar, bana kalırsa Nehir çok cimcime bir şey olacak."

"Sorma hayatım, şimdiden babasını parmağında oynatıyor. Daha yüzünü görmeden, sesini duymasıyla ortalığı ayağa kaldırıyor. Kucağına alana kadar tutabilene aşkolsun... Değil mi kız cadı?"

"Aaauuaggghh..."

"Haaa ondan... Babanın başka işi yok, bütün gece seninle ilgilensin istiyorsun değil mi hanımefendi."

"Guuugghhh..."

"Ha annecim, ha kuzum, söyle bebeğim... Çınar'ın da ağzının suyu akıyor tabii. Bir gururlanıyor görme."

"Allah ayırmasın!"

"Amin... Yağız'la hasret giderebilsin diye bu maymunu oyalamak zorunda kalıyoruz."

'Aynı benim babam!.. On tane kızım olacağına bir tane oğlum olsun, diyen adam. Keşke öyle olsaydı da biz de seni çekmeseydik. Ne kötülüğümüzü gördün baba, saygısızlık mı yaptık, önünde arkanda hizmetini mi etmedik? Bir günden bir güne teşekkür etmediğin halde, her sözünü emir bellemedik mi? Varsa yoksa oğulların, soyunun devamıymış... Hıııhhh... Ben senin neyindim peki, ya kız kardeşlerim, sokakta mı buldun bizi... Öldün gittin, soyun bulunduğun yerde ne işine yaradı baba, şefaat mi ediyor? Bu kadar ah almışken, kendi kızının katili olmuşken orada mutlu musun? Soyum devam edecek diye gururlu musun? Bak... Bu insanların da soyu devam edecek, kızı da en az oğlu kadar sevgiyle anacak büyüklerini. Benim gibi nefretle değil.'

"Daldın!.. Gülizar..."

"Hıı... Efendim! Pardon Pınar, bir şey mi dedin?"

"Çok uzaklara gitmiş gibiydin!"

"Affedersin, dalmışım! Eee... Öyle bir anı canlandı işte." 'Yine yaptın yapacağını, nerede nasıl davranacağını bir türlü öğrenemedin gitti.'

"Yaa! Anlıyorum. Gülizar, Aynur geldi, kahvemi nasıl istersin diye soruyor."

"Aynur mu?" Kafasını kaldırmasıyla gülümseyerek yüzüne bakan genç kızın, dibine kadar yanaştığını görünce, "Kusura bakmayın fark etmedim!" derken utanarak içinden kendisine küfretti. Yardımcı denilince, gözünün önünde siyah etek gömleğinin üzerine beyaz önlük takılı bir bayan canlanırken, kot pantolon ve tişört giyinmiş gayet modern görünümlü genç kızı görünce şaşırdı.