To Tame the Heart

Page 33

Habang nasa daan kami ni Isaac ay hindi ko maiwasan ang kabahan. Halos lumabas ang puso ko sa sinabi ni Isaac kagabi na pinapahanap na raw ako ni Caleb. Tapos bigla niyang dinugtongan ng 'joke'. Katakot takot na sapak at hampas ang natanggap niya sa amin Lyka. Napakaseryoso pa naman niya ng sinabi niya 'yon tapos biglang joke?!

Kinabahan din ako ng sobra na 'yong tipong kumalabog ng literal 'yong puso ko ng pagkalakas lakas! Nakakainis siya!

"I wouldn't try to crack a joke ever again." Yan ang sinabi niya sa amin pagkatapos namin siyang pagtulungan ni Lyka.

Dahil sa maaga kaming umalis ay halos mauntog ako sa bintana ng sasakyan habang pinapanood ang mabilis na paglisan namin sa bayan.

"Take a nap cupcake." Sa sinabi ni Isaac ay parang may magic spell na kasama ang pagbigkas nito sa salita kaya ako dali daling nakatulog.

Naramdaman ko nalang na may yumuyugyog sa akin kaya agad ko naman minulat ang mga mata ko. I yawned before I lazily get out from the car.

"Magbihis kana at ihahatid na kita sa trabaho mo bago dumiretso sa bahay." Hindi na ako tumutol pa sa sinabi niya dahil sa pakiramdam kong parang tulog pa ang katawan ko.

"Girl it's already seven in the morning you better hurry up."  Nabigla nalang ako dahil parang madilim pa naman agad kong kinuha ang phone ko para tignan kung tama nga siya. Nang narinig ko ang malakas na tawa niya ay hinampas ko ulit siya para magtanda! What a bully friend I have.

"Nakakainis ka!" Singhal ko dito at tumawa lang ito.

Nang pumasok kami sa bahay ay nadatnan ko silang nag aalmusal. Nagulat sila sa pagdating ko at seryoso lang naman ang mukha ni mama. Humalik ako sa kanila pati sa kambal. Ganoon din ang ginawa ni Isaac napatayo pa ang kambal.

"Kuya! Bat pati ikaw humahalik!" Sigaw ni Marco habang pinupunasan nito ang pisngi niya.

Humalakhak lang si Isaac dahil sa tinuran nito. Gago talaga.

"I missed you guys!" Sigaw pa niya. Saan ba niya nakukuha ang energy niya?

"Oh siya umupo na kayo at ipaghahanda ko kayo ng makakain niyo." Sabi naman sa amin ni mama.

"Naku tita kaya mahal na mahal kita dahil napakasarap ng luto niyo.!" Pambobola ni Isaac kay mama.

"Magtigil ka Isaac puro ka bola ikaw na bata ka!" Humalakhak lang ulit si  Isaac. May nakain siguro 'to.

Tinaasan lang ako ng kilay ng kambal at tumawa naman si Ate sa reaksyon ng dalawa. Kinwento ko kay mama ang mga nangyari habang nasa ppder ako nila Isaac. Sinabi ko rin na papasok na ako kaya agad silang sumulyap sa pwesto ko. Kailangan ba talagang sabay-sabay? Psh.

"Ma okay lang ako." Pagsasabi ko nalang para hindi na sila mag alala pa kahit na ang totoo ay ang lakas ng tibok ng puso ko sa sobrang kaba ko.

My mother snorted like she gave up.

"Ano pa nga ba ang magagawa ko hindi ba? Nakapagdesisyon kana kaya wala ako sa lugar na tutulan ka." Marahan na sabi nito.

Tumingin lang ako sa pagkain ko at doon itinuon ang atensyon ko. Nag ayos na rin ako ng sarili ko. Hindi na ako naligo pa dahil tapos naman na ako kaninang madaling araw pa.

We're on the way to restaurant so I calm myself. I need to pacify myself. Wala naman siguro doon si Caleb ng ganitong kaaga hindi ba?

Tumigil na kami sa harap ng restaurant. Bumaba agad si Isaac para pagbuksan ako ng pinto. Yeah madalas niyang gawin 'yan. He's so sweet. Nakita niyang hindi ako komportable kaya agad niya akong hinila pababa. Muntik na akong mahulog mabuti nalang nasalo niya agad ako.

"Bwisit ka talaga Isaac!" Singhal ko sa kanya at tumawa lang siya. Kainis talaga.

"I'm sorry cupcake. I'm just trying to help you." Sagot naman niya habang nakangisi. Inirapan ko siya ng bonggang bongga. Kita niyang hindi pa ako handang bumaba.

"Come'on! I'll walk you in alright? Let's go cupcake! Get your ass off!" Habang bahagya niyang ginulo ang buhok ko. Tang ina talaga.

"Isaac!!!" Sigaw ko sakanya. Nakaayos na nga eh!

"Whoa whoa chi--" Kitang kita ko ang pagkabagsak ni Isaac dahil sa may nagtulak sa kanya.

"What the fuck is your problem man?!" Sigaw ni Isaac.

"Don't you fucking hold her! Not her hair, not her hand and not any parts of her!" Malalim na na sagot ng tao sa likod ko. Nakatalikod ako sa restaurant kaya hindi ko alam na may parating na pala.

Napakagat ako sa ibabang labi ko dahil sa galit na mukha na nakita ko sa kanya. Nasa likod na nito agad si Cosmos na pinipigilan siya.

"Why? Do you own her?" Sagot ni Isaac habang tinutulangan ko siyang tumayo pero hinila ako ni Caleb papalapit sa kanya. Tinignan ko ng masama si Isaac. Dapat hindi na siya sumagot pa!

Muling sumugod si Caleb para  suntokin ulit 'to.

"I fucking own everything about her! #@/!/^$@$" Tuloy na tuloy na mura nito. Habang hinila ako ni Caleb papunta sa loob ng restaurant.

"Caleb!" Sigaw ko sa kanya. Tinignan ko si Isaac at tumango lang ito at ngumiti habang pinupunasan ang dugo sa pumutok na labi nito.

"What?!" Sigaw din sa akin ni Caleb. Mabuti nalang at kakabukas palang ng restauranta.

"Why are you with him Mary?!" Nagpipigil na tanong niya habang hawak parin ako.

Biglang inutusan ni Ma'am Lucy na isara muna ang restaurant para makaiwas sa issue. Natatakot naman na sinunod nila Adan ang utos ni Ma'am Lucy. Hindi pinansin ni Caleb ang mga nangyayari sa paligid.

"Fuck. Don't just stand there! Fucking answer me Mary!" Mas malakas na sigaw nito sakin. Napasinghap ako sa gulat dahil sa paninibago ko sa kanya.

"Caleb relax. You're in a public place." Pagsasabat ni Cosmos sa pinsan niya at marahan na hinawakan ang balikat ni Caleb.

"RELAX? ARE YOU SERIOUSLY ASKING ME TO RELAX?! Damn! I fucking search you everywhere! everyday! Just to know what is fucking wrong with you! Why you're not answering my damn calls and messages! And then this is what I'd witnessed? Tang ina Mary!" Sigaw nito sa akin habang pinagsisipa ang mga upuan sa paligid niya. At sinabunutan pa ang sarili.

Walang naglakas loob na awatin siya. Si Cosmos ay may kausap sa phone habang pasulyap sulyap kay Caleb.

"Why do you have to hurt me like this?!" Sigaw pa niya sa harapan ko.
"Bakit?! Siya parin ba Mary? Putang ina! Noon pa man may lalake kana!" Sigaw pa niya sinuntok pa ang lamesa sa gilid niya.

Hinila ko ang braso niya at niyakap siya habang patuloy ang pag iyak ko.

"He's j-just m-my friend." I said the only words.

Inalis niya ang pagkakahawak ko sa kanya.

"Friend? Damn. So you're friends to him even the day I left you before?! I will never forget how you ditch me that day just to find out you're with him. I'm not stupid Mary! I remember that fucking guy! The same guy you chose over me." Mahina na ang pagkakasigaw nito.

Chose? Ditch? Hindi ko siya maintindihan.

Tinitigan ko siya at nakita ko kung gaano siya nahihirapan habang sinasabi ang lahat ng hinanakit nito sa akin. Pulang pula ang mga mata niya at halos umiyak na. Nakasuot lang siya ng black pants at puting damit.

"Caleb hindi ko alam ang sinasabi mo. Wala kang sinasabi sa akin na magkikita tayo." Mahina lang ang pagkakabanggit ko. Maging ang sarili ko ay nabigla dahil hinda ako nautal.

Lumaki ang mga mata niya at halatang nagulat sa sinabi ko pero agad parin bumalik ang galit sa mukha nito.

"Caleb" Tawag ko dito pero hindi siya natinag sa tawag ko imbes ay sinipa niya lang ang nakakalat na upuan sa harap niya at tinitigan lang ito.

Lumapit ako sa kanya at yinakap siya.

"I'm sorry. I just took a break from everything. I'm sorry I should have tell you." Paliwanag ko sa gitna ng iyak ko.

"I hate how I couldn't let you go." Sabi niya sa akin at niyakap na din ako.

"Tang ina. I can't believe this." Rinig kong sinabi ni Cosmos.