Changes ➳h.s

∞ 30

İthaf listesi;

   ➳Louis_Eda_Tomlinson

    ➳ Directioner_Avenger

  ➳ ayinaltinda

   ➳ dream-poww

   ➳ lostsoulberry

    ➳ jaileysmiracle

   ➳ creamcakesharry

( Uzun yorumlardan ya da güzel yorumlardan seçerek oluşturuyorum. Yorum yaparak, adınızı yazdırabilirsiniz. )

Bölüm şarkısı: Ed Sheeran - Save Myself

**

Üzerime geçirdiğim gömleğin yakalarını düzeltip, arabadan hızla indim. Adımlarımı parkın girişine doğru yönlendirirken içimde ki sıkıntı geçmiyordu.  Tüm gün evden dışarı çıkmak istemiyordum ama mecburdum. Dün akşam Bayan Fray, mesajında benimle konuşmak istediğini belirtmişti. Ve şimdi onun isteği üzerine bu parkta onu bekliyordum. Benimle neden konuşmak istediğini bile bilmiyordum. Büyük annem için desem ama artık başka hastanedeydi.

Tanrı'm, anlamıyorum.

Gölge olan bankta oturmuş etrafımı izlerken odağıma Bayan Fray girdi. Sade siyah elbisesi ve mavi babetimsi ayakkabısıyla hastanedeki haline göre sportif gözüküyordu. Siyah çantasını ortamıza koyarak oturduğunda genişçe gülümsedi bana. Nezaketten gülüşüne karşılık verdiğim de içimdeki canı sıkkın ruhum beni boğmaya devam ediyordu. "Nasılsınız Bay Styles?" Diyerek sorduğun da burukça gülümseyip iyiymişim gibi rol yaptım. Ah, neden tiyatro okumadım ki? İçimden resmen bir oyuncu çıkmıştı yıllar sonra. "İyiyim, Bayan Fray. Siz nasılsınız?" Dediğim de sarı saçlarını bileğinde ki toka ile toplayıp bana, "İyiyim, teşekkürler." Dedi içten bir gülümseme ile. Başımı olumlu anlamda sallayıp, sıkıntıyla bakışlarımı etrafım da gezdirdim. Artık sadede gelebilir miydi?

Eskiden olsa herkesi sabır ile dinlerdim aslında ama dediğim gibi eskiden.

"Buraya sizi neden çağırdığımı merak ediyorsunuz, biliyorum. Öncelikle nasıl başlayacağıma inan bilemiyorum. Bay Styles, hayatın acımasız olduğunu bende çok iyi biliyorum." Diyerek sözüne başladığında merak ile tek kaşımı kaldırdım. "Bayan Fray, ne demek istiyorsunuz?" Dediğim de yüzüne buruk bir gülümseme yerleştirmişti. "Siz nasıl eşinizi kaybettiyseniz, ben de kaybettim." Dediğin de kaşlarım çatılmaya başlamıştı. Bunu nereden biliyordu? Ve cidden bu konuyu konuşacaksak dayanamazdım. "Siz nasıl, Ah Tanrı'm!" Dediğim de ellerim saçlarıma gidiyordu. "Beni lütfen bölmeden dinleyin Bay Styles." Dediğinde onun da sesinin titremeye başladığını anlamıştım.

Farklı anılar, aynı yalnızlıklar.

"Eşim ile sizin yaşadığınız gibi bir kayıp olmadı. Öncellikle bunu belirtmeliyim. Bizim mutlu bir evliliğimiz vardı. Evliğimizin birinci yılında hamile kaldığım da o bizi terk etti. Ona asla ulaşamadım. Ortadan ona bu güzel haberi verince kayboldu ve aylar sonra ben hastanedeyken, önüme bir zarf geldi. Hasta raporu sanmıştım ilk başta. Çünkü burada olmayan başka hastalar, bana hep raporlarını iletirdi. Dediğim gibi sanmıştım sadece. Zarfın içinde boşanma kağıdı vardı. O an, elim şişmeye devam eden karnıma gitmişti. Oğlum için o imzayı attım. Bir ay içinde her şey bitmişti. Bu zamana kadar çok zor toparlandım ama oğlum beni güçlü tuttu ve tutuyor da. Şu an üç yaşında biliyor musun? Büyüdü. Babasız büyüdü ama ona hiçbir zaman hissettirmedim. Çabalıyorum Bay Styles, sizin ki gibi olmasa da hepimizin farklı anıları, ortak acıları var." Gözünden akan yaşları eliyle sildiğinde, gözleri yaşlarla parıldayan, burnu kızaran Bayan Fray, benim gibi acı çekiyordu.

Haraketsizce ona bakıyordum sadece. Ne diyebilirdim ki? Kelimeler yetersiz kalacaktı. "Siz güçlüsünüz Bayan Fray." Diyerek fısıldadığım da, bana baktı. "Sizde güçlüsünüz Bay Styles. Kızınız sizin güç kaynağınız." Dedi. "Tıpkı oğlum benim güç kaynağım olduğu gibi." Diyerek buruk bir gülümseme bahşetti bana. "Sadede gelirsem, sizi arkadaşıma yönlendirmek istiyorum Bay Styles. Toparlanmanız gerek. Lütfen bana karşı gelmeyin." Dediğin de kaşlarımı çatmıştım. Benim kimsenin yardımına ihtiyacım yoktu.

∞∞∞

"Böyle tepki verme Harry." Diyerek beni azarladığın da Denise, omuzlarımı düşürdüm. "Denise, tamam onun için de zor ama benim kimsenin yardımına ihtiyacım yok." Dedim, net bir şekilde. Yüzüme yastık gelince, yan koltukta bizi dinleyen Cece'ye bakışlarım döndü. "Tam bir salak gibi davranıyorsun Harry. Bunda yanlış bir şey yok." Diyerek Ruthie'ye katıldığını belirtmişti. O günün sonun da bana "Lütfen bana Bayan Fray, deme Ruthie diye seslen." Demişti ve aramızda ki resmiyeti kaldırmıştı.(?) Şahsen ben aramızda ki resmiyeti devam ettirmemizi uygun görüyordum. "Zayn!" Diyerek yan koltukta uyuya kalan Zayn'i dürtükleyen Denise'ye acıdım. Asla dürtülerek uyanmazdı Zayn. "Denise, sen bize bırak." Diyerek Liam, Louis ve Niall ile hepimiz Zayn'i kaldırmaya başlamıştık. Kafa kısmı bende olduğu için fazlasıyla dikkat ediyordum. Kafasını çarpmaması için uğraşırken, Niall ise ful cam olan sürgülü kapıyı geçmemiz için tek eliyle açmıştı. "Beyler, çocuk havuzuna doğru gidiyoruz tamam mı?" Diyerek bizi Louis yönlendirdiğin de o tarafa yön değiştirdik.

Eğer yüzmeyi tam bilseydi, kesinlikle büyük havuzda kendini bulurdu.

"Bırakın!" Diyerek Liam bağırdığın da Zayn'i fırlatmıştık resmen. Zayn, ani şok geçirdiğinden ilk başta çığlık atmış, sonra ise korkuyla debelenmeye başlamıştı. Bu haline kahkahalar attığımız sıra da hangi ara ayağa kalktığını anlamadığımız bir saniyede, biz hala gülerken ani bir hareketlenme  ve güç sonucu kendimi büyük havuzun içinde bulmuştum.  Sırayla Zayn hariç hepimiz su ile buluştuğumuz da, koro halinde hepimizden bir isim dökülmüştü dudaklarımızdan; "Zayn!"

Herkese merhabalarrrr💞💁🏻 sonunda bölüm yazabildim ya mutluyum şu an fldkkdld 😂 öncelikle eğer aranızda yarın YGS sınavına girecek olan varsa şimdiden başarılar diliyorum!💘 Size güveniyorum ve istediğiniz yere gireceğinize inanıyorum!💞 Umuyorum ki bölümü sevmişsinizdir. Ruthie için düşüncelerinizi lütfen yorum olarak bırakın. İlginiz, sevginiz, oylarınız ve yorumlarınız için çok fazla teşekkürler!😍💞🌺 Sizi çoookk seviyoruum💘❤💞