Duygularını rafa kaldırmayı hayat biçimi olarak seçen genç adam, sevmenin ne demek olduğunu bilse de sorumluluğunu almak istemez. Kendisi için biçtiği gelecek yalnızlık üzerine kuruluyken, hele kendi şeytanlarıyla savaş verirken hiç istemez.
Tabi m...
Yaptığı yardımları dillendirmeyi sevmeyen adama saygıyla başını salladığı sırada, "Tabii!" diye onay verirken tekrar konuşmaya dönünce, uzatmasından hoşlanmayacağını bilerek susmayı tercih etti.
"Kiev'de bulunduğu sırada halkla ilişkiler departmanında çalışan Darya adında genç bir kızla tanışmış, kısa süre sonra birbirlerine aşık olmuşlar. Evlenmek istediğini bildirince yabancı olduğu için başta endişelendiğimi itiraf ediyorum, yanılmışım."
"Karşı mı çıktın abi?"
"Hayır..."
"Söylediklerinden senden izin istediği kanaatine vardım!"
Keskin bakışları yüzüne dikilince, biraz da huzursuzluk duyarak şimdiye kadar anlattıklarını akıl süzgecinden geçirip çıkarımda bulunmayı denedi. Konuşulanları hala anlayamamış olsa da ayrıntıcı doğasını tanıdığı adamın, bilmesi zaruri olanları gündeme getirdiğini, arkasından asıl meseleye geçeceğini tahmin etti.
"Beni bilirsin Asaf, insanların özgür iradelerine karışmayı sevmem. En fazlasından önünü görmesini sağlayacak sorular yöneltip geri çekilirim, doğru veya yanlış ötesi kişinin kendisine kalır. Duygularını ve yaşadıklarını tartıp kendi çıkarımlarıyla hata da yapıyor olsa, sonuçlarına katlanarak adımını atmasını tercih ederim. Gencer, bir şekilde onu gözettiğimin farkında olmalı, bana bilgi verme ihtiyacı duymuş. Genç yaşına rağmen kendi kararlarını alabilecek olgunluğa sahip bir adamdı, Darya ile ilişkilerini anlaşılır bir üslupla izah etti, ben de mutluluklar diledim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kısa süre sonra evlendiler, Kiev'deki işi bitene kadar Ukrayna'da kaldıktan sonra ülkeye geri döndüler. Aradan geçen süre zarfında birlikteliklerini iki çocukla zenginleştirdiler. Kaza anında ikisi de arkada bebek koltuklarında uyuyorlarmış, mucize sayılabilecek bir şansla burunları bile kanamadan kurtarılmışlar. Ve sonuç olarak; babalarıyla aynı kaderi paylaşan, biri iki yaşında erkek, diğeri dört aylık kızlarını geride bırakarak bu dünyadan göçüp gittiler.
"Baya küçüklermiş, kötü olmuş abi ya çok üzüldüm!"
"Öyle abicim. Görmen lazım ikisi de birbirinden sevimli ve güzel çocuklar. Oğlanın adı Kerem, yaşına rağmen akıllı ve sıcakkanlı bir bebek... Yaşadığı travma ve hayatının aniden değişmesinden dolayı ilk haftaları sorunlu geçti. Buna rağmen çabuk adapte olduğunu söyleyebilirim. Damla desen tam bir cimcime, Nehir'in farklı bir versiyonu diyebilirim.
"Hay Allah, sinirlerim bozuldu!.. Gencer Bey'in yaşayan hiç akrabası yok mu?"
"Olsa ne olacak, Gencer'e mi bakmışlar ki evlatlarına sahip çıksınlar."
"Doğru!.. Peki çocuklara ne oldu, yetiştirme yurduna mı yerleştirildi?"
"Doğal olarak."
"Haklısın abi, kadere bak! Çok yazık... Kadının akrabaları, onlara ulaşmak için girişimde bulunmadılar mı?"
