Bizim Tayfa

BÖLÜM

~Defne'den~
    Valla tenis çok iyi bişi ya. Tüm sinirlerimi aldı. Ama yinede kalbim kırık ve Gökhan'ı çok özlüyorum. Evin demir kapısını açtım. Merdivenlerden çıkıyordum ki karşımda bir adet Asya Oruspusu buldum. Ağlayarak benim üstüme yürüdü. "Gökhan senin yüzünden beni sevmiyo!" diye bağırdı. Deniz kapıyı açtı ve "Sen hala gitmedin mi ya. İlla götüne tekmeyi basıp mı göndercem!" dedi. Asya Deniz'i tınlamadı bile ve üstüme yürümeye başladı. "Sen bizim aşkımızın önünde bi engelsin." dedi. "O zaman engelleri yok etmeyi biliceksin. Mesela ben yok etmiştim." dedim. Deniz "uuyyyhhh" "offf off off" falan demeye başladı. "Sen engelleri değil aşkını yol etmişsin" dedi. Ve Deniz yine uuyyy demeye başladı. "Ben aşkımı yok etmedim. O engeller benim aşkımı güçleştirdi ve güzelleşti. Hiç yaşamamışsın ki anlamıyosun."dedim. Deniz yine uyyy dedi. "O zaman yaşamaama izin verde seni  gibi bi engeli yok edim." dedi ve beni merdivenlerden itti.

~Deniz'den~
Defne yi merdivenlerden itti ve Defne merdivenden yuvarlandı. Başımdan aşşağı kaynar sular döküldü. Hemen yanına indim. Kafasını kontrol ettim ve elim kan oldu. Ama çok kan vardı. Ne yapacağımı bilemdim. Kayra'yı aradım. Bakmadı. Gökhan'ı arasam o zaten içmiştir. Bende Su'yi aradım. "He kanka." dedi ağzı dolu bi şekilde. "Hemen buraya gel. Acil." dedim ve kapattım. Anında geldi ve Defneyi görünce şok oldu. "Arabaya götürelim. Hadi." dedim ama Su şok olmuş öylece bakıyordu. "SU!" diye bağırınca kendine geldi. "Hadi tut." dedim. "Ben ben yapamam." dedi. "Yaparsın." dedim. Defne'nin bacaklarından tuttu. Kaldırmaya çalıştık ama yapamadık. Defne'yi kucağıma almaya çalıştım ama yapamadım. "Su hadi. Yapmalıyız. Az sonra Gökhan gelir onu bu halde görürse deliye döner." dedim ve bu sırada Kayra kapıyı açtı. Yanında Gökhan vardı. İkiside şok olmuş halde bana baktı. Gökhan hemen Defne'nin yanına geldi. "Yaa ne oldu Deniz" dedi sesi titremişti. Elimde ki kanı gòrdü. "Yaa ne oldu elindeki kan ne" dedi "Asya Defne'yi merdivenlerden itti ve Defne'nin kafası çok kanıyo." dedim. Gökhan Defne'yi kucağına aldı. "Ya ne duruyosunuz!" diye bağırdı. Koşarak eve gidip elimi yıkadım arabanìn anahtarını aldìm ve aşağı indim. Arabanın kapısını açtım. Gökhan Defne'yi arabada başını kucağına aldı. Aynı zamanda Defne'yi uyandırmaya çalışıyordu.

~Gökhan'dan~
  Defne nin başı kucağımdaydı. Onu uyandırmaya çalıştım. Bir elimle onun elini tutuyor, diğer elimle onun yüzünü okşuyordum. Birden elimi sıktı. Gözlerini açtı. Yavaşca... Ayağa kalkmaya çalıştı. "Şşşt. Yat." dedim. "Nereye gidiyoruz?" diye sordu. "Hastaneye." dedim. Beni dinlemedi ve kalktı. "Benim bişeyim yok ki sadece bileğim acıyo ve başım ağrıyo." dedi. "Çünkü kafan kanıyo." dedim. O sırada hastaneye geldik. Defne'ye dikiş attılar ve ayak bileğini sardılar.

~Defne'den~

- 5 GÜN SONRA-

Kafamdaki dikişler alındı. Çok canım yanıyo ama. Artık. Mert denen o çocuk beni daha fazla rahatsız etmeye başladı ve her seferinde sapık sapık şeyler diyip küfür ediyo. Eğer artık daha fazla rahatsız ederse Kayra ya söylicem. Akşam yine tenis oynamak için dışarı çıktım. Ayakkabılarımı giyerken Kayra yanıma geldi. "Bak bi daha bu saatte dışarı çıkmicaksın. Sıçarım tenisine. Bişi olcak sonra." dedi. "Peki." dedim ve merdivenlerden indim. Korta gittim. Topa vurdum. Tüm sinirimi toptan çıkardım. Eve dönüyordum ki Mert yine karşıma çıktı. "Ooo Defne hanım. Gecenin bu saatinde nereye böyle?" dedi ukalaca. "Cehennemin dibine. Gelicen mi?!" dedim. "Seninle her yere giderim. Evime gidelim istersen. İş falan." dedi. "Ya bak sapık sapık konuşma tepemin tasını attırma." dedim ve yoluma devam ettim. Yine bi şeyler söyledi. Tam dikkat etmedim ne dediğine ama artık sinirlendim. "Bak bu raketi alır senin götüne sokarım!" dedim. Bunu asla bi erkeğe dememiştim. Hep Denizle şakalaşırken derdim. Hatta önceden Deniz le sürekli birbirimize yarrak beyin ne sandın yarrağım falan bile derdik. Ama tabii onlar yıllar önceydi. "Ben senin götüne benimkini sokim." dedi. Ona tip tip baktım. Birden beni duvarla arasına aldı. Çığırmaya başladım.

~Gökhan'dan~
    Yine içmiştim ve yine Kayta bar bar gezip bulmuş bana bağırışları eşliğinde eve gidiyorduk. Arabadan indim ama Kayra hala arabanın içinde bana söyleniyordu. "Tamam be kes!" diye bağırdım. Eve çıkarken bi çığlık sesi duydum. Defne?! Kayraya bişey demeden sesin geldiği yöne doğru yalpalaya yalpaya gittim. Sese bayağı yaklaşmıştım. Ve bu kesinlikle Defneydi. Bi binanın yan tarafındaydı. Ve bi adam Defneyi duvarla arasına almıştı. Defne onu itiyodu. Adam bişey dedi ve Defneye tokat attı. Yani tokat. Hani şu bildiğimiz tokattan. Şehir olan Tokat da değil fiil olan tokat. Koşarak adamı Defnenin üzerinden attım. Ve ona geçirdikçe geçirdim. Defne de koşarak eve gitti. "Seni bi daha o kızìn yanında görmim. Piç. Ne yapıypsun lan kıza. Ebeni sikerim senin." diye bağırdım. Biraz daha dòvdum ve eve gittim. Hemen Defne'nin yanına çıktım. "Hadi aç kapıyı bi konuşalım." dedim ama bişey demedi. Evden çıktım.

~Deniz'den~
   Gökhan yine içmeye gitti. Defne ağlayarak eve geldi ve kendini odasına kapattı. Yine kavga etmişlerdir. Yarın maçım var ve çok heyecanlıyım. İnş kazanırım.

~Defne'den~
     Gökahan 2 saat sonra geldi. Kapıma dayandı. "Özür dilerim Defne. Yine seni koruyamadım. Ben seni ne zaman korudum ki. Ben birisini koricak kadar adam oldum mu ki? Ben adam mıyım? Ya ben nasıl bi pisliğim dimi. Sende böyle düşünüyosun. Bak ne kadar adam olmasamda ben seni güzel sevdim,güzel sevicem de. Ben hep yanında olmak istiyorum ama olmuyo. Seni koruyamıyorum. Defne özür dilerim." dedi. Hıçkıra hıçkıra ağladım. Kayra gelip Gökhan'ı kaldırmaya çalıştı ama Gökhan yapmadı. Gitmedi. "Ya ben onu yine koruyamazsam. O geceleri korkar ki. O korkmasın ben durucam burda." dedi gitmedi. Ve sürekli "Adam olmadığım için affet beni. Özür dilerim. Seni koruyamadım." diyo. Kapıyı açtım. Gelip gelmemekte kararsız kaldı. Gel dedim. Yanıma geldi. "Özür dilerim." dedi. "Ben özür dilerim." dedim. Sonra hıçkıra hıçkıra ağladım. Bana sarıldı. O da ağladı. Hem de benim için. Suçlu benken benim için ağladı. "Seni seviyorum." dedim ona. "Bende." dedi. Sımsıkı sarıldık. Onun içinde kaybolmayı diledim.

~Deniz'den~
   Gökhan ve Defne barıştı. Şu an maç için hazırlık yapıyorum ama bileğim çok acıyo. Kayra bana çok destek oldu. Yerim onu yaaa. Maç başladı. Ve sıra bana geldi. Karşımdaki güçlù bi rakipti. Ama onu yenebilirdim. Ona sert bi yumruk attım. Ama bu sırada elim kırıldı sanırım. Gòzlerim doldu. Çok acıdı. Ama yinede durmadım. Yumruk yoksa tekme var. Ona 2 yumrul attım ve elimin sancısı daha da arttı. Bi tekme attım ve yerlerde. Ben kazandım. Ablanız 2. oldu. Diğer maçımda kaybettim. Sonra Kayra beni doktora götürdü. Elimi alçıya aldılar. "Niye zorladın ki salamım?" dedi Salam mı? "Olsun ya. Bişi olmaz." dedim. "Tabi sana bişi olmuyo ama bana oluyo. Ne kadar üzüldüm ya." dedi. "Ya yerim ben seni." dedim. "Asıl ben seni yerim salamım" dedi. Ona sarıldım