Τα βλέφαρα μου ανοίγουν σιγά καθώς το φως που μπαίνει από τα παράθυρα και με τυφλώνει. Το γνωστό άρωμα γεμίζει τον χώρο και εισπνέω μια γερή τζούρα από αυτό καταλήγοντας να αναστενάζω ανακουφισμένη.
"Μμμ Μιχάλης..." Μουρμουρίζω ικανοποιημένη.
Τα δάχτυλα μου περιπλανιούνται πάνω στο μαξιλάρι νιώθοντας το πόσο απαλό είναι. Χαμογελάω όταν νιώσω την ζεστή παλάμη του να περιπλανιέται στην γυμνή πλάτη μου.
Σαν να ζωγραφίζει σχέδια πάνω στην σάρκα μου.
"Καλημέρα." Λέω και γυρνάω να τον κοιτάξω.
"Καλημέρα μεγαλειότατη." Με ζωηρό ύφος κοιτάζει το στήθος μου το οποίο έχω καλύψει με το μαύρο σεντόνι.
"Εει αλλού τα μάτια σου ανώμαλε!" Λέω και τον σπρώχνω πιέζοντας τον γυμνασμένο θώρακα του.
"Εισαι δικιά μου και κάνω οτι γουστάρω." Με πλησιάζει γρήγορα αγκαλιάζοντας με σφικτά.
"Δεν σου ανήκω! Δεν είμαι σκύλος!" Τσιρίζω μέσα στην αγκαλιά του αφού με σφίγγει πάνω του και το κεφάλι μου είναι ένα με το θώρακα του.
"Είσαι βασικά η σκύλα μου." Ψελλίζει στο αυτί μου και νιώθω την ζεστή ανάσα του. Στιγμές αργότερα τα δόντια του έχουν αιχμαλωτίσει τον λοβό μου κάνοντας με να ανατριχιάσω.
"Να πας να φας κάτω πρωινό στην κουζίνα χωρίς την σκύλα σου."Αυστηρά απαντάω και σηκώνομαι με το σεντόνι γύρω μου.
"Βασικα έχω όρεξη για μεγαλειοτάτη." Αποφασισμένος σηκώνεται και μου τραβάει το σεντόνι από πάνω μου.
Βρισκόμαστε σε ένα παιχνίδι για το ποιος θα μπορέσει να κρατήσει το σεντόνι μέχρι που αποφασίζω να τον πλησιάσω. Προτιμότερο από το να μου βγάλει το σεντόνι.
"Γαμώτο Μιχάλη άσε με. Ξεκόλλα." Παραπονιέμαι.
"Πως τολμάς και μιλάς έτσι σε άνδρα; Θα σε δείρω με την ζώνη γυναίκα!" Κοροϊδεύει και με αιχμαλωτίζει με το σώμα του.
"Συγγνώμη που θα σε στεναχωρήσω αλλά οι γυναίκες κάνουν οτι γουστάρουν εδώ και διακόσια, και παραπάνω, χρόνια."
"Είσαι η μεγαλειοτάτη μου όμως. Αυτό πάει να πει οτι εγώ είμαι αν όχι ο βασιλιάς τότε ο γκόμενος σου." Συνεχίζει να με κοροϊδεύει ενώ μου αφήνει απαλά φιλιά στο στήθος μου.
Τα χέρια μου τυλίγουν τις μελαχρινές τρίχες του κεφαλιού του και τις τραβούν ελαφρώς.
