"Καλημέρα Άλεξ." Η Θεοδώρα μου χαμογελάει γλυκά καθώς τρώει στον πάγκο της κουζίνας ένα μπολ με τα αγαπημένα της δημητριακά.
"Καλημέρα μικρή." Λέω και βγάζω από το ντουλάπι ότι χρειάζομαι για να φτιάξω κρέπες.
"Θα φτιάξεις κρέπες;!" Ρωτάει σχεδόν τσιριχτά η Θεο.
"Ναιπ θες;" Ρωτάω αλλά ήδη γνωρίζω την απάντηση.
"Ναιιι!" Φωνάζει και αρχίζει να τρώει αστραπιαία ότι είχε μείνει στο μπολ της.
Άρχισα να φτιάχνω τις κρέπες καθώς απάντησα στο κινητό μου την κλήση της Μελίνας.
"Καλημέρα καριόλα μου." Λέει η Μελίνα νυσταγμένη.
"Καλημέρα και σε εσένα Μελ. Τώρα ξύπνησες;"
"Ναι κανόνησα με την μάνα μου να την βοηθήσω στο μαγαζί για να μου δώσει χαρτζιλίκι. Εγώ θα σε δω καθόλου; Έχω να σε δω τεσσερις μέρες!!"
"Ρε είμαι ακόμα άρρωστη. Καλύτερα να μην έρθεις. Αύριο όμως σου υπόσχομαι να κάτσουμε να δούμε τρεις ταινίες."
"Εγώ θα τις διαλέξω!" Φωνάζει μέσα απ΄το τηλέφωνο και η Θεοδώρα χαζογελάει.
"Καλά καλά. Άντε να ντυθείς να τελειώσεις γιατί είναι και Σάββατο. Δεν θα βγεις το βράδυ;"
"Εγώ θέλω να σε δω και ας μην βγω." Παραπονιέται και νιώθω άσχημα που της λέω ψέματα όλη την εβδομάδα. Καλά οι γονείς μου πάλι καλά λείπουν και δεν με βλέπουν καθόλου για να καταλάβουν ότι είμαι μια χαρα.
"Θα τα πούμε αύριο Μελ. Αντε σε κλείνω γιατί θα ξεράσω μάλλον."
"Καλα οκευ. Περαστικά και πάλι σκύλα και αν θες οτιδήποτε μα ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ...."
"Να σε πάρω τηλέφωνο...ναι ναι ξέρω." Λέω αγανακτησμένη.
"ΜΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΕΙΣ! Άντε τα λέμε αύριο βλαμμένη. Και θέλω βιντεοκλήση αργότερα!"
"Οκ οκ. Τα λεμε Μελ."
"Μπαιιι! Μου λείπεις και σε αγαπώ χαζή."
"Και εγώ Μελ πολύ." Λέω και το κλείνω.
"Θα κάνουμε αγώνες έτσι;"
"Φυσικά μικρη." Λέω και χαμογελάω γλυκά.
++++
"Ελπίζω να φερθείς ευγενικά και να ξέρεις λέμε πάντα..."
"Ευχαριστώ...ναι Άλεξ τα ξέρω. Δεν πάω πρώτη φορά στο σπίτι του Γιώργου!"
|Εντάξει εντάξει συγγνώμη. Να του δώσεις χαιρετήσματα και πολλά φιλιά και να του πεις να έρθει την επόμενη φορά σπίτι μας να κοιμηθεί και να τον δω έτσι;"
