PROLOGUE
akala ko noon madali lang ang buhay ....
lahat ng bagay na mayroon ka ngayon ay hindi rin magtatagal ....
lahat ng taong darating sa buhay mo iiwan ka din kalaunan
pero nagkamali ako.
noon akala ko ako na ang pinakamalas at pinakawalang patutunguhan na tao
akala ko ako lang ang palaging nahihirapan
at ako lang ang malungkot
pero nagkamali ako.
sya ang nagbigay ng panibagong buhay sa akin
sya na mas malungkot at mas nahihirapan
sya na nawalan ng lahat
sya na magisa na lang
pero siguro nga talagang mapaglaro ang buhay nakilala ko sya sa pinakamagulong lugar na alam ko , sa pinakaayaw at pinaka kinaiinisan ko
ang lugar kung saan naging malungkot ako
at ni minsan hindi ko inaasahang magiging lugar din kung saan mahahanap ko ang aking kaligayahan
it is where the place I LOST HER ONCE
and now that we Meet again I'll never let her go
we play this game no one could ever beat me after
FINDING MI AMOR....
