The Marauders And The Hogwarts Child #Netties2017

27. Eloise A. Dumbledore

'Ik denk aan een groene jurk,' peinsde Lily. 'Vanwege mijn ogen. Maar eerst zal iemand me moeten vragen..'

We zitten in de leerlingenkamer. Lily en ik zitten samen op één van de banken. Ik heb mijn huiswerk en een kussen eronder op mijn schoot liggen. Lily is al klaar en zit onderuitgezakt. Marlene en Mary zitten op de andere bank, tussen de boeken. Marlene begon te lachen.

'Lils, iedereen weet toch dat James je gaat vragen?' grinnikte ze. Lily sloeg haar ogen ter hemel.

'Ik ben nog steeds in ontkenning.'

We begonnen te lachen. Mary keek onrustig om zich heen. 'Ik denk niet dat iemand mij zal vragen..' Meteen gingen we er tegenin. 'Natuurlijk wel! En anders neem je het heft in eigen handen! Feministen RULE!'

Ze glimlachte breed. 'Oké. Daar hou ik jullie aan. En ik denk aan een goudachtige jurk.'

Marlene wilde een rode. Meteen ging het over stoffen en of we ze zelf zouden maken of niet. Ik was stil en beet zachtjes op mijn lip. Ik had nog geen idee. Geen enkele inspiratie. Zelfs de kleur kwam niet in me op. Wat stond mooi? Weet ik veel..

De jongens kwamen binnenstormen. Sirius rende naar Marlene toe en tilde haar op, hij gooide haar over haar schouder. Peter deed hetzelfde bij Mary, James bij Lily en zelfs Remus pakte mij.

'Wat is dit Potter?!' gilde Lily. Haar toverstaf lag nog op de bank, net als die van ons. Mary en ik lachten, maar Marlene en Lily wisten niet wat ze moesten doen. 'Rem, waar gaan we heen? En mag ik zelf lopen?' vroeg ik aan Remus. Hij lachte. 'Ik mag niets zeggen, en nee, je mag niet zelf lopen.'

De jongens liepen het kasteel uit. Veel mensen keken op, anderen niet. Waarschijnlijk waren ze deze gekke streken nu wel gewend. Toch was ik nieuwsgierig. Ze liepen in grote passen naar Hagrids huisje, Peter had het zwaar. Hij was nu eenmaal niet zo sterk als de anderen.

Uiteindelijk liepen ze door naar het bos, na zo'n twintig meter zetten ze ons neer. We waren duizelig en vielen bijna om. Remus ving me op. 'Hoe is het met je hart? Dit was het idee met het minste adrenaline,' fluiserde hij in mijn oor. Ik glimlachte breed. 'Nergens last van. Wel ongelofelijk nieuwsgierig.'

James floot op zijn vingers. Vanachter de bomen kwamen vier Hyppogriefen. Ze zagen er prachtig uit. Ieder dier liep naar een tweetal. We bogen allemaal naar ze. Ze bogen terug.

'Dit is Livia,' vertelde Remus. 'We gaan vliegen!'

'Weet Hagrid hiervan?' riep Lily. Sirius lachte. 'Sterker nog, hij stelde het voor!'

Ieder tweetal klom op zijn hyppogrief. We stegen op. Het uitzicht was adembenemend. Ik zat voor Remus. 'Wil je met me naar het bal?' riep hij. Ik knikte. 'Ja!'

Hij kuste me op mijn wang. Daarvoor was dit dus.. Oftewel, Peter vroeg Mary, Sirius vroeg Marlene en James ging natuurlijk voor Lily.. als dat maar goed komt..

Maar op dat moment was dat niet mijn zorg. We vlogen over het Zwarte Meer en rond het kasteel. Het was.. magisch.