The Marauders And The Hogwarts Child #Netties2017

26. Remus J. Lupin

'Moony! Ik heb je zo gemist!' 

Sirius rende naar me toe als een klein kind en omhelsde me. 'Het is eeuwen geleden dat we elkaar zagen!' 

'Nee, Pads, dat is het niet. Het waren twee weken. Kun je zo lang niet zonder me?' voegde ik er grijnzend aan toe. Direct liet Sirius me los. 'Pssh, jawel. Maar ik wil niet dat je je ondergewaardeerd voelt.' 

Ik rolde met mijn ogen. Het was weer vanouds. 

El en ik waren bijna de hele week in haar kamer geweest. Het was echt een heerlijke verstopplek. Het meisje met de lolly kende nu zelfs mijn naam. El wilde nog niet verder, maar het bleef in the picture. Denk niet dat het nog lang zal duren. 

En nu zaten we in de Grote Zaal, wachtend op het avondmaal. Dumbledore bracht de zaal tot rust en in stilte. 'Goedenavond, leerlingen. Wat goed om jullie allemaal gezond en wel terug te zien. Ik heb een grote mededeling. Over exact vier weken is hier, in de Grote Zaal, een bal. Ik ben namelijk jarig.' Een glimlachje verscheen op zijn gezicht. 'Dus.. we gaan feesten! Maar nu, eet smakelijk!' 

Het eten verscheen en geroezemoes ontstond. 'Een bal! We hebben dates nodig!' riep Peter. Ik knikte grijnzend. 'Veel plezier, jongens. Ik vraag El.' James begon te lachen. 'Ik weet dat het je vriendin is, maar als ze ''nee'' zegt ga ik zo hard lachen.' 

Ik begon te grijnzen. 'Ik ben zeker van mijn zaak.' 

Ze zat aan de overkant, bij haar vriendinnen. Ook zij praatten erover, ik ving iets op over jurken. Ik stelde Eloise voor in een galajurk. Wow, in mijn gedachten is het al betoverend. Morgen, tijdens het wandelen of in de leerlingenkamer, zou ik aan haar vragen of ze samen wilt.