The Marauders And The Hogwarts Child #Netties2017

5. Eloise Williamson

'Vertel nu Eloise!' riep Marlene. Alice begon te lachen. 'El, hoe heb je dit een hele dag vol kunnen houden?'

Ik zuchtte diep. 'Geen idee. Ik ben er wel klaar mee.'

Het was elf uur 's avonds. De meiden zeurden al de hele dag aan mijn kop. Alleen Alice niet, die vond het niet belangrijk. Ze vond de manier waarop Rem naar me keek wel interessant. Gelukkig liet ze het niet al te veel merken. Maar de anderen... 

Ik staarde vanuit mijn bed uit het raam. De maan was op de helft, het is november. Een vogel vloog voorbij. Het lijkt me geweldig om zo vrij te zijn als hij. Om af en toe te kunnen opstijgen om uren later pas te landen. Even in de wolken zijn, geen enkele gedachten. 

Lily en Marlene stonden naast mijn bed. Ze begonnen mijn deken van me af te gooien. 'Vertel nou!' 

Ik had er genoeg van en stond op. ik pakte mijn toverstok en liep de slaapzaaluit. Slaap lekker. Ik liep naar beneden en ging op de bank liggen met een deken. Even viel ik in slaap, tot ik wakker werd van iemand die de trap af liep. 

'Mag ik bij je komen liggen?' 

Ik keek op. 'Wat doe jij nu hier?' vroeg ik verbaasd aan Remus. Hij zuchtte. 'Nou.. de jongens laten me niet met rust. Ik neem aan dat jij daardoor ook hier ligt?'

Een grijns verscheen op mijn gezicht. 'Correct. Zullen we dan eerst naar de keukens? Chocola halen?'

Al snel was de beslissing gemaakt en 20 minuten later lagen we samen op de bank, met een volle mond van de chocola. De haard gaf ons warmte, en al snel belandde ik in de armen van Remus. Ik kroop tegen hem aan. 

'Wat ben je warm,' merkte ik op. Ik zelf was ijskoud. Hij wendde zijn blik af. 'Ja, dat ben ik altijd eigenlijk.'

Hij drukte me nog dichter tegen zich aan. 

'Slaap lekker Rem,' fluisterde ik. 

'Slaap lekker Elise.' 

Zachtjes drukte hij zijn lippen op mijn haren.