The Marauders And The Hogwarts Child #Netties2017

16. Remus J. Lupin

'El! Ben je al klaar?' vroeg ik terwijl ik op de deur van haar slaapzaal klopte. 'We moeten gaan!'

We hebben vakantie! Met z'n tweetjes gaan we kerst vieren bij mijn ouders, en op kerstavond komt haar overgrootvader. Ik droeg een foute kersttrui, gewoon omdat het leuk is. De anderen waren al beneden.

'Eh, wil je even helpen?' klonk een stem vanuit de zaal. Ik stapte binnen en trof Eloise aan, haar haren zaten wild en ze droeg een trui, die van mij. Ze keek zoekend naar de lucht. 'Ik krijg Twink niet te pakken.'

Ik grinnikte en pakte mijn toverstok. 'Accio Twink.' Ze vloog in mijn hand en keek me speels aan. 'En nu naar belangrijkere dingen: hoe kom je aan mijn trui?'

Eloise werd rood. 'Eh, met de volle maan verveelde ik me.. dus ik heb misschien wat rondgeneusd.. en een trui en drie shirts gepakt.'

'Daarom kom ik dus shirts tekort!'

Snel pakte ze haar koffer en Twink. Yono bleef op Hogwarts. Ze zou ook niet veel te doen hebben bij mijn ouders. We wonen immers in de Dreuzelwereld.

Niet veel later zaten we in de trein samen met Pads, Prongs en Wormtail. Het was gezellig en we hadden wat snoep van het snoepkarretje. 'Wat gaan jullie allemaal doen?' vroeg Peter. Pads en Prongs keken elkaar grijnzend aan. 'Wat denk je, we gaan ons vermaken! Grappen en ongein genoeg!'

En jullie?' vroeg Peter aan ons. Ik begon te lachen. 'Nou, El gaat veel zien van de Dreuzelwereld. Voor de rest komt haar overgrootvader langs met kerst.' De enige die nu wisten dat dat Dumbledore is, van ons dan, waren Sirius en ik. Sir knipoogte naar El. 'Aha.'

De tijd in de trein vloog voorbij. De trein stopte we stonden op. Op het perron zag ik mijn ouders al staan. 'Pap! Mam!' riep ik. Hand in hand met Eloise liep ik naar ze toe. Ik omhelsde ze. Mijn vader stak zijn hand uit naar El. 'Lyall Lupin, aangenaam!'

'Eloise Williamson, insgelijks.'

Ook mijn moeder stelde zich voor en we liepen naar de auto. 'Hoe gaat het op school, jongens?' vroeg ze. We knikten allebei. 'En hoe ging het verder, Rem?' vroeg mijn vader zo onopvallend mogelijk. Hij vroeg naar de volle maan. Ik begon te lachen. 'Pa, El weet van mijn aandoening.'

Eloise knikte. 'Bij de laatste heb ik hen opgewacht.'

Mijn ouders knikten tevreden en keken elkaar betekenisvol aan.