Kabanata 52

3.1K 57 5
                                    

"I don't care kung ano mang alam mo! What if I say yes?! Yes kasi siya naman talaga 'yung mahal ko e!"

Sandaling katahimikan ang bumalot sa aming tatlo.

"are you leaving me? Iiwanan mo na ako?" mahinahong tanong ni AJ sa akin.

Hindi ako makasagot. Nangigilid na ang aking mga luha. Nadulas ako, no. it's my intention to say those words. Maybe, eto na ang oras para magpaka-totoo.
As what's Bernard told me:

"Life is too short to hide your feelings."

"Of course, Anthon Jerico! Iiwanan ka na niya! kasi nabilog na ni Bernard ang ulo niya! how settle!" sabi ni Francesca.

"Bianca, tell me. You're not going to file an annulmet. Diba? Hindi mo 'yun gagawin?" halos magmakaawa na siya na um-oo ako sa kaniyang sinasabi.

"I... don't know." Sagot ko.

"Bianca, nagkamali ako. yes, I admit. But I'm really really sorry for what have I done. Patawarin mo ako, please. Nadepress lang ako kasi hindi tayo magka-anak. Hindi ko alam ang ginagawa ko noon. I was drunk!" - AJ

"What? You don't know? What kind of an answer is that, friend? Just straight to the point! Hihiwalayan mo na si AJ!"

Hindi ko alam kung bakit kay bilis na dumugpa ang aking palad sa kaniyang pisngi.

"Huwag mo akong matawag-tawag na kaibigan! Dahil ahas ka! We have three types of friends in life. Friends for a reason, friends for a season and friends for a life time. Pero, wala ka sa tatlong 'yun. Because you are an asshole. Literal na whore."

Ngayon ay siya naman itong sumampal sa akin.
"How dare you! Mas whore ka pa sa akin!"

"Sino bang mas whore sa atin?! Pumatol ka sa may asawa! At sa asawa pa ng kaibigan mo! Kaya bagay lamang sa'yo na matawag na whore!" sigaw ko rito.

"Mas whore ka parin! May asawa ka na pero nakikisama ka sa iba!"

"ENOUGH! TAMA NA!" sigaw ni AJ na ikinatahimik naming dalawa.

Suddenly...
"What's goin' on here?"

"Oh, hi Bernard. We're arguing about being a whore. Napaka childish diba? And ikaw ang makapag-papatunay na matagal na kayong nagsasama ni Bianca." Sabat ni Cesca.

"What? Ano ba, Cesca. We're not living together. Ako itong nagpupumilit at siya ang ayaw. Actually, she doesn't want to be with me because of you, Anthon." – Bernard.

"Huwag mo ngang pagtakpan ang kalandian niya! sabihin mo lahat ng sinasabi mo sa akin noon! That you're with her last month at your resort kaya hindi siya nakasipot sa event ng anak niya. Na, ikaw ang kasama niya sa rest house ni tita Amalia! That you are always going out with her, with your son!" –cesca

Napatingin naman sa akin si AJ. I don't know, feeling ko ako nanaman itong masama. Ako itong may maling ginawa.

"Bianca?"

AJ is trying to tell me na sabihin kong hindi totoo ang mga sinabi ni Cesca. Tumungo lamang ako, hindi ko mapagtanggol ang aking sarili. Why? Because I don't know. I don't know, I don't know, I don't know!

"Ano, tama ako diba?" – cesca

"Stop it." Sabi ko na lamang.

"Get out, umalis na kayo." Sabi ni AJ.

"No, hindi ako aalis dito na hindi kasama si Bianca." – Bernard

"Let them, AJ!" – Cesca

Wala ng niha-niho, hinatak ni Bernard ang aking braso palabas ng bahay.

"Bernard! You can't just do that!" si AJ nama'y humabol sa amin.

"Get out of our way!" sigaw ni Bernard at bumusina pa ito.

Si AJ ay nakaharang sa dadaanan ng sasakyan.
"Hindi ako aalis dito hanggat nandiyan sa loob si Bianca!"

"Tigas ng bungo." Bulong nito at iniurong ang sasakyan.
Nakalusot naman siya sa nakaharang na AJ.

Naguguluhan na ako. Sa sobrang gulo ng buhay ko ngayon, wala na yatang matinong bagay na nangyari sa buhay ko.

"Stay here. Ako na ang bahala kay Sam. Tayo lang ang nandito kaya, hindi ka masusundan ni AJ."

Mataman ko naman siyang tinitigan.
"Why do you have to do this, Bernard? I mean, pumayag na ako na maging tayo ulit kapag naayos na ang lahat. Pero, bakit kailangan na ilayo mo ako kay AJ?"

Nagpabuga siya ng isang mabigat na hininga.
"Alam ko kasi na kaya mo akong iwan. Sa oras na mag-dalawang isip ka nanaman, siguradong mas pipiliin mo si Anthon kesa sa akin e. Ayoko ng mag-isip ka pa ng kung ano-ano kapag may nasabi nanaman sa'yo si Anthon."

"No. Mali ka. Hindi ko 'yun magagawa truth is, nasabi ko na nga sa kanila na mahal kita and I'm planning to be with you." Sagot ko saka na hinawakan ang kaniyang kamay.

Sumilay ang matamis na ngiti mula sa kaniyang labi. Marahan niya akong niyakap. I really feel comfortable with him.

"I love you." Bulong ko sa kaniya.

"I love you more and more."
Then he gave me a peck of kiss.

Siya na rin ang sumundo kay Sam at nagtaka pa ito nang iniuwi siya ni Bernard dito.
Sa sobrang yaman na nitong si Bernard e andami na nilang rest house.

"Mommy, bakit dito po tayo mag-sleep?" tanong ni Sam.

"Kasi, magulo pa sa bahay." Sagot ko naman.

"Halina nga kayo rito. May itatanong ako sa big boy namin." Sabi ni Bernard at tinap ang tabi ng sofa upang doon kami umupo.

Umupo naman kami sa kaniyang tabi.
"Payag ka ba na ako na lang daddy mo?" tanong ni Bernard kay Sam.

"Si mommy payag po ba?"

Napakamot naman ako ng ulo nang tumingin siya sa akin. Ano pa nga ba? Edi tumango na ako. Kaya naman ang sagot ng batang makulit...

"Opo. Pero, paano po si daddy AJ??"

Ilang segundo kaming nagtititigan ni Bernard. Wala akong maisagot sa aking anak.
"Uh, as what I've told you, anak... hindi mo pa maiintindihan ang mga nangyayari ngayon. All you have to do is obey mommy and daddy's errands. Ok?"

Walang atubili namang tumango ang aming anak.

--

I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)Where stories live. Discover now