I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)

Kabanata 31

Bernard's POV

Hindi ko alam kung bakit napaka saya ko ngayong araw na 'to. Ang sarap sa pakiramdam na makita si Sam na naka ngiti at masaya nang dahil sa akin.
although, anak siya ng mortal enemy k okay Bianca still, napaka gaan ng loob ko sa batang ito.

Mula sa aking kinauupuan, nakita kong nagtungo ang isa sa mga katulong ni tita Amalia sa gate.
Kaya noong daanan niya ako ay hinarangan ko ito.

"May tao ba sa labas?" tanong ko.

"ah, opo. Si sir AJ ho, iyong asawa ni..—"

"Alam ko." putol ko rito.
"Ano daw kailangan niya? sinabi mo bang nandito si Bianca?" tanong ko.

"Hindi pa po."

"good. Bumalik ka na roon sa loob. Ako na ang bahala sa lalaking iyon. Huwag mong sasabihin kay Bianca na nandito siya, naiintindihan mo?" I commanded.

"Opo."

Tumayo na ako at akmang magtutungo sa gate nang tawagin ako ni Sam.

"Tito! Where are you going? Uuwi ka na? you haven't make paalam po kay mommy."

Lumuhod naman ako sa kaniyang harapan upang maging magkalebel kami.
"hindi pa ako uuwi, sam. I will stay here with you. Gusto mo ba iyon?"

Tumango naman siya.
"Opo! Pero, saan po kayo pupunta?"

"May stranger dun sa labas. papaalisin ko sana siya. Mukhang nangunguha siya ng bata tulad mo. do you want to come with me?" takot ko rito.

"No! I'm scared!"

"Alright, you stay inside and wait for me, ok? Sige na." sabi ko at ginulo pa ang kaniyang buhok.

Nagtungo na ako sa gate at nasilayan ko ang magkasalubong na kilay ni anthon nang ako ang makita niya.
Nasa labas siya samantalang ako ay nasa loob. Gate ang namamagitan sa aming dalawa.

"What are you doing here?" bungad niya sa akin.

I crossed my arms and then I smirked.
"I'm staying here. I know this is tita Amalia's rest house, but I'm still part of the family. Ikaw dapat ang tinatanong ko kung anong ginagawa mo rito." Balik ko sa kaniya.

"Si Bianca. Ang asawa ko, alam kong nasa loob siya kasama ng anak ko. Ilabas mo sila." Sabi niya at marahas na tinulak ang gate.

"Woah. Anthon, hindi ako kidnapper. Bakit mo tinatanong sa akin kung nasaan ang mag-ina mo? nilayasan ka ba nila?" mapanloko kong sabi.

"I'm not playing jokes with you, Bernard Shane! Tell me where is my wife and son!" sigaw nito.

"Me too. And I'm not willing to play games with you. Kung nasa sa akin man ang mag-ina mo, hindi ko na sila ipapakita sa'yo. At kung alam ko man kung nasaan sila, hinding-hindi ko sasabihin sa'yo."

Matikas akong nakatayo sa kaniyang harapan habang siya ay konti na lamang ay sasabog na siya.

"Fuck you! You cannot ruin my family!"

"I'm not destroying your family, Anthon. In fact, ikaw pa nga ang sumisira hindi ba? I know all your stories behid that face." Sabi ko saka ko siya dinuro.

"Shut up! No, tell me what do you know about me?!" tanong niya na punong puno ng galit.

"Bakit ko sasabihin sa'yo? I can use that as my alas to have Bianca again. and I'm willing to be Sam's step father in case." Sabi ko na may mapanlokong ngiti sa aking labi.

"What the fuck, Bernard!"

Nginitian ko na lamang siya at tinalikuran na. ilang saglit lamang ay narinig ko ang malakas na pagsara niya ng pinto ng kaniyang kotse.

I smiled. Because, I won. One down, Bernard. I'm doing this because I love Bianca. I'm being bad because I want to win her heart again. She's my everything that is why I'm willing to do everything just to have her again.

I know, she's still in love with me. I know nothing changed. Nagagawa lamang niya akong ipagtabuyan dahil sa sitwasyon ngayon. Dahil akala niya, mahal na niya ang manlolokong Anthon na iyon. Once I got the chance to catch that man, I will assure na babagsak sa akin si Bianca.

--

Bianca's POV

"Sam! I told you not to run at the stairs." Suway ko sa napaka kulit kong anak.

"Mommy, tito Bernard is trying to catch me!"

Ano daw? Bernard? Nandito pa siya?
Nasilayan ko si Bernard na pababa ng hagdan. Nakaag bihis na ito at parang walang balak umuwi.

"Ano pang ginagawa mo rito? Bakit hindi ka pa umuwi?" tanong ko.

"Pinagtatabuyan mo talaga ako. I will stay here. Pinagbibigyan ko lang si Sam sa g4st6 niya." sabi nito at hinaplos haplos pa ang ulo ng aking anak.

"but..—"

"I already catch you!"

Naputol ang aking sasabihin dahil bigla na lamang nakipag kulitan itong si Bernard kay Sam. Hindi siya pwedeng mag stay dito. Mahirap na.

"Ma'am naka ready na po 'yung dinner niyo."

Tinanguan ko na lamang ito at nilapitan ang dalawa sa sofa kung nasaan sila.
Huminto naman sila sa kanilang ginagawa nang makita nila akong nakatayo sa kanilang harapan.

"Sali ka po mommy!" aya ni sam at hinila pa ang aking kamay.

"Naku, sam hindi pupwede. Kakain na tayo. Halika na." sabi ko at ako naman itong humila sa kaniya ngayon.

"Daddy! Let's eat na po!" – Sam.

Nahinto naman ako sa paglalakad nang marinig ko ang sinabi ni Sam.
Daddy?

"Daddy?" tanong ko rito.

Siya namang tango niya.
"Yes po mommy! Because tito Bernard is like my daddy na po. Ang cool po diba? I have two daddys!" masaya nitong pahayag.

"Sam, you don't have to call him daddy. Si daddy AJ lang..—"

"Bakit hindi mo siya hayaan sa gusto niya? He's just a kid. Let's go?" si berard na sumingit.

Iniupo naman niya ng maayos si Sam sa upuan. Pagkatapos nun ay hinila niya ang upuan sa tabi ni Sam, tumingin siya sa akin at sinisenyasan ako na doon ako umupo.
tiningnan ko naman si Sam na tinata pa ang silya hudyat na gusto niya rin akong umupo roon.

Huminga ako ng malalim at tinanggap na ang upuang inialok nila sa akin.
I'm about to put some foods at Sam's plate when suddenly, Bernard did it. Pati ang aking plato ay nilagyan rin niya ng pagkain.

"Mommy, sabi ni daddy Bernard sa akin wife ka niya dati. Is that true?"

Kasalukuyan kong kumain nang muntik na akong mabulunan.
Kaya naman, inabutan ako ng tubig ng isa sa mga kasambahay.

"N-no. he's just kidding." Sagot ko na medyo uubo-ubo pa.

"There is nothing wrong about admitting." Sabi naman ni Bernard na chill na chill kung kumain.

"Bernard.." banta ko rito.