I don't seduce SEDUCERS (COMPLETE)

Kabanata 24

"J-jas... w-what are you doing here?" tanong naman ni Bianca.

"You, anong ginagawa mo rito? Alam ba ni kuya Anthon na pinupuntahan mo ang ex mo?" balik tanong niya sa kaniyang ate.

"Of course. Nandito ako, kami hindi para kay Bernard. Sam's classmate is Bernard's niece." Sagot naman ni Bianca.

"Ok? Can we just go inside?" singit ko sa kanila.

Pag pasok namin sa loob ay nadatnan naming naka upo si Miley sa sofa. Nang makita niya si Sam ay napatayo siya.

"Wow, pinag handaan mo talaga ang pagdating nila. Surprisingly polite, Bernard." – Jas

"Jas, that's enough." Suway ng ate niya.

"Oh, by the way. I saw you yesterday. Bakit ka nasa Pampanga? Sinong kasama mo? Nakita kasi kitang pumasok sa may resort hotel with a guy. Don't tell me, you are cheating?"

Napatingin naman sa akin si bianca.
"Kasama ko ang mga kabatch mates ko. Bakit ganiyan ka mag-isip sa akin? Mukhang nawawalan ka na ng respeto!"

Bigla namang tumahimik ang paligid. Pati 'yung dalawang bata na nag lalaro ay natigil sa kanilang ginagawa. Medyo napa lakas kasi ang tone of voice ni Bianca.

"H-hindi 'yun sa ganun, ate. I'm sorry." Hinging pahumanhin naman ni Jasmine at yumuko.

"Who are you ba? And, why are you here? Are you here to make my tita Bianca mad? Get lost!" sigaw naman ni Miley.

"Miley, your words." Suway ko rito.

"Miley! She's my tita Jas! Kapatid siya ni mommy ko! Do not shout at her!" si Sam naman itong sumigaw ngayon.

"Then why are you shouting in front of me too?!" – Miley

"Kids! Kids! Enough, hindi dapat kayo nakikisali sa usapan ng matatanda." Awat ko sa kanila.

Inirapan naman ni Miley si Sam at pumunta sa aking likudan.
Samantalang si Sam ay nanatiling naka upo sa sofa.

"I'm sorry again. Mauna na ako."

Wala ni isa sa amin ang umimik pagkatapos umalis ni Jas.
Iyong dalawang bata ay hindi nanaman nag papansinan.
May binulong naman itong si Bianca sa kaniyang anak.

Suddenly, tumayo si Sam at lumapit kay Miley.
"Miley, I'm really sorry. I'm here because I want to say sorry for leaving you on stage yesterday. Sorry." Si Sam na iniabot pa ang kamay nito.

Tiningnan muna ako ni Miley bago tinanggap iyong kamay ni Sam.
Nag ngitian sila pagkatapos ay tumakbo itong si Miley. Kaya, si Sam naman ay hinabol ito.

"Sana, ganun din tayo no? mag-aaway tas mag babati din kaagad." Sabi k okay Bianca.

"Hindi naman tayo bata." Sagot niya sa akin na natatawa.

"I know. What I mean is, sana ganun lang kadali para maibialik 'yung dati." Sabi ko at tumabi sa kaniya.

"Bernard, iyang gusto mo ay..—"

"I know, I know. Lagi naman e. lagi mo na lang sinasabing hindi pwede, hindi pwede. Pwede bang 'PWEDE' muna ang isagot mo?" putol ko sa kaniya.

""yan ka nanaman. Pinagbigyan na kita kahapon. Sabi mo, kahit that day lang. So I did. One is enough, two is too much." Sabi nito at nag-iwas ng tingin.

"bakit ba lagi mog binubuksan ang matagal ng wala? Hindi ba tayo pwedeng mag-usap ng simple lang? 'yung tipong parang wlang nangyari." Dagdag niya.

"Hindi. Mag-uusap lang tayo ng matino kapag akin ka na ulit."

Tila nagulat siya sa aking sinabi dahil bigla siyang napalingon sa akin.

"I don't know what's on your mind. Pero, please. If you're trying to make us separate, huwag mo ng ituloy. Please." Sabi niya at tumayo.

Pinagmasdan ko na lamang siyang maglakad patungo sa mga bata.

Shit! Kung madali lang sabihin sa kaniya na niloloko siya ng asawa niya, matagal ko ng sinabi. Pero, wala akong sapat na katibayan para sabihin sa kaniya kung ano ang totoo. Baka, hindi niya ako paniwalaan at hindi na siya magpakita sa akin.

"Kids, gutom na ba kayo?" tanong ko.

"Yes po!" sabay ni lang sagot.

Tumayo na rin ako at nilapitan na sila.
"Lunch time." Sabi ko.

Sa harapan ng hapag kainan, tanging ang mga bata lang ang maiingay.
Si bianca naman ay todo asikaso sa kaniyang anak. ni hindi pa siya sumubo kahit minsan.

"Bianca, Sam is old enough. Hindi mo na dapat siya pinag sisilbihan. Do eat yours." Utos ko na para bang ako ang padre de familia ngayon.

"Oo nga mommy. Nakakahiya kay Miley sinusubuan mo pa ako. I can eat by myself naman po." Sabi ni Sam.

"See?" sabi ko at kinuha ang kanin.

Ako na mismo ang nag serve kay Bianca. Kinukuha pa nga niya kanina ito sa akin but I insist.
Pati nga ulam eh ako na ang naglagay sa kaniyang plato.

"Eat well." Sabi ko sa kaniya.

"Buti pa po kayo, tito. You served my mommy well." Biglang sabi ni Sam.

"Si daddy mo ba?" tanong ko naman.

"We always eat po kasi in his restaurant. And then, my daddy's employee was the one who is serving for us." Sagot nito.

"Oh? Family kayo but you do not eat together? Never pa kayong kumain ng sabay sa dining area niyo sa house?" tanong ko at tumingin kay Bianca.

"Sam, busy kasi si daddy that's why." Singit naman ni Bianca.

Now, she's trying to justify his husband,
Tss. Umamin na lang siya na hindi siya pinag sisilbihan ng asawa niya.

"Dapat pinalaki niyo na lang po room ko, mommy. Kasi, never pa tayong kumain sa dining area po natin diba?" – Sam

I cant believe this.

"Ano bang pinag sasabi mo, Sam. We already ate in our dining area. Sa Toronto nga lang. diba, kasama pa natin nun sina granny at grandpa?" – Bianca

"hindi ko po alam 'yun." Inosenteng sagot ni Sam.

"Kasi, two years old ka palang nun." – Bianca

"So, sa Canada lang pala kayo nag stay noon? Siguro iyong sinasabi mong granny at grandpa ay mga magulang ni AJ iyon?" singit ko.

Wala namang lumabas mula sa kaniyang bibig kundi tango lamang.
Perpekto na sana ang pamilya nila kung hindi lang nagloloko ang Anthon na iyon.