WAIT!!help me...

~31~ goodbye

POV Sanne

Het licht van de zon maakt mij wakker. Ik voel dat ik boven op iemand lig, Luke, we liggen nog steeds op de bank. "What I like about you!" Hoor ik door de ruimte. Ik word weer eens gebeld, wat nu weer?!
{S=Sanne/Sa=Salisa}

S: hoi
Sa: niet zo chagrijnig!
S: heey!
Sa: dat is beter
S: waarom bel je?
Sa: niet zo nors!!
S: shut up! Het is ochtend! Waarom bel je?
Sa: ik ga vanavond naar Amerika
S: Wat geweldig!! Maar waarom zo kort dag?
Sa: ik wil dit al zolang! Ik krijg een kans aangeboden voor mijn stage daar!
S: liesje, dat is zo fantastisch!!!!

Ik spring van Luke af en loop naar de keuken, in de hoop dat Luke niet wakker wordt.

S: wat ga je doen in Amerika?
Sa: ik word een nanny van een super leuk gezin!! En ik ga vrijwilligers werk doen!!!
S: oh my freaking pinguïns!!! Dat is zo leuk!! Maar ga je Ash niet missen?

Ik pak even snel tijdens het gesprek wat spullen voor wafels! Ik heb gewoon zin in wafels met fruit, don't judge me!

Sa: ik ga hem zoveel missen! Maar hij had beloofd me te komen opzoeken! Trouwens hij heeft me gevraagd!!!
S: OH MY FREAKING PINGUINS!!! DAT IS ZO GEWELDIG!!! JULLIE PASSEN ZO GOED BIJ ELKAAR!!! Maar Ik ga je sowieso uitzwaaien bij het vliegveld! En ik ga je zo erg missen!
Sa: we zien elkaar vanavond, dan nemen we afscheid.
S: oke, tot vanavond lies
Sa: tot vanavond Sannie!
Ik hang op.

"We are the kings and the queens of the new broken scene. Yeah, we're alright though." Luke komt zingend en spelend op zijn gitaar de keuken binnen. Er komt spontaan een glimlach op mijn gezicht. "Heb je zin in een lekker ontbijtje?" "Moet jij niet even je krukken pakken?!" Vraagt Luke bijdehand. "Shut up Hemmings!" Ik geef hem een plagerig tikje tegen zijn bovenarm. "What's up princess?" Hij draait zijn gitaar op zijn rug, hij gaat achter mij staan en laat zijn handen rusten op mijn heupen. Luke staart me aan, maar ik kijk weg en bijt zenuwachtig op mijn lip. "Je bent zo hot als je dat doet." Fluistert Luke in mijn oor. "Heeft Salisa je het vertelt?" Vraagt hij na een korte stilte. "Ja." Is het enige wat mijn mond verlaat. "Waarom zit je er zo erg mee?" "Ik ga haar gewoon zo erg missen. Ik hecht me snel aan mensen." Luke draait me om zodat ik in zijn ogen kijk. "Maak je geen zorgen, we houden veel contact met d'r en we gaan sowieso een keer naar haar toe." "Wacht, jij wist het al?" Luke kijkt bang naar zijn voeten, maar aangezien ik kleiner ben kan ik zijn gezicht nog wel een beetje zien. "Ja." "Hoe?" "Salisa wou het aan iemand vertellen en kijken hoe die gene zou reageren dus vertelde ze het aan mij. lies wou je het zelf vertellen." Ik knik. "Snap ik." Er is een korte ongemakkelijke stilte.
"Zullen we wafels maken?" Vraag ik ongemakkelijk. "WAFELS!!!" Schreeuwt hij. Hij loopt de keuken uit waardoor ik raar naar de deur kijk. Ik richt me maar weer op de spullen. Ik pak het wafelijzer, het beslag en fruit met slagroom.
"DEZE WAS JE VERGETEN!!" Ik laat spontaan van schrik de lepel waarmee ik het beslag in het wafelijzer deed vallen. "LUCAS!!" Schreeuw ik zeurderig. Luke lacht alleen maar. "Hier, deze moet je gebruiken." Luke geeft me de krukken. "Nee dankje, ik kan prima staan zo." Luke schudt zijn hoofd. "Morgen mogen die dingen weg, maar tot die tijd gebruik jij die krukken!" Zei hij. Ik zucht en rol met mijn ogen. "Anders plak ik je vast aan een rolstoel!" Dreigt hij. Ik lach maar pak dan toch die krukken en leun er een beetje op, het haalt wel gelijk veel druk weg bij mijn enkel, maar het ziet er zo dom uit en ik heb geen arm spieren. "Probeer eens een stukje te lopen." Ik probeerde maar tuurlijk viel ik, want ik plaatste mijn kruk boven op die lepel die ik liet vallen!! "Gaat het?" Vraagt Luke bezorgt. "Ja maak je geen zorgen." Antwoord ik. Luke helpt me met opstaan. "Zeker?" "Jup, ik ga het nog wel een keer proberen." Luke knikt. Hij loopt naar de andere kant van de keuken. "Kom maar baby." Hij knikt bemoedigend. Ik probeer weer een paar stappen naar voren te doen, en het gaat best wel goed tot nu toe. "Gaat lekker babe." Ik glimlach naar Luke terwijl ik verder ga. Dat had ik niet moeten doen! Ik val bijna, een paar handen houden me recht op. "Niet te snel willen." Zegt hij. Luke loopt weer terug en ik loop achter hem aan. Al snel bereik ik hem. "Zie je wel, je kan het." Zegt Luke, hij plaatst zijn lippen op die van mij.
"DE WAFEL!!" Schreeuwt Luke. Ik kijk naar het ijzer en zie dat er allemaal rook vanaf komt. "SHIT!!" Schreeuw ik uit paniek. Ik ruk dat ijzer open en zie een zwarte wafel. Het stinkt super erg!! Ik haal die wafel er uit en gooi het weg. "Gaat weer lekker." Lacht Luke. "Shut up Lucas!" Zeg ik plagerig met een zacht tikje tegen zijn arm. Ik doe er snel nieuw beslag in en let dit keer wel goed op. "Ga jij maar even douchen, dan kan ik ook zo." Zeg ik. "Of we gaan samen." Luke kijkt me met een scheef glimlachje aan maar krapt daarna ongemakkelijk achter zijn nek. Hij bijt ook op zijn lip, hij is zo cute! Ik kan toch geen nee zeggen! "Ik wil graag samen douchen." Luke krijgt een brede glimlach. "Als jij het fruit alvast snijdt voor op de wafel." Luke knikt braaf en begint het fruit te snijden. Ik maak nog een paar wafels.