De Verborgen Liefde

• Hoofdstuk 3 - De eerste stap

Kamal heeft mij gekozen? Ik sta helemaal bovenaan met Janine, Nina, Benjamin, Theo, Soufyan, Chahid & natuurlijk Elara.
Gelukkig zit ik niet bij zulke sukkels, maar juist mn "gang", naast Chahid.. Ik en Chahid praten niet zoveel, maar dat komt misschien daardoor dat we Marokkanen zijn, en zijn moeder mijn moeder kent. Al toch heb ik een goede band met Soufyan die ook een Mocro is. Chahid is een coole, stoere en knappe jongen, alleen doet hij shisha en heb ik gehoord dat hij met meisjes enzo omgaat, en nee ik hoef zulke jongens niet. Zulke die alleen aan uitgaan denken en weet ik wat voor troep.

Ik zat met me gedachten weg toen ik op mijn plek weer zat terwijl iedereen naar elkaar toen sprong, door blijdschap.
Ik spotte toen opeens dat Kamal naar me keek, maar direct weg keek toen ik heb aankeek. lekker veel keeks in m'n zin hierrr.

"Nirrrriii, girl, hallooo we zitten bij elkaar in de groeppp wat zit je daar niks te nutten?"
roept Elara door de luidruchtige klas.
"jaa, ehmm jaa tuurlijk, sorry." zeg ik dan vertwijfelend terwijl ik Kamal aankijkt, en gebaard dat ik de klas uit moet.
"Ik moet even naar de play meiden, kom zo" zeg ik tot Janine me tegenhoudt. "Ja ik moet ook, kunnen we zo goed direct samen gaan" zegt ze dan. "Neee." zeg ik dan plots luid.
"Ik bedoel het gaat een beetje duren door me ongesteldheidddd en ik ga stiekem, bovendien.. mogen we niet door de les." zeg ik terwijl ik een pad pak en de leraar vraag of ik snel naar het toilett mag gaan.
Ik zie dat Kamal al naar buiten is, en Soukayna & Karim met elkaar kletsen.
"Wat was dat dan?" vraagt Janine Nina en Elara. "Geen idee..?" antwoordt Nina dan en loopt naar haar vriendje Naud.

Ik loop de gang uit en zie hem dan staan. Opeens krijgt ik een warm gevoel van binnen en word mijn buik zwaar.
- Waarom? Wat zou hij me willen zeggen?" - denk ik in mezelf.
       "Heyy" zeg ik en glimlach.
       "Hey" zegt hij terug met een lach.
Even is het stil.
        "Wat.. wou je me zeggen?" zeg ik dan
en  zie dat hij op zich heen kijkt.
        "Ik weet dat je misschien verrassd bent,
         dat ik je in mijn groepje gekozen heb,
         maar dat heb ik met een rede gedaan
         en dacht dat het nu een betere moment is
         voordat iemand ons stoort.." zegt hij terwijl onze gezichten elkaar bijna aanraken, en hij mijn armen vast houdt.
         "Ik.. Ehmm, wat wou je me zeggen?" zeg ik verwarrd en nieuwsgierig.
         "Ik.." Dan word ons gesprek afgebroken doordat hij Soukayna, Janine en Elara in onze richting zien lopen. Hij laat me direct los en veranderd direct van onderwerp zodra ze dat kunnen horen.
"dus haar boeken en haar map volgens mij, maar dan moet je even zoeken." zegt hij en ik speel mee.
"Ik heb er 3 misschien is er een van Sarah maar ik kijk wel.." zeg ik en we draaien ons om zodra de 'Kahbas' (hoeren) bij ons gestopt zijn. "Moest je niet naar het toilett?" zegt Janine met een vies gezicht.
"Jawel, maar kwam Kamal tegen, en hij zei dat ik wat spullen van Nour bij mij thuis morgen moest meenemen, die heeft ze namelijk nodig" zeg ik met een zachte stem.
Elara ruimt haar bos kroese bruine haren in een knot. "okeee, laten we dan nu gaan voordat Meneer Jansen weer vraagt waar we zijn" zegt ze tegen mij en Janine.
"Kamal, ik moet je nog spreken over dat gedoe, weetje" zegt Soukayna en pakt zn hand en sleurt hem mee.
Totdat Kamal me iets in de hand geeft en hou mijn hand in een boks.
"zullen we maar snel gaan?" zeg ik en ik merk dat Janine en Elara elkaar aankijken. "schat? is er iets? je lijkt zo nerveus? Weetje zeker dat er niks was met die ene Kameel?" zegt Elara dan en draai me naar haar om. "Kamal, Lara, nee wat zou er moeten zijn, hij is de broer van me vriendin, hij gaf alleen een boodschap door. En nee hoor, niks aan de hand, je weet wel, ongesteld.." zeg ik en we lopen de trap op.

Eenmal in de pauze heb ik de kans om het briefje te openen die Kamal me heeft gegeven.
op de WC moesten ze alleen hun makeup bijwerken en ik deed alsof ik naar de WC ging, net toen ik het wou openmaken ging de bel en Janine kwam voor me deur om te zeggen dat ik open moest doenn. wollah niemand gunt mij rust he?
Toen we in de Klas binnenliepen, waren Kamal Karim & Soukayna al weg..
Ik klets nu met Eveline en heb haar alles vertelt, zoals gezegd, is ze net mn oudere zus.
zodra ik zie dat niemand van Janine naar me kijkt ofzo, doe ik het briefje open.
"een nummer?" zeg ik dan. "Hij heeft je nummer gegeven lieverd, gentlemen hoor" zegt ze terwijl ze lacht.
Kamal heeft soms les met haar maar niet altijd. sommige vakken hebben ze apart.
"Hij is een echte lieve jongen, schat. Hij is echt grappig ook." zegt ze en ik glimlach naar haar. "Ik weet het niet, ik bedoel wat moet ik nu doen, hij wilde me wat zeggen maar blijkbaar via whatsapp??" zeg ik angstig.
"App hem als je thuis bent, stuur me dan screens enzo en ik zeg je wel wat je moet zeggen" zegt Eveline en voel me dan een stuk zelfverzekerder.
"dankjewel schat!" zeg ik, kus haar op de wang en loop dan weer de school binnen, als de bel gaat, want zij moet de andere gebouw binnen.

Wat ik dan aantref, doet me pijn, al weet ik niet zeker waarom..

Wordt vervolgt..