Ο χειρότερος Εχθρός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31

Έβλεπα εκείνο το κοριτσάκι με τα κατάμαυρα, μεταξένια και υπερβολικά μακριά μαλλιά, να τρέχει μαζί με όλα τα υπόλοιπα παιδιά.

Δε σταμάτησε ακόμα και όταν το πλήθος των παιδιών που την απάρτιζε διαλύθηκε, παρά μόνο συνέχισε να τρέχει μέχρι τη στιγμή εκείνη που έφτασε στον προορισμό της, την μεγάλη αγκαλιά του ψηλού άντρα που την περίμενε με χέρια πλατιά ανοιχτά. Ήταν μία αγκαλιά που ανέμενε να την υποδεχτεί με τρομερή ανυπομονησία...

Οι εναλλαγές έγιναν αμέσως μόλις ο άντρας κλείδωσε το κοριτσάκι αυτό στην αγκαλιά του, με το σκηνικό να γίνεται ρευστό την ίδια κιόλας στιγμή, μπερδεμένο. Πλέον, τα τοπία της ορατότητάς μου διχάζονταν, από κτίρια και πολυσύχναστους δρόμους σε επιβλητικά βουνά και ξάστερους νυχτερινούς ουρανούς.

Από ένα σημείο και μετά μου ήταν δύσκολο να ξεχωρίσω αυτά τα τοπία καθώς συνέχιζαν να ρέουν με μεγάλη ταχύτητα το ένα μέσα στο άλλο, για να μετατραπούν όλα, εν τέλη, σε μία ενιαία μάζα... Τα πάντα υποχώρησαν και η οπτική μου ικανότητα προσαρμόστηκε ξανά σε μία μεμονωμένη διάσταση.

Ψηλά δέντρα και ζεστός ήλιος ήταν αυτά κυριαρχούσαν παντού πλέον, ψηλά δέντρα που περιτριγύριζαν το ίδιο κορίτσι.

Ηλικιακά ήταν μεγαλύτερο, μπορούσε εύκολα να το καταλάβει κάποιος αυτό.

Βρισκόταν γονατισμένη στο έδαφος κρατώντας πάνω στα φουστάνια της διάφορες ρίζες λουλουδιών και σπόρους και άνθη, ενώ στα θεληματικά της, μικροσκοπικά χέρια –τα οποία στηρίζονταν πάνω σε κομψούς καρπούς– βρισκόταν ανοιχτό ένα παλιό, φθαρμένο και αρκετά μεγάλο σε όγκο βιβλίο, τόσο μεγάλο όσο και η ίδια η ηλικία του θα τολμούσε κανείς να σκεφτεί!

Την παρατηρούσα ενώ διάβαζε γεμάτη προσήλωση τη κάθε λέξη, την κάθε φράση και πρότασή του, κάνοντάς με να νομίζω πως για εκείνη, αυτό το βιβλίο, είναι το πιο σημαντικό πράγμα του κόσμου. Άλλαζε τις σελίδες με τρομερή προσοχή και χωρίς να χάσει τη συγκέντρωσή της, μη τολμώντας να πάρει λεπτό το υπέροχο βλέμμα της από τις σελίδες του. Δεν ήθελε να χάσει το παραμικρό, δεν ήθελε τίποτα να διαφύγει της αντίληψής της.

Πόσο γοητευτικές, Θεέ μου, μπορούν να χαρακτηριστούν οι κινήσεις των λεπτεπίλεπτων δακτύλων αυτού του κοριτσιού ενώ συνέχισε να γυρνά αυτές τις εύθραυστες σελίδες;

Τόση χάρη και τόση μεγαλοπρέπεια συσσωρευμένες στο κορμάκι ενός κοριτσιού που δεν είχε ακόμα πατήσει ούτε την ηλικία των δέκα χρόνων!