Τριάντα πέντε| Σκέψη

4.6K 518 36
                                    


                 
Το ημερολόγιό μου ,δείχνει δύο μήνες. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να μου λείπει αυτός ο εγκληματίας. Έχω αποφασίσει να πάω πίσω στην σχολή και να εγγραφώ σε εντατικά μαθήματα για να έρθω στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους. Όσο μπορώ να παραμένω ικανοποιητικά σταθερή, δεν θα παραπονιέμαι. Έχω ακόμα 3 εβδομάδες μαθημάτων πριν τελειώσει το εξάμηνο.

Δεν έχει τηλεφωνήσει. Ούτε μία φορά.

Δεν θα έπρεπε να το σκέφτομαι καν. Η Μάρα κι εγώ μοιραζόμαστε ένα μπολ noodles περνώντας μια κοριτσίστικη βραδιά.

«Η καθηγήτρια μου στο τμήμα του μάνατζμεντ όλο και μεγαλώνει . Μερικές φορές δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει- είναι σαν να πάσχει από αλτσχάιμερ.»

Γελάω λίγο με την έκφρασή της, «Οο, αυτό δεν ήταν ευγενικό.»

Η Μάρα σηκώνει τους ώμους της. Μπορώ να δω στο πρόσωπό της ότι θέλει να με ρωτήσει για τον Τζούντα , αλλά εγώ συνεχίζω να τις δίνω προειδοποιητικές ματιές για να αποφύγω στα σίγουρα το θέμα .

«Εμ,» λέει ξεφυσώντας, «Λοιπόν, άλλα νέα για τις διακοπές; Σκέφτομαι να τρέξουμε σε έναν μαραθώνιο.»

«Αυτό ήταν το πιο περίεργο πράγμα που σε έχω ακούσει να λες.» της λέω.

«Είμαι σίγουρη πως θα έχει πλάκα. Θα γίνει ένας τον Απρίλη.»

Κουνώ το κεφάλι μου και μετράω των noodles στο μπολ.

Η Μάρα προσπαθεί ξανά, «Τι λες να γραφτούμε σε μαθήματα γιόγκα;»

«Είσαι πέρα για πέρα, παρά αθλητική Μάρα,» λέω

«Μήπως έχεις άλλες προτάσεις;» λέει ρίχνοντας το βλέμμα της πάνω μου.

«Απλά, μπορούμε να μην κάνουμε τίποτα.» λέω ψηλώνοντας τον τόνο μου.

Εκείνη, ρολάρει τα μάτια της τώρα.

«Και να σπαταλήσω τα φοιτητικά μου χρόνια σαν την καθηγήτρια του μάνατζμεντ. Ας πάμε για κλάμπινγκ!» λέει τραγουδώντας.

Αφήνω κάτω τα ξυλάκια, «Δεν είναι η ίδια σπατάλη για να χαραμίσεις τα φοιτητικά σου χρόνια;»

«Όχι, είναι καλύτερο,» σχολιάζει εκείνη.

«Δεν μπορώ,» λέω γρήγορα, «Αν ο Τζούντα με έβλεπε να χορεύω με κάποιον άλλον—»


Βάζω αμέσως το χέρι μπροστά από το στόμα μου, και η Μάρα με δείχνει έχοντας ανοίξει διάπλατα τα μάτια της.

«Αν ο Τζούντα τι;» εκείνη με πιέζει, σέρνοντας την καρέκλα της πιο κοντά στην δική μου.


«Τίποτα,» λέω, κάνοντας ένα κυματισμό με τα χέρια μου.

«Όχι, όχι. Τελείωσε αυτή την πρόταση. Τι ήθελες να πεις;» λέει ανταποδίδοντας με ένα σαρκαστικό χαμόγελο.

Bad Boy Judah (greek translation)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα