Κάθομαι στο γραφείο μου, μολονότι χρειάζεται να κοιτάω πάνω από τον ώμο μου συνέχεια.
Ο Τζούντα που βρίσκεται κανά δυο μέτρα μακριά, είναι ακόμα ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου. Προσποιούμαι ότι ασχολούμαι με τα διαβάσματά μου , ελπίζοντας να με αφήσει ήσυχη. Ξαφνικά, ακούω το κινητό μου να δονείται. Γυρίζω από την άλλη πλευρά.
Αυτός ο τύπος το απαντάει.
Ωχ Θεέ μου! Όχι! Θα μπορούσε να είναι η μαμά μου ή ο μπαμπάς μου! Θα μπορούσε να είναι ακόμα και η Μάρα ! Τεντώνομαι για να αρπάξω το κινητό μου από τον Τζούντα , αλλά εκείνος καταφέρνει να με αποφύγει.
«Τζ-Τζούντα! Δώσε μου το τηλέφωνο!» Δυσκολεύομαι
Μόνο με το ένα του χέρι , καταφέρνει και με τραβάει να κάτσω στα πόδια του.
«Ποιος είναι;» λέει στην άλλη γραμμή ,αγνοώντας με τελείως .
Κουνώ τα χέρια μου πάνω στο κεφάλι του. Αλλά το χέρι του ζουλάει το στήθος μου κι εγώ τσιρίζω.
Μου χαμογελάει πλατιά και συνεχίζει να μιλάει στο τηλέφωνο.
«Είναι απασχολημένη αυτή την στιγμή. Θα της πω να σου τηλεφωνήσει αργότερα. »
Όχι. Κλείνει το τηλέφωνο. Είναι πολύ αργά.
Ουρλιάζω, «Γιατί το έκανες αυτό;!»
Ξαπλώνει πίσω στο κρεβάτι τραβώντας κι εμένα μαζί του. Προσπαθώ να αποτραβηχτώ αλλά τα χέρια του είναι πολύ δυνατά. Παίρνω την ευκαιρία και κλέβω το κινητό μου από την τσέπη του.
Σκρολάρω για να δω ποιος με πήρε. Προφανώς , ήταν η Μάρα. Ξεφύσηξα, καταριόντας τα πάντα μέσα στο κεφάλι μου.
«Άσε με να φύγω!» γαυγίζω
«Δεν θέλω όμως.» λέει
Συνοφρυώνομαι και αναστενάζω βαριά.
«Τις προάλλες που ήμουν με τον Έβερεστ -»
«Ποιος είναι ο Έβερεστ» λέει απαιτητικά
Πιέζω το χέρι μου πάνω στο στήθος του.
«Αυτός ο τύπος που με κρατούσε παρά την θέλησή μου,» εξηγώ σύντομα, νιώθοντας ντροπιασμένη με το ξαφνικό ενοχλημένο του ύφος.
«Οου,» είναι το μόνο που λέει
«Εμ, όταν του είπα να με αφήσει, εσύ με βοήθησες. Οπότε γιατί δεν με ακούς όταν σου λέω να με αφήσεις; »
Ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του. Κατά κάποιο τρόπο, σχεδόν αντανακλαστικά, γλείφω τα χείλη μου, καθώς θυμάμαι την γεύση του. Ξεκόλλα Ρόζαλι!
«Αυτό είναι διαφορετικό,» λέει
«Πως κι έτσι;» τον πιέζω
Το χέρι του δεν αφήνει την μέση μου . Επίσης τα χέρια μου αρχίζουν και πονάνε . Του δίνω ένα θυμωμένο ύφος.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Bad Boy Judah (greek translation)
Teen Fiction''Θα παίξω μαζί σου σαν να είσαι παιχνίδι. Θα διασκεδάσω μαζί σου σαν να είσαι βιολί . 'Επειτα θα σε σπάσω σαν κλαδί. Και εσύ θα το λατρέψεις μέχρι το τέλος.'' Αυτά ήταν τα ακριβή του λόγια. Written by: Ximone Mareigh Translated by: Dimitra Kout...
