Heart By Heart || Z.M

31

Multimedia'da bulunan şarkı ile okuyabilirsiniz. Ayşegül Aldinç - Bir Tek Gördüğüm.

Unutmadan; Yeni hikayem Playmates'e bakarsanız sevinirim.

İyi Okumalar!

*Zayn Malik*

*1 Ay Sonra*

*Zarie'nin Tamamen Bittiği Sıralarda*

"Her sabah senli bir koşu halinde çırpınıyor ruhum, bedenimde... Bir soluk almak kadar görebilsem seni, kokunu çekebilsem içime; tüm korkularım kaybolacak. Hasretim seninle sona erecek, gelirsen.

Senden sonra yaşamak hissini hiç sormadım kendime. Aileme bile "o öldü" artık, diye söylettim günlerce. Ölmüştüm ama yalan değildi! Pencere kenarında gecenin gerçek rengini aradığım zamanlarda bile siyah değildi hiçbir şey yokluğun kadar. Hayatın kısalığından çok uzunluğu korkutmaya başladı beni; ömür işte, bilmiyoruz ki ne zaman sonlanacağını. Ve ben sensiz daha ne kadar yaşayacağımı bilemeyerekten, hep düştüm cevapsız soruların tam ortasına... Hani sen, ben yoktu da "biz" vardı sadece ve asla çekilmezdi bu dünya birimiz olmayınca, ne çabuk unutuldu bu sözler.

Hiç kimseler unut demesin onu bana. Unutulmuyor. Hem ben yeniden sevmek istemiyorum ki, unutayım. Sevdiğimi bekliyorum, ayrılmadık ki biz. Sadece uzağız ve bekliyoruz kaderimizin bize sahip çıkmasını. Hem bir ayrılık yıkamaz bizi, yüreğimizdeki o âşkla doğduk bir kere, öyle kolay değil unutmak! Geçtiğim tüm sokaklarda halen onun kokusu varken ve ne zaman bir çiçekçinin önünden geçsem o papatya teninin yokluğu batarken yüreğime, unutamam.

Sevgilim, sende yaşamak istediğim daha çok hayal varken, kendini bırakma yabancı rüzgârlara. Bana da bakma, ara sıra yokluğunla savruluyorum ama zerre kadar zarar verdirmiyorum içimdeki sana. Alışmak zor tabi ki sensizliğe; daha senliğine alışamamışken, bu yürek çöküntüsüyle yaşamak, kalbimi yoruyor elbette. Ama pes etmiyorum ki, üzülme sende. Biliyorum duyuyorsun kalp atışlarımı sende ve seviniyorsun çocuklar gibi işte! Farkımız var demiştim ya hani sana, anımsar mısın? İşte bu bizim sevgimizin engel tanımaz gücü, sevgilim.

Seni sevmekten hiç vazgeçmedim, bunu en iyi sen biliyorsun yine de. Hatırlar mısın, tutunca ellerini, küçücüktüler ve elimde büyüyecek bu ellerin dediğimde, omuz boşluğuma o rüzgârın savurduğu dalgalı saçlarınla yaslandığında, "Gördün mü birtanem, omuz boşluğu işte böyle doldurulur" demiştim, inan ben hiç unutmadım o günlerimizi... Yani hiçbir şey bıraktığın gibi değil ve gün geçtikçe her şey daha da kötüleşiyor. Tekrarı olmayacak belki seninle âşkımızın ama ben yinede inanıyorum, döneceksin!

Unutma,

Sen benim halen papatya kokulu çiçeğimsin;

Çünkü sen bana âşkı öğreten kadınsın"

Kalemi masamın üzerindeki tahta kutunun içine atıp defterime son bir kez baktım. Nerede olduğunu bilseydim, bir an düşünmez yollardım bu sayfa gibi ona yazdığım onlarca mektubu. Bilmiyordum. Nasıl, nerede, neler yapıyor, kalbini başkasına açtı mı, yaraları iyileşti mi... Şu günden 1 buçuk ay öncesine kadar her şeyini bildiğim insan hakkında şu an hiçbir şey bilmiyordum ve bu canımı acıtıyordu.

"Zayn" başımı çevirip kapıya baktım. "Gel Elisha" dedim defteri kapatıp çekmeceme atarken. İçeri girip yatağıma oturdu. "Gab ile konuştum, Marie'den haber almışlar" başımı hızla ona çevirdim. "Nasılmış? Neredeymiş? O iyi değil mi Elisha?" buruk bir şekilde gülümsedi, heyecanıma karşılık. "Sakin ol. İyiymiş ama nerede olduğunu söylememiş" Oflayarak geriye yaslandım.