Icesilja's onmenselijke ogen

Het witte kasteel

Icesilja

Onzinnig zegt hij en gooit daarbij zijn handen in de lucht 'hij bukt zich opnieuw naar mijn gezicht toe, luister zegt hij kwaad alsof ik blij ben om je dit aan te doen. Doe me dit niet aan dan 'hij pakt me stevig vast bij mijn pols en trekt mij met één beweging omhoog. Hij sleept me mee naar de lamborghini, je kunt nooit ontsnappen van ons. Daar zat ik dan opnieuw in de auto naast Ethan, we rijden langs een grote berg 'op een aparte manier voel ik me veilig en gerust. Ik moest nu allang thuis zijn mijn moeder is vast ongerust, ik voel mijn mobiel trillen in mijn jaszak. Ethan pakt de mobiel uit mijn jaszak 'geef terug. Hij drukt zijn hand op mijn mond 'je moeder belt, ik stuur haar wel een sms'je dat je bij je vriendin gaat slapen. ik kan hem wel klappen, opeens voel ik mijn hand in een vuist stand bij zijn gezicht 'dacht het niet "blauwe "igh" en ik duik weg in mijn handen. Wanneer zijn we er, wanneer kan ik weer naar huis 'misschien nooit zegt Ethan. Waar zijn we "Zwitserland zegt Stan, hoelang zijn we onderweg '7 uur. Nog een paar minuten dan zijn we er. Ethan pakt mijn handen vast, geschokt kijk ik naar mijn handen die in zijn handen zitten 'ik zie blauw rode flitsen stromen door onze handen. Wat is dit vraag ik kijkend naar Ethan. Zijn ogen 'je ogen ze zijn goud, wat gebeurd er laat me los. Hij houd mijn handen steviger vast, ik voel een heerlijke stroom meestromen met mijn bloed. Je bent in het land waar je soorten zich bevinden het land waar jij geboren bent. Als het tot me door dringt, voel ik een steek in mijn hart. Wat praat jij ziek persoon 'ziek persoon zegt hij 'hij pakt mijn hoofd vast ik zit klem tussen zijn twee handen. Je ouders hebben gelogen je bent een halfbloed, wat voor halfbloed 'daar kom je nog wel achter. Laat haar los zegt Stan, zijn ogen hebben zijn eigen kleur weer, maar hoe zink ik weg in mijn gedachten. Hij laat me voorzichtig los 'kijk me aan Orchide. Ik draai me om naar hem, waarom voel ik me steeds gevangen in zijn grote ogen. Je grootvader en grootmoeder zijn ook één van ons 'en zo ook je vader je hebt het van je vader geërfd. Wat bedoeld hij steeds met onze soort als ik het wil vragen praat hij verder 'ze hebben het voor je verborgen, maar ze wisten dat we je op een dag zouden ophalen, ook al probeerden ze je zo goed te beschermen en van de waarheid af te houden. We brengen je heen waar je hoort te zijn. Hij draait zich weg en kijkt uit het raam 'ik zucht en kijk ook uit het raam.

Ik vind het altijd fijn om in een auto te zitten en uit het raam te kijken zo kan ik altijd weg dromen. Ik mis nu alleen nog mijn ouders en muziek. had ik mijn jas maar uit kunnen doen voel me net een propje 'heb het er benauwd van. We rijden nu door een bos 'dan gaan we een weg van rechts in, als we het bos uit zijn komen we op een smalle weg langs een berg. We rijden een schattig kleine dorpje in 'de lichtjes van de huizen geven de donkere lucht een leuke sfeer. Iemand gekleed in zwart zit bij één van de huizen als we er langs rijden zie ik een jongen 'onder zijn capuchon zie ik licht 'wacht dat is zijn ogen. Alsof het een robot is met oranje ogen dat licht geeft. ik verbeeld het me vast ik heb de raarste dag ooit. De huisjes staan los van elkaar bij sommige huizen is er wat wasgoed opgehangen. we gaan langs een gebergte 'links is een waterval het water stroomt ver de bergen in "wow" is dat een kasteel " Wat kijk ik met grote ogen naar het grote witte kasteel 'het heeft veel torens groot en klein. De torens zijn bordo en blauw, er komt glamour achtige licht van het kasteel. De grote hek gaat open nadat Stan iets sprak tegen een apparaat. We rijden langs de kasteel en stoppen voor een grote witte garage. De man in het zwarte pak dat een apparaat in zijn handen vast heeft drukt in de toetsen waardoor de garage open gaat 'Vast de bewaker. "Wow" er staat een witte BMW i9 'met blauwe velgen in "gaaf", en een witte range rover. Je houd wel van auto's "he 'zei Ethan"uhm" ja en stap de auto uit. Ik bewonder mijn omgeving het is hier prachtig 'ik mag het hier wel, maar nee ik mag dat niet vinden bedoel misschien kom ik hier niet eens levend weg 'ook al zien ze er niet uit als schurken. Ethan pakt me bij mijn hand hij sleept me zo wat mee 'wat doe je ik kan zelf ook wel lopen. Hij draait om en kijkt mij even aan zonder ene gezichtsuitdrukking 'dan laat hij mijn hand los en loopt versnelt naar het kasteel. Ethan drukt op het gouden bel 'de witte deur heeft gouden kanten 'een gouden draken kop dat in het midden van de deur vast zit maakt het wat luxer. Ik loop de stenen trap op en wacht ongeduldig naast Ethan en Stan. een dienst meisje in een blauwe nette jurk doet de deur open. Ze gaat netjes aan de kant en begroet ons. Goedendag hoogheden 'hoorde ik dat nou goed.