HEP SENİ BEKLEDİM

23. Bölüm "Annen gibi güçlüsün"

"Hazan canım neyin var, neden ağlıyorsun?" genç kadın kocasına yaşlı gözlerle bakarak ağlamasını devam ettirirken eliyle yukarıyı göstererek "Çok uzaktalar!" dedi. Aziz onun neden bahsettiğini başta anlamasa da başını yukarıya kaldırınca kırmızı elmalarla göz göze gelmişti.

"Elma mı istiyorsun canım?" Hazan küçük bir çocuk gibi başını sallarken Aziz gülmemek için kendisini zor tutmuştu. Yerde oturan karısının hasta olmasından korkarak onu kaldırıp bahçedeki masaya yönlendirdi.

"Hadi sen burada bekle bende sana elma alayım."

"Ama orası çok yüksek düşersen?"

"Bir şey olmaz. Hem bebeğimin canı elma mı istemiş?" diyerek karısının karnını okşarken Hazan gülümseyerek burnunu çekip hevesle başını sallamıştı. Aziz karısının alnına dudaklarını kondurarak ağaca yönelince uzun zaman sonra ağaca çıkmanın tedirginliğini yaşıyordu. Hazan kocasının ağaca çıkışını heyecanla izlerken yerinde duramayarak ağacın altına giymişti.

"Kocacım şunu istiyorum!" Aziz Hazan'ın birden 'Kocacım' diye seslenmesi ile neredeyse ağaçtan düşecek olmasıyla genç kadın endişeyle çığlık atmıştı.

"Aziz dikkat et."

"Hazan senin ne işin var orada, ya üzerine düşersem."

"Ben seni tutarım," diyen genç kadın kıkırdayarak kocasına bakmıştı. Aziz Hazan'ın istediği elmaları toplarken keyifli bir şekilde atışmaları devam eden çiftin sesini duyan evdekiler merakla odalarının penceresine çıkmıştı. Hazan heyecanla çığlık çığlığa konuşurken o kadar neşeliydi ki herkes karı kocaya gülümseyerek bakıyordu. Neslihan Hanım artık yavaş yavaş yürümeye başlamıştı.

Pencere önünde oğlunun ağaçtan karısına elma atışını izlerken hüzünlenmişti. Hazan bir eli karnında diğer elinde ki elmayı ısırırken keyifli sesler çıkarıyordu. Neslihan hanım yaklaşık iki haftadır kaldığı bu evde her gün Hazan'ı izlemekten keyif almaya başladığını fark edince kaşlarını çatmıştı. İstemeden gelinine karşı içinde oluşan sempati hoşuna gitmemeye başlamıştı. Derin bir iç çekerek genç kadının elinin okşadığı karnına bakmıştı.

"Umarım sağlıklı doğar." İçinden dua ederken Aziz'in ağaçtan inerek karısının yanına gidip ona sarılmasını ve karnına dudaklarını kondurmasını hüzünle izlemişti. Hazan gülerek kocasının saçlarına dokunurken kendilerini izleyen meraklı gözlerden habersizdi.

Hazan sabah güneşine rağmen soğuk olması nedeniyle ürperince Aziz genç kadını kollarının arasına alarak eve girerken Sonnur hanımın çoktan kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladığını görmüşüler.

"Günaydın Sonnur abla."

"Günaydın kızım." Kadın Hazan'ın kızaran yüzüne bakarak gülümsemişti. "Aş ermeye başlamışsın anlaşılan?" Hazan gülümseyerek kadına başını sallarken "Artık canım sürekli bir şeyler çekmeye başladı abla." Sonnur hanım anlayışla genç kadına bakarken Aziz onun elinden tutarak "Hadi hayatım üzerini değiştirelim, hasta olacaksın yoksa," diyerek onu odaya yönlendirmişti. Genç kadın başını kocasının göğsüne yaslarken kısa bir sürede ayaküstü içi geçmişti.

"Hazan?" Aziz karısının mırıldama gibi çıkan sesi ile gülümserken karısını yatağa yatırarak üzerini örtmüştü. Anlaşılan bebekleri karısının uyku düzenini değiştirmeye başlamıştı. Bir süre karısını izleyen genç adam odadaki dolaba yönelerek işe gitmek için üzerini değiştirmişti. Hastaneden geldiklerinden beri Aziz Hazan'ın işe gitmesine için vermiyordu. Dinlenmesi için evde kalmasını sağlarken güvendiği bir arkadaşını karısının şirketinin başına geçirmişti. Şimdilik işler düzenli olarak ilerlerken içinde ki sıkıntı gitmiyordu. Hazan'ın amcası çok sessizdi ve o adamın bir şeylerin peşinde olduğundan şüpheleniyordu. Karısına zarar vermesinden endişe ederken adamın şirketini ve evini daimi gözetleyen birkaç adam tutmuştu. En azından Hazan'ın bu hassas döneminde üzülmemesi için elinden geleni yapıyordu.