HEP SENİ BEKLEDİM

20. Bölüm

Keyifli okumalar...

****

Gözlerini kapatarak başını arkaya yasladığında iki elinin sıkıca kavradığı bardağı dudaklarına götürdü. Sıcak kahvenin kokusunu hissedebilecek kadar içine çekmişti. Gözlerini araladığında ise güneşin parlak ışıkları gözlerini kamaştırtı. Derin bir nefes alarak karşısında ki manzaranın keyfine varmaya çalışıyordu. Az da olsa içinde ki sıkıntıyı gidermeye çalışmış ama pek başarılı olamamıştı. Aziz yurtdışına çıkalı beş gün olmuştu. Günde en az üç kez arasa da geri döndüğünde onunla konuşması gerekiyordu. Gün geçtikçe huzursuzluğu artmaya başlamıştı. Hamileliği şimdilik sorunsuz ilerlese de Aziz’den bir şey saklamak hoşuna gitmiyordu. Düşüncelere daldığında kulaklarına yankılanan seslerle balkondan aşağıya bakmıştı. Yüzünde hafif bir gülümseme ile bahçede oturan genç kıza bakarken onun baktığı yere bakışlarını çevirdiğinde gözlerini kısmıştı. İleride Murat’ın arabayı temizlediğini görünce yeniden kuzenine baktı.

Nazlı’nın çekingen bakışları dikkatini çekince ağır adımlarla odasına girerek onun yanına inmek için kapıya yönelmişti. Alt kata indiğinde ise salondan müzik sesleri yükseliyordu. Merak ederek salona girdiğinde ise Zehra’nın müzik eşliğinde garip garip hareketler yaptığını görünce şaşkınlıkla gözlerini açmıştı. Evinden yükselen sesler genç kadına iyi geliyordu. Eskisi gibi evde ölü sessizliği yoktu. Başını iki yana sallayarak mutfağa yönelmişti. Sonnur hanım her zamanki gibi mutfakta kendisini oyalayacak bir şeyler bulmuştu. Hazan’ı görünce “Bir şey mi istedin kızım?” diye sorunca genç kadın buzdolabına ilerleyerek kapağını açmış ve içinden meyve suyunu alarak kapağını kapatmıştı.

“Nazlı bahçede ders çalışıyor sanırım, biraz ara vermek ona iyi gelecektir.” Sonnur hanım bilmiş bir şekilde gülümserken Hazan onun bir şeylerden şüphelendiğini anlamıştı. Bardağı doldurarak bahçe kapısına doğru yöneldi. Bahçeye çıktığında ise Nazlı’nın önünde ki ders kitaplarına gömüldüğünü görmüştü. Ağır adımlarla genç kıza yaklaşırken arada Murat’ın olduğu tarafa bakıyordu. Genç adamın işine odaklanmış bir şekilde etrafıyla hiç ilgilenmediğini görünce yüzü asılmıştı. Anlaşılan Murat’ın kimseyle alakası yoktu. Elinde ki bardağı masanın üzerine bıraktığında dalgın olan Nazlı korkarak sandalyeden geriye doğru çekilmiş ve dengesini kaybederek düşmüştü.  Acı bir çığlık ortamda yankılanırken Hazan şaşkın bir şekilde yere düşen genç kıza bakmıştı.

Onun neden bu kadar korktuğunu anlamamıştı. Nazlı’yı yerden kaldırmak için öne doğru atılırken kendisinden önce davranan kişiyi görünce duraksadı.

Murat sesleri duyunca bir şey olduğunu düşünerek hızla bahçeye doğru koşmuştu. Nazlı’yı yerde görünce ona yardım etmek için onun yanına çömelmişti. Hazan dikkatle onları izlerken Nazlı’nın çekinken halleri dikkatini çekmişti.

“Bir yerin incindi mi Nazlı?” genç kadın endişeli bir şekilde ona bakarken Nazlı mahcup olmuş bir ifade ile Hazan’a bakmıştı.

“Abla ben boş bulundum seni de korkutmak istememiştim.” Nazlı’yı sandalyeye oturtan genç adam patronuna bakarak “İyi görünüyor Hazan hanım,” dedi. Nazlı genç adama utançtan bakamıyordu. Hazan ise gülümseyerek Nazlı’nın hareketlerini izledi. Genç kız Murat’a bakamıyordu.

“Ben artık işime döneyim.” Murat yanlarından ayrılmak isterken genç kadın onu durdurarak “Sonra işini yaparsın geç otur şöyle de konuşalım.” Murat genç kadına dikkatle bakarken itiraz edemeyerek sandalyelerden birine oturmuştu. Hazan gülümseyerek karşısında ki iki gence bakarken Nazlı’nın iyice köşeye sıkışması dikkatinden kaçmamıştı.