Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*** Keyifli Okumalar ❤️
***
Genç kız doktorun odasına girdikten sonra gösterdiği koltuğa ağır hareketlerle oturdu. Belki bir umut olur, belki tahlillerinden son yapılan beşinde de bir hata olmuştur belki de her gittiği hastanenin cihazları bozuktur diye bu geldiği altıncı doktor olmuştu. İlki gibi yine Türk bir doktordu bu. Tam dört farklı ülkede en iyi doktorlara muayene olmuştu ama sonuç değişmemişti. Yumurtalıklarında onu öldürebilecek derecede tehlikeli kistler vardı. Ve eğer bir sene içinde çocuğu olmazsa yumurtalıkları ve belki de rahmi alınacak ve bir daha asla anne olamayacaktı. O bebeğini karnında hissedemeyecekti. Onun ilk tekmesini hissedip kocasıyla bir sonraki tekme atacağı anı heyecanla bekleyemeyecekti. Belki çaresiz olsaydı, bu durumu kabullenebilirdi ama doktorların ona bir yıl süre vermesi onu daha da çaresiz bırakmıştı. Sanki çare var da yok gibiydi.
Bayan doktor elindeki kağıda ve filme bir süre baktıktan sonra bakışlarını ona çevirdi. Gülmüyordu, gözlerinin derinlerindeki acımayı Aslı fark etmişti. Nitekim doktor "Maalesef sonuç diğer tahlillerinizle aynı" dediğinde Aslı buna şaşırmamıştı. Mucizeler sadece filmlerde vardı; onun gibi basit bir insanın başına asla böyle bir mucize denk gelmezdi. Artık alıştığı konuşmayı duymak istemeyerek çantasını eline alıp "Teşekkür ederim" dedikten sonra odadan hızla çıktı.
Hastane koridorlarından hızla çıkışa doğru yürürken kendini ağlamamak için zor tutuyordu. İnsanlar başkalarının başına bir şey geldiğinde asla kendi başlarına da böyle şeyler gelebileceğini düşünmezdi. Hayatın zaten acılarla dolu olduğunu ancak darbeyi yiyince anlıyorlardı. Aslı üniversiteden yeni mezun olmuşken, daha hayatının baharındayken en büyük darbelerden birini yemişti. Bunu ailesine bile anlatamadı. Sanki anlatırsa daha gerçek olacaktı. Henüz bu acıyla yüzleşmeye hazır değildi. Bir çözüm bulmaya çalışarak sonuna kadar savaşacaktı. Aslında ilk çözüm olarak sevgilisi Emre'yi düşünmüştü. Henüz altı aydır çıkıyorlardı ama Emre'nin onu sevdiğini sanmıştı. Fakat Emre'ye hastalığını anlattıktan sonra sevgilisi onunla bir daha görüşmeye yanaşmamıştı. Aslı evlenmeyi teklif etmemişti ama anlaşılan Emre bunu anlayıp korkmuştu. Aslı'ya bir darbe de o vurmuştu ama genç kız bununla yıkılmayacaktı, bir yol mutlaka bulacaktı.
Hastaneden çıktığında nereye gideceğini bilemeden bir süre boş bir şekilde yürüdü. Sonunda sahil kenarına geldiğinde deniz kenarında boş bir banka oturup saatlerdir içinde tuttuğu gözyaşlarını serbest bıraktı. İçindeki tüm su kaynakları tükenene kadar ağladı ama yine de rahatlayamadı. Nasıl rahatlayabilirdi ki zaten? Ağlamak tüm sorunlarını çözmeyecekti, sadece onu daha da perişan edecekti. Gözlerinden akan son yaşlarını silince temiz deniz havasını içine çekip bir süre boş bakışlarla sadece denize baktı. Bir yolu olmalıydı. Fakat tek yol da hamile kalmaktı. Bir an önce hamile kalacağı bir adamı nasıl bulacaktı!
