His beautiful mate

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 18
Mike p.o.v

Met volle kracht schop ik tegen de bank aan. Max springt net op tijd naar de kant. Ik grom luid. 'Het ging om een paar seconden!' Roep ik uit. 'Anders was mijn soulmate verkracht door een fucking vampier!' Ik tril van woede en mijn wolf wordt langzaam gek. Mijn mate. Sssh. Jenna zit boven. Ze gaat zich anders zorgen maken.' Zegt Max zacht en knikt naar boven. Ik probeer diep in en uit te ademhalen, maar mijn adem blijft onrustig. Mijn nagels zijn uitgekomen en mijn ogen zijn pikzwart. Ik kijk in de spiegel en probeer mezelf opnieuw te kalmeren.

Weer niet gelukt.

Hard sla ik tegen de spiegel aan. De scherven vliegen in het rond en het bloed druipt van mijn hand af. Ik zie het, maar voel het niet. Mijn zus was bijna dood en mijn mate verkracht. De twee belangrijkste mensen in mijn leven

En ik was er niet.

'Hé, doe nou rustig. Je breekt heel het huis nog af.' Sist Max. Ik grom opnieuw. 'Heb je die andere al gevonden? Heb je Kyle al gevonden?' Max kijkt naar de grond. 'Er is niks te bekennen van Kyle. We denken dat hij in alle onrust weg is gekomen. Een jonge vampier, Yasmine, is gevonden. Ze was door James veranderd, iets meer dan een maand terug.' Ik knik langzaam. 'En waar is ze nu?' Vraag ik. 'Dood.' Ik knik opnieuw en haal diep adem. 'Ik wil die Xavier nog. Levend.' Zeg ik. Max knikt.

'Mike? Wat doe je?' Hoor ik Jenna slaperig vragen vanaf de trap. Max kijkt me aan. 'Ik ga weer. Je moet wat geduld hebben, we regelen alles.' Ik haal diep adem en knik. Max loopt mijn kantoor uit en Jenna loopt mijn kantoor weer in.

'Gaat alles goed?' Vraagt ze slaperig. Verbaasd kijkt ze naar mijn hand en dan naar de gebroken spiegel. 'Wat heb je gedaan?' Vraagt ze bezorgd en pakt mijn hand vast. Ik trek mijn hand uit haar hand. 'Kom, ga slapen.' Zeg ik en trek haar zacht aan haar pols naar boven. 'Maar je bloedt.' Zegt ze, terwijl we de trap op lopen. 'Ik heel al.' Zeg ik en loop met haar mee naar de slaapkamer. Ik sluit de deur en kijk Jenna aan, als ze me verward aankijkt.

'Ik maak me meer zorgen om jou.' Zeg ik en leun tegen de deur aan. Jenna gaat op het bed zitten. 'Ik voel me al beter.' Zegt ze zacht en kijkt naar haar handen. Ik bijt op m'n lip. Ze liegt, ik hoor haar hart versnellen.

'Het maakt niet uit hè, als het niet goed gaat.' Zeg ik en kom los van de muur. Ik ben niet goed in dit soort gevoelsdingen. Jenna haalt alleen haar schouders op. Ik hurk voor haar neer en kijk haar aan. 'Als je weet dat ik je hart kan horen kloppen, waarom lieg je dan nog?' Vraag ik. Ze bijt op haar onderlip en kijkt weer naar beneden. Ik zie dat ze de tranen in probeert te houden.

'Hé, rustig.' Sus ik en ga naast haar zitten. Ja, doe maar rustig. Alleen een vampier heeft van je gedronken en je bent bijna verkracht, maar doe maar rustig. Zegt mijn wolf sarcastisch. Ik zucht. Ja, dat was nogal lomp.

Ik trek haar tegen me aan en ze begint te snikken. Ik druk een kus in haar haar. Ze gaat snel weer rechtop zitten en veegt de tranen van haar wangen en ogen. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Jen, het is niet erg als je...-' 'Het gaat wel. Ik ga slapen.' Zegt ze ineens en wilt de kamer uitlopen. In een flits sta ik voor de deur, waar ik tegen aanleun. 'Ik vind dit hele emotie ding ook niks, Jen. Toch zullen we het beide moeten doen.' Zeg ik dan maar. Jenna bijt op haar onderlip en kijkt via het balkon naar buiten. 'Daarnaast, als je wilt slapen...' Ik knik naar mijn bed, waar ze nou al een paar dagen in slaapt. 'Daar is je bed.' Zeg ik. 'Ik... Ik slaap liever alleen vanavond.' Zegt ze, kijkend naar de grond. Ik frons en kom van de deur los. 'We zaten in een gesprek, voordat je ineens wegliep.' Zeg ik. Jenna kijkt nog steeds naar de grond, dus ik pak zachtjes haar kin vast en laat haar me aankijken. 'Ik ben je soulmate, Jen. Wat is er?' Vraag ik zachtjes. 'Mike, wat wil je nou van me?' Vraagt ze, de tranen lopend over haar wangen. Ik zeg niks meer. M'n wolf wordt onrustig, hij haat het om Jenna te zien huilen.

Ik kijk naar haar arm, de bijtwonden helen niet. 'Waarom gaan ze niet dicht?' Vraagt ze dan. Ik bekijk de wond. 'Er zit nog gif in de wonden, van James zijn tanden.' Zeg ik en mijn ogen kleuren weer zwart. 'Ik heb nog wel wat verbena, kom.' Zeg ik en we lopen naar beneden.

'Hoezo heb je hier verbena liggen?' Vraagt ze, terwijl ik uit de kast, in de keuken, een pot verbena haal. Ik haal mijn schouder op en druk een kus op haar wang. 'Voor als mijn mate zich niet uit andermans zaken kan houden en op die manier in de problemen komt.' Zeg ik en til haar op het aanrecht. 'Met andermans zaken bemoeien?' Vraagt ze verward. Ik frons. 'Babe, ik weet dat je Bo weg zag rennen en nieuwsgierig werd. Toen kwam je Kyle tegen, maar wist je nog niet dat ze Bo daar hadden en ging je naar Kyle toe. Waar of niet?' Vraag ik terwijl een bakje vul met water en er wat verbena in gooi. Jenna kijkt naar haar handen. 'Ja...' Mompelt ze. 'Wat ja?' Ze kijkt me aan. 'Ja dat is waar.' Zegt ze en bijt op haar lip. 'Hoe weet je dat dan?' Vraagt ze en kijkt weer naar haar handen. 'Ik voelde nieuwsgierigheid en later angst door de mark. De rest kon ik wel bij elkaar koppelen toen Max kwam vertellen dat Bo weg was en jij ook al heel de dag weg was.' Ik haal een theedoek door het water en druk het tegen de bijtwonden aan. Als de wond dicht begint te gaan pak ik haar kin vast. 'Loop nooit meer van me weg. Volgende keer kan ik je niet zo snel vinden.' Zeg ik serieus. Als ik tien seconden later was, was ze... Dan had James haar... Ik wil er niet over na denken. 'Sorry Alpha.' Zegt ze eigenwijs en rolt met haar ogen. Ik laat haar los en frons.

Eigenwijs kind.