His beautiful mate

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 9
Jenna p.o.v

'Goedemorgen sunshine!' Ik open mijn ogen en direct worden de gordijnen open gegooid. Ik kreun luid en knijp mijn ogen dicht. 'Mike, debiel. Doe die fucking gordijnen dicht!' Roep ik. Ineens leunt Mike over m'n heen. 'Watch your mouth.' Zegt hij grijnzend en zoent me in m'n nek. Als ik een intense tinteling in mijn nek voel, herinner ik me alles weer.

Weggelopen, alcohol, ruzie en daarna Mike, die me heeft gemarkeerd. Ik duw Mike van me af en wordt rood. Ik heb mezelf gister echt compleet voor schut gezet.

'Hm?' Grijnst Mike, die duidelijk door heeft dat ik me schaam. 'Ja, nou ja, sorry...' Mompel ik en frunnik wat aan m'n nagels. 'Sorry waarvoor?' Vraagt hij. 'Het weglopen en de ruzie...' Mompel ik. Mike grinnikt. 'Het is al goed, prinses.' Zegt hij en loop naar de kast toe. Ik moet zeggen, met alleen zijn boxer aan...

Hij ziet er goed uit.

'Lukt het kijken?' Vraagt hij grijzend en draait zich naar me om. Ik kleur opnieuw rood en kijk snel weg. In een flits lig ik onder hem. 'Ik dacht dat jij altijd zo grote mond had.' Grijnst hij. Ik word nog roder dan ik al was en probeer hem weg te duwen, maar hij pakt mijn polsen vast en drukt ze op het bed. 'Kinky.' Grinnik ik. Hij brengt zijn gezicht naar man oor. 'Breng me niet op ideeën, schat.' Zegt hij zacht.

Oké, herinner je nog mijn rode gezicht? Ja oké. Mijn gezicht is vergelijkbaar met een tomaat nu.

'Mike, laat me los.' Probeer ik, maar hij schudt zijn hoofd. Hij drukt een zachte kus op mijn mark en een kreun verlaat direct mijn mond. Zijn handen gaan iets onder mijn pyjama shirt door en laat zijn vinger over taille glijden. Zijn warme handen sturen een tinteling door naar mijn huid. Ik druk mijn lippen op die van hem en in een ruk trekt hij mijn shirt kapot en gooit het op de grond. 'Mike!' Roep ik uit. Hij grijnst en drukt direct zijn lippen op die van mij. Ik voel mijn ogen zwart kleuren en trek hem dichter naar me toe. We gaan rechtop zitten en hij trekt me op zijn schoot. Zijn ogen zijn ook zwart en...-

'Alpha, de Beta en uw zus zijn er...-' Snel spring ik van Mike af, die hard begint te lachen. Mandy staat ongemakkelijk in de deuropening. De deur was niet dicht...

'Sorry, ik...' Stottert ze. Met een rood hoofd kijk ik haar aan, met de deken deels over me heen getrokken. Maar Mike ziet blijkbaar de humor er van in, aangezien hij niet meer bijkomt. 'Is Max er?' Vraagt hij, waarna hij weer begint te lachen. Ik geef hem een duw tegen zijn schouder aan. Mandy knikt snel. 'Zeg dat ik geen tijd heb.' Grijnst Mike. 'Nee nee! Ga maar! Geen probleem!' Roep ik nerveus en wil opstaan, maar trek daarbij heel de deken mee, om mezelf enigszins te bedekken. 'Maar...-' 'Nee ga! Het is goed!' Roep ik met een nerveuze lach. Mike moet zijn lach inhouden en knikt naar Mandy. 'Ik ben er zo.' Zegt hij, waarna Mandy snel wegloopt.

Als Mandy weg is, schiet Mike in de lach. 'Jezus Jen! Doe niet zo nerveus.' Lacht hij. 'Ja hallo, ze liep binnen terwijl we... Bezig waren.' Zeg ik. Mike grinnikt en drukt een kus op mijn hoofd. Waarna hij zijn kleding aantrekt. 'Euhm... Mike?' Vraag ik zacht. Mike kijkt me aan. 'Ik heb geen shirt meer.' Zegt ik ongemakkelijk en kijk naar het kapotte shirt op de grond. Ik was maandenlang weg en toch alleen maar in wolven vorm. Ik had twee shirts, waarvan één er nu kapot op de grond ligt. De andere zit in de was. Mike grinnikt. 'Sorry. Ik laat direct kleding voor je brengen. Oké?' Zegt hij. Ik knik langzaam en hij loopt de trap af, naar beneden.

Mike p.o.v
* Half uur later

'Dus vertel.' Zeg ik tegen Max en Bo, nadat ik kleding heb laten brengen voor Jenna. 'Wat is het probleem?' Vraag ik en ga voor ze op de bank zitten. 'Nou, er is een rogue gevonden. Hij zit nu in de kelder.' Ik frons. 'Een rogue? Kunnen jullie een rogue zelf niet afhandelen met Derek?' Vraag ik verward. 'Nou Derek durft geen vinger meer uit te steken naar een rogue. Ik dacht dat je na Jenna wel eerst wilde kijken wie de rogue was, voordat je hem af laat maken.' Zegt Bo.. Ik grom geïrriteerd. 'Joh, verknoei mijn tijd niet met een rogue. Ik moet geen rogue's in de roedel hebben, dat weet je.'

'Ga je hem serieus af laten maken?' Ik draai me om en zie Jenna verward in de deuropening staan. Ik rol met mijn ogen en ga weer recht zitten. 'Mike? Echt waar? Wat ben ik dan in jouw ogen?' Haar ogen krijgen een donkere glans en ik zie haar wolven kant duidelijk naar boven komen. 'Mijn mate.' Antwoord ik. 'Als jij denkt dat ik jou iemand laat vermoorden, ben je gek!' Bo staat op van de bank. 'Misschien moet jij even gaan zitten. Het is nog steeds je Alpha waar je tegen praat.' Zegt ze. 'Meiden alsjeblieft. Bo ga zitten. Jenna?' Ze kijkt me aan. 'Ik doe dit al een aantal jaar. Laat mij dit regelen.' Zeg ik.

'Laat mij in elk geval met hem praten.' Probeert ze. 'Jen, gedraag je nou. Ik laat je niet bij die rogue in de buurt komen.' Zeg ik en sta op. 'En trouwens, regelen jullie het zelf lekker. Zoals ik al zei, val me niet lastig met een rogue.' Zeg ik tegen Bo en Max. Al eeuwen lang is deze roedel in bezit van mijn familie. En al eeuwen worden rogue's hetzelfde afgehandeld.

Geen geldige reden hier te zijn? Dan word je gewoon afgemaakt. Simpel.

'Best, ik regel het zelf wel.' Zucht Max en staat op. Bo haalt haar hand door haar lange haar. 'Prima.' Ook zij staat op en na afscheid genomen te hebben, verdwijnen ze allebei weer.

'Mike, dit kan je niet maken. Wat nou als ze mij hadden vermoord?' Probeert Jenna opnieuw. 'Waarom kan je je niet gewoon neerleggen bij wat ik zeg?' Zucht ik ongeduldig. 'Omdat ik me hier niet bij neer ga leggen. Nooit. Hij heeft je niks misdaan!' Roept ze uit. 'Jenna. Who cares? Het is maar een rogue!' Roep ik naar haar. Haar blik veranderd. Ze lijkt gekwetst, boos. 'Ik was ook een rogue, Mike.' Zegt ze zacht.

Het is even stil, maar dan draait ze zich om en loopt de woonkamer uit. Een paar seconde later loopt ze de voordeur uit.