Hoofdstuk 7

5.7K 297 18
                                    

Hoofdstuk 7
Mike p.o.v

Ik plof op de bank neer, naast Max. 'Dus? Wat is je probleem? Ze is zestien, hoezo zal ze niet naar school kunnen?' Vraagt hij. Ik zucht. Dat weet ik zelf niet eens. Ik heb zelf nauwelijks contact met mijn roedel. Alleen Max, Derek, Mandy en mijn tweelingzus - genaamd Bo, zijn de enige waarmee ik goed contact heb. Nu kan ik Derek niet meer aanzien. Ik begrijp niet waarom ik contact zal moeten hebben met mijn roedel. Het dwingt geen respect af als ik daar vriendjes ga zijn met iedereen. Jenna zal het dus ook niet moeten doen.

'Mike, ik ga niet met jouw mate bemoeien, maar je hebt nou niet bepaald het handigste type voor jezelf uitgezocht.' Zegt hij en neemt een slok van zijn water. Ik frons. 'Hoezo dat?' Max kijkt me aan. 'Serieus Mike, kijk naar haar. Ze is zo bijdehand als de pest. Ze was tenslotte een rogue, ze gaat geen respect aan een Alpha geven.' Zegt hij simpel en zet de tv aan. Ik knik begrijpelijk.

'Maar wat moet ik nou met die school? Waarom wilt ze überhaupt naar school?' Zucht ik. 'Mike, nogmaals: ze was een rogue. Ze is niets voor niks een rogue geweest. Waarschijnlijk omdat ze geen respect gaf een haar Alpha of niet luisterde. Ze gaat dus ook niet naar jou luisteren. Ze weet dat jijzelf niet veel onder de roedel komt, dus gaat zij het juist wel doen.'
Ik sta geïrriteerd op. 'Maar wat moet ik ermee dan? Ik kan haar moeilijk respect afdwingen, als bij de rest van de roedel.' Ik heb altijd geleerd: wie niet wilt luisteren, moet voelen. Maar ja, om Jenna nou een dreun te verkopen als ze niet luistert... 'Dat moet je zelf weten, Mike. Het is jouw mate.' Grijnst hij en steekt een sigaret op. Ik rol met mijn ogen. Hij had gelijk.

Ze is mijn mate.

~~~~

Ik tik ongeduldig op mijn stuur, terwijl ik op de parkeerplaats sta te wachten. Ik kijk op mijn telefoon, Jenna is al meer dan een half uur geleden uit en ze is er nog steeds niet. Ik zucht en stap mijn auto uit. Dan zoek ik haar zelf maar.

'Jenna?' Vraag ik. Met haar gehoor, moet ze me horen, als ze ergens in de buurt is. Het schoolplein begint leeg te raken en ik kijk om me heen. Geen Jenna. Wel een leraar, die buiten staat te roken. Ik loop naar de leraar toe. 'Alpha! Kan ik u helpen?' Vraagt hij direct. 'Jenna?' De leraar kijkt me verbaasd aan. 'Jenna wie?' 'Petersen.' De leraar schudt langzaam zijn hoofd. 'Nog nooit van gehoord.' Ik frons. 'Dit is haar eerste dag. Ik heb haar s'ochtends zelf afgezet.' Zeg ik verbaasd. De leraar schudt opnieuw zijn hoofd. 'Ik kan het voor u navragen...' Verbaasd kijk ik hem aan. 'Waar is ze dan?' Mompel ik zacht. Als ze niet naar school is gegaan, waar is ze dan naar toe gegaan? 'Vraag het binnen is voor me na.' Zeg ik. De leraar dooft zijn sigaret. 'Tuurlijk, loopt u mee.'

Een paar minuten sta ik buiten. Ze is na de eerste pauze niet meer op school gekomen, volgens het schoolhoofd. Ik grom geïrriteerd. Ze doet dit expres, ik heb tegen haar gezegd dat ik haar altijd zo beschermen. Dus wat doet ze, ze gaat ervandoor.

'Mike?' Ik draai me om. Ik had Bo, mijn tweelingzus gebeld. 'Dus, ze is hier de eerste echte dag en ze is ervandoor. Goed gedaan.' Zegt ze. Ik rol met mijn ogen. 'Als je hier komt om bijdehand te doen, kan je gelijk vertrekken. Ik wil dat je gaat navragen bij de wachters of Jenna van het territorium af is gegaan.' Zeg ik. Jenna knikt. 'Is goed.' Zegt ze en pakt haar telefoon erbij en tikt een nummer in. 'Hoi, ja met Bo. Weet je toevallig of Jenna... Ja de mate van Mike. Is ze het territorium afgegaan?' Vraagt ze en is even stil. 'Oké, als je haar ergens ziet, zeg dan dat ze terug naar huis moet gaan.' Zegt ze. 'Dank je.' Dan hangt ze op.

'Ze is het territorium, zover de wachters weten, niet eraf gegaan.' Zeg ze. Ik knik langzaam. Dan komt het punt dat ik wil weten waar ze is. Het territorium is groot, heel groot. Het bestaat uit kilometers velden, kilometers bergen en flink wat rivieren. Jenna kan overal zijn. 'Ik ga haar zoeken en dan...-' 'Mike, doe rustig!' Roept Bo uit. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ze is een rogue, ze gaat niet naar je luisteren. Des te meer jij aan haar gaat trekken, des te meer zij tegenstribbelt. Daarom is ze een rogue.' Zegt ze simpel en wilt weglopen. Ik trek haar aan haar pols terug. 'Was. Ze was een rogue.' Bo kijkt me aan. 'Eens een rogue, altijd een rogue, Mike. En daar is niks mis mee...' Ze grinnikt. 'Tenzij je zo'n Alpha hebt als jij.' Zegt ze en rukt zich los. 'Mike, doe relax. Ga verder aan je werk, ze komt vanzelf terug.' Ik zucht en haal mijn hand door mijn haar.

Ik heb er een hekel aan om de controle kwijt te raken. Helemaal als het om mijn eigen mate gaat.

His beautiful mateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu