His beautiful mate

Hoofdstuk 17

Hoofdstuk 17
Jenna p.o.v

Ik kijk voorzichtig tussen de bomen door. Kyle kijkt om zich heen en ruikt me duidelijk. Ik ruik andere geuren, maar zie niemand. 'Kyle!' Roep ik blij en draaf naar hem toe.

Kyle kijkt me geschrokken aan. 'Jenna, ga weg.' Sist hij. Verward kijk ik hem aan. 'Wat?' Vraag ik. 'Dat je weg moet. Nu.' Sist hij naar me. Verbaasd kijk ik om me heen. Ik ruik om me heen. Ik ruik duidelijk andere geuren, waaronder die van...

Bo?

Ineens word ik met een klap op de grond gedrukt, met een mes tegen m'n keel aan. Een jonge vampier trekt ook Kyle naar achter en houdt een mes onder zijn keel.

'Yasmine, laat me los.' Sist Kyle. 'Wat denk je zelf?' Grijnst ze.

'Verander terug.' Sist er iemand in m'n oor. Ik wacht even en verander dan terug, waardoor ik op de grond lig, met Xavier op me.

'Waarom ruik ik Bo?' Vraag ik bang. 'Ze is binnen.' Zegt Xavier en trekt me omhoog. Een man van rond de twintig staat ineens voor m'n neus en bekijkt me. 'Zo? Dit is de welbekende Jenna? De zus van Kyle?' Grijnst hij. Ik kijk hem alleen aan en zeg niks. Hij grijnst, maar het is geen vrolijke grijns. Ik kan het niet plaatsen. Het is een soort vermaakt, alleen dan niet om de goede redenen. Xavier drukt zijn lippen tegen m'n nek aan. Ik frons verbaasd. Wat doet die?

'Zal je geen antwoord geven?' Mompelt hij in mijn nek. 'Laat me los.' Sis ik kwaad en probeer me los te rukken. Ineens voel ik scherpe hoektanden tegen mijn nek aanduwen. Iemand pakt Kyle van de jonge vampier, zo te horen Yasmine,  over en ze loopt naar de man toe. 'Wat wil je met ze doen?' Vraagt ze. De man bekijkt me even. 'Breng haar naar binnen en maak die Bo af. Kyle beslissen we later over.' Zegt hij, terwijl hij naar mij blijft kijken. Yasmine knikt en wilt me meesleuren, als ik ineens een zwarte wolf vanuit het huis weg zie rennen.

Bo.

Luid scheldend loopt de man richting een groep. 'Achter haar aan! Nu.' Sist hij. Een groep van rond de vier vampieren, flits achter haar aan.

'James, wat wil je dat ze doen? Ze is te snel voor hun.' Zegt Xavier. De man, die blijkbaar James heet, trekt me ineens uit Xavier handen en trekt me aan mijn pols mee. Je zal denken dat ik me zo los zal kunnen trekken, maar zijn greep is zo sterk, dat de tranen in mijn ogen schieten.

'Laat me los.' Snik ik, als mijn pols een harde krak maakt. Hij trekt me mee het huis in, door naar een slaapkamer. Hardhandig gooit hij me op een bed. Direct pak ik mijn pols vast. Ja, die is gebroken. Ik adem diep in en uit, wat nogal moeilijk gaat, als James me aanstaart. Langzaam voel ik mijn pols weer terug op zijn plaats komen. Ik probeer de tranen in te houden. Ik haat het als mensen me zien huilen.

James zoekt door een lade heen. Hij komt met een mes en een touw naar me toe gelopen. Ik grom luid, maar kruip toch naar achter. 'Rustig, ik ga je niet vermoorden of zo.' Zegt hij. Ik druk mezelf tegen de bedrand aan. Hij zit in een flits voor me, zijn gezicht voor de mijne. Wat is hij van plan?

Ik kijk naar de zijkant en knijp mijn ogen dicht, waardoor hij begint te grijnzen. Hij pakt mijn pols vast en wilt het touw eromheen binden, maar ik ruk me los. Ineens grijpt hij me bij m'n keel vast. Ik hap angstig naar lucht, maar ik krijg niks binnen. 'Je gaat alles gewoon rustig laten gebeuren, begrepen?' Zegt hij kalm en verstrakt zijn greep. Ik hap nog steeds naar adem en zie mijn beeld zwart worden. Dan laat hij me los en ik voel de zuurstof mijn longen in gaan. Hard begin ik te hoesten en hou mijn keel vast. Ruw bindt hij mijn pols vast aan de bedrand. Ik probeer rustig te worden, maar het lukt niet.

Hij pakt mijn andere pols vast en pakt het mes vast. 'Wat ga je doen?' Piep ik. James begint grijnzend en haalt het mes met een snelle beweging door mijn huid. Ik knijp mijn ogen dicht en bijt op mijn lip. Dan blaas ik de lucht uit en kijk naar mijn pols, die helemaal open ligt. Hij zet zijn lippen tegen mijn pols en begint te drinken. 'Waarom bijt je niet gewoon?' Vraag ik. Ik voel mezelf per minuut iets zwakker worden. Zijn het eigenlijk wel minuten? Misschien zijn het seconden? Misschien zijn het uren?

Mijn beeld wordt vaag, maar het voelt niet alsof ik flauwval. Het voelt vredig. Dan voel ik dat hij zijn tanden in mijn arm zet, iets naast de snee. Ik voel het, maar het doet geen pijn. Ik geef geen kik.

'Gaat het nog, prinses?' Hoor ik vaag een stem zeggen. Er wordt op mijn wang getikt. 'Aw, nog steeds in trance dus.' Word er gelachen. Iemand knippert met zijn vingers en ik open mijn ogen. Mijn beeld is weer scherp.

Het was James. 'Wat deed je?' Vraag ik vaag. Wat is er gebeurd? 'Dat maakt voor nu niet uit.' Grijnst hij en snijdt in een flits mijn shirt kapot. Ik wil opspringen, maar zie dan dat ik vastzit. 'Stop!' Roep ik uit. Mijn wolf piept angstig en ik dus ook. Met zijn handen trekt hij mijn bh kapot. Dan gaat hij naar onder en trekt mijn jeans naar beneden. Ik begin direct te huilen, niet wetend wat ik moet doen. 'Alsjeblieft stop!' Huil ik. Zoute tranen rollen over mijn wangen. Het enige wat James doet is grijnzend. Hij pakt mijn string beet en wilt het naar beneden trekken.

Maar ineens komt er geschreeuw van buiten. Hard geschreeuw en veel geluid. Een sterke geur komt mijn neus binnen. Max stormt de kamer binnen. 'Mike, hier!' Schreeuwt hij en rent op James af. James draait zich om, maar is te laat. Max gooit hem naar buiten toe en direct erna hoor ik luid gegil van pijn en gegrom van wolven.

Trillend kruip ik omhoog, nog steeds vastgebonden aan mijn pols. De tranen rollen over mijn wangen en mijn hele lichaam trilt.

'Jenna?' Mike loopt snel de kamer in. Hij heeft zwarte ogen en zijn kleding zit onder bloed. Ik reageer niet op hem. Ik was gewoon bijna verkracht... En ik had er niks aan kunnen doen.

'Jenna? Babe? Hoor je me?' Vraagt Mike bezorgd en komt naast me zitten. Hij probeert zichzelf ook te kalmeren, maar hij trilt. Hij trilt van woede. Hij haalt diep adem en maakt mijn pols los. Ik kijk naar mijn pols, die onder het oud bloed, sneden en beten zit. Ik slik en merk dat ik niet ben geheeld. Een teken van zwakheid hij weerwolven.

'Schatje, kijk me aan alsjeblieft.' Zegt hij en wrijft met zijn duim over mijn wang. Ik wacht even en kijk hem dan aan. 'Waar is Kyle?' Mike schudt langzaam zijn hoofd. 'Weet ik niet.' Zegt hij. Ik knik langzaam en kijk weer voor me.

Ik voel me machteloos, zwak, alleen.

Mike doet zijn shirt uit en geeft hem aan mij. 'Hier, trek maar aan.' En nog steeds, kijk ik voor me uit. Het boeit me niet dat ik hier naakt zit.

'Jenna, kijk me nu aan.' De Alpha-kracht in zijn stem, dwingt me hem automatisch aan te kijken. 'Er komt een auto aan. Je moet je even aankleden.' Zegt hij. Ik knik langzaam en trek zijn shirt over mijn hoofd, dat nu op een jurk lijkt. Kom.' Zegt hij en legt mijn armen om zijn nek, waarna hij me optilt en naar buiten draagt.