Hoofdstuk 5

5.8K 319 24
                                    

Hoofdstuk 5
Jenna p.o.v

Mike loopt de kamer in en trekt de jongen weer omhoog en Mike draait mij ruw om. De jongen zijn ademhaling gaat moeilijk, hoor ik.

'Zie je dit op haar rug? Hmm?' De jongen maakt moeizaam een instemmend geluid. 'Wie heeft gezegd dat jij het recht had om haar van een trap af te donderen? Niemand toch!' Sist Mike agressief. Ik duw het shirt strakker tegen me aan. 'Mike... Het is...-'

'Alpha! Alpha Mike, stopt u daar alstublieft mee!' Roept Mandy, die snel de trap afkomt rennen. Mandy duwt me zachtjes richting de trap. 'Wat denkt u wel niet! Dat meisje is hartstikke bang!' Roept Mandy. Mike gromt agressief en gooit de jongen tegen de muur aan. 'Breng Jenna naar boven, ik heb je niet om je mening gevraagd.' Zegt hij.

Mandy schudt afkeurend haar hoofd en duwt me zachtjes naar boven. 'Kom maar meisje.' Zegt ze bezorgd en loopt achter me mee naar boven.

'Wat gebeurd er nu?' Vraag ik en kijk achter me, naar Mandy, terwijl ik de trap oploop. 'Maak je maar niet druk om Derek.' Zegt ze. 'Wie is Derek?' Vraag ik als ik de badkamer in loop. 'Die jongen. Hij is het jonge broertje van Max.' Zegt ze. 'Maar...-'

'Luna, gaat u nou maar ontspannen. Ik zal even wat spullen pakken omdat uw wond niet heelt. Kleed uzelf maar alvast om.' Zegt ze en loopt weg.

Langzaam kleed ik mezelf uit, zorgen dat ik alle wonden zo min mogelijk aanraak.

Ik hoor iets vallen. Of iemand. Ik piep zachtjes en twijfel wat ik moet doen. Als ik bloed ruik, trek ik snel mijn badjas aan. Ineens hoor ik geschreeuw vanaf beneden. 'Mike! Wat ben je aan het doen?' Hoor ik Max roepen.

Snel ren ik, met alleen een badjas aan, de trap af naar beneden. 'Mike!' Roep ik bang, als ik zie dat hij Derek een vuist op zijn neus geeft. Derek grijpt naar zijn neus, waar het bloed uitstroomt.

Ik zie dat Max er wat aan wilt doen, maar niks doet. Wat me nogal wat verbazing oplevert. Het is zijn broer!

Mike gromt agressief naar Derek, die op de grond ligt. Hij hurkt voor hem neer. 'Waag het om haar nog één keer aan te raken.' Gromt hij agressief. Mike kijkt mij aan en staat op. Dan richt hij zich op Max. 'Let een beetje op je broertje, wil je?' Zegt hij geïrriteerd. Max knikt alleen maar en loopt naar Derek toe. 'En nou opdonderen uit m'n huis.' Zegt hij, waarna Max Derek meeneemt.

Mike bekijkt me en zijn ogen kleuren donkerder. Verward kijk ik naar mijn badjas, waarvan ik zie dat hij lichtelijk doorschijnt. Niet genoeg om echt wat te zien, maar net genoeg om een stukje huid erin terug te zien. Ik bloos en sla mijn armen wat strakker om me heen, waarna Mike me direct aankijkt, zijn ogen weer terug naar hun blauw kleur.

Mike wilt dichterbij lopen, maar ik schud mijn hoofd en doe een stap naar achter. 'Misschien moet je eerst het bloed van jezelf en de grond afwassen.' Zeg ik geïrriteerd, en loop snel terug naar boven, als ik wat nats tussen mijn tenen voel.

Derek's bloed.

'Mandy... Ik-' Mandy knikt snel. 'Ik zag het, kom maar snel, dan behandel ik uw wonden.' Zegt ze glimlachend en trekt me zachtjes mee.

Ik laat mijn badjas op de grond vallen en Mandy geeft me een handdoek zodat ik mezelf enigszins kan bedekken, terwijl ze een prikkend goedje op mijn wond wrijft. 'We ontsmetten het eerst even. Het prikken is binnen een minuutje weg. Dan kunt u het bad in.' Zegt ze beleefd. 'Noem me maar je hoor.' Glimlach ik verlegen. Mandy glimlacht. 'Had je spullen bij je?' Vraagt ze. Ik knik. 'Het was niet veel. Ik had een kleine tas, maar die is bij de cellen blijven liggen, denk ik.' Zeg ik. Mandy knikt. 'Dan laat ik die voor je ophalen. Het bad staat klaar, dan zal ik je spullen halen.'

Mike p.o.v

Ik grom agressief bij het idee dat Derek, de broer van Max, mijn mate pijn heeft gedaan. Mandy loopt de trap af. 'Jenna zit in bad.' Zegt ze en stopt met lopen, als ze het bloed ziet. Ze schudt afkeurend haar hoofd. 'Alpha...' Zegt ze. Ik grom gefrustreerd en loop de woonkamer in.

Mijn telefoon trilt op de tafel en ik pak het op. Max. 'Met Mike.' Zeg ik. 'Een gebroken neus, een kneusde rib en zijn arm op twee plaatsten gebroken. Je hebt hem goed te pakken gehad, Mike.' Zegt hij. 'Hij had Jenna niet moeten aanraken, dat weet je zelf ook.' Ik hoor Max grinniken, zonder humor. 'Ik begrijp je, ze is je mate. Ik had haar ook niet zo hard aangepakt. Maar hij had niet kunnen weten dat ze je mate was. Normaal gesproken worden rogue's afgemaakt. Als ze niet weg was gekomen vandaag, had het je niet geboeid wat er met haar gebeurde, omdat jij niet zal weten dat ze je mate was.' Zegt hij. 'Maar ik weet het wel, dus wat is je punt?' Zucht ik. 'Dat je misschien te hardhandig was.' Zegt hij. Ik leun tegen de muur aan. 'Als iemand Jenna, mijn mate, ooit aanraakt, kan ik niet hardhandig genoeg zijn, Max.' Zeg ik duidelijk. Max zucht. 'Ik spreek je morgen, oké?' Zeg ik. Max maakt een instemmend geluid en ik hang op.

His beautiful mateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu