Dit verhaal speelt zich af de stad Long Beach in Los Angeles. Het gaat over Amy Anderson. Als haar ouders scheiden verhuisd haar vader naar het eiland Santa Rosa waar ze iedere vanaktie en elk weekend heen gaat. In Long Beach waar haar moeder is bli...
De dagen daarna sprak ik alleen maar met de meiden van het bureau af en bleef ik bij Zilver. Van Sidney had ik nu al bijna 4 dagen niks meer gehoord. Ik miste haar, ze belde en appte me altijd. Nu kreeg ik alleen maar een berichtje van mijn moeder, Sophia of van de groepschat van de meiden. Ik zat nu maar weer een beetje naar mijn mobielscherm te staren. Ik had al mijn appjes ( eigenlijk had ik alleen een appje van mijn moeder) al beantwoord. Ik drukte mijn mobiel uit en keek opzij. Zilver lag te slapen met haar hoofd op mijn knie. Ik glimlachte. Het ging al stukken beter met haar, ze kreeg elke dag meer energie en gister has ik zelfs een kwartiertje uitgelaten. De kaalgeschoren wond kreeg nu wat baby haar en het viel al minder op. De dierenarts had ons verteld dat het haar zo snel groeide omdat ze nog een pup was. Winter was ook steeds vaker bij Zilver. Ik vond ze zo schattig samen! Net ying en young. Ik haalde Zilvers hoofd voorzichtig van mijn knie af en legde het op haar kleed. Ik ging op de bank zitten en keek voor de 100ste keer vandaag op mijn mobiel of ik appjes had. Tot mijn verbasing had ik er een. Van een onbekend nummer?! Een nieuwe chat. Ik opende de chat en bekeek de profiel foto. Ik kon er niks van maken. Ik klikte op het pijltje terug en las het berichtje.
06 54467342: heyy Amy heb je zin om zaterdag wat af te spreken ?! Kyle
Kyle?! Stuurde hij me nou een berichtje? Ik zette hem snel in mijn contacten em stuurde hem terug.
Amy: ja tuurlijk! Hoelaat en waar? Kyle: ik haal je wel op om 11 uur. Amy: wat gaan we doen? Kyle: dat zie je dan wel 😉 Amy: 😏😏 tot dan dan maar Kyle: wacht Amy! Kyle: is Sidney nog steeds boos op je?! Amy: ja😔😢 Kyle: waarom kwam je eigenlijk niet? Amy: lang verhaal vertel ik zaterdag wel Kyle: oke zie je dan👋🏻
Ik drukte mijn mobiel weer uit. Ik had echt zin in het afspraakje zaterdag. Het duurde nog 2 dagen maar toch.
Ik de rest van de dag deed ik eigenlijk niets meer en ik lag ook al vroeg op bed. Ik zou morgen met mijn vader terug naar de dierenarts gaan. Zilver's wond was sneller genezen dan gepland en mocht er daarom misschien morgen uit. De dierenarts zou haar conditie bekijken en beslissen of ik weer verder mocht met de trainingen. Ik was best zenuwachtig. Langzaam werd het zwart voor mijn ogen en viel ik in slaap.
Ik wreef in mijn ogen. Hoelaat was het?! Ik keek op mijn mobiel 9 uur. Ik stond op en liep naar de badkamer. Ik nam een douche en trok een kort zwart shirt aan met 3 kwart mouwen en een leuke ketting die ik van papa had gekregen. Ik zocht de rok die ik er speciaal bij had gekocht en trok die aan. Ik deed in alle 4 mijn gaatjes ( 2 oorbellen in elke oor) gouden oorbellen en deed war make up op.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Om half 11 was ik klaar met eten enzo dus gingen mijn vader en ik met Zilver naar de dierenarts. We kwamen er sneller dangedacht. Het was super druk. Overal liepen mensen met katten in een kattenbak of in hun armen en hyler actieve honden die hun baasjes door de hele kamer heen trokken mijn vader en ik konden geen 2 stoelen naast elkaar vinden dus ging ik met Zilver aan de ene kant zitten. Ze werd steeds zenuwachtiger door alle dieren en het lukte me niet echt om haar gerust te stellen. Toen we na een halfuurtje eindelijk aan de beurt waren was Zilver helemaal overstuur. De dierenarts probeerde haar op te tillen maar ze hapte naar zijn hand. Wow Zilver! Ik deed een stapje achter uit. Dat scheelde niks! Zei ik. De dierenarts schudde zijn hoofd. Kan ze niks aan doen joh. Ze zag me niet aankomen en ze is zenuwachtig. De man liep weer naar Zilver toe en aaide haar even over haar kop. Ze kwispelde zachtjes en ze leek spijt te hebben van haar reactie. De dierenarts tilde haar dit keer wel op en zette haar op de tafel. Hij bekeek de wond en zei dat de hechting er uit mocht. Ik was daar blij mee. Hij ging eerst haar conditie bekijken voor dat ze onder verdoving was omdat het anders geen zin had.
Na 10 minutjes vertelde hij dat ik langzaam aan weer moecht beginnen en dat er geen verdere infecties of verstoppingen waren. Mijn vader en keken elkaar blij aan. De dierenarts gaf Zilvef een verdovings spuitje en nam haar mee naar de operatie kamer. Na een halfuurtje was ze klaar. Ze was nog niet wakker geworden. Mijn vader betaalde bij de balie en nam Zilver mee naar de auto. We legden haar op een kleed in de kofferbak en reden naar huis. Het was leuk met mijn vader in de auto en we hadden het over van alles en nog wat. Toen we thuis aankwamen was het alweer bijna 2 uur. We gingen met z'n 4en lunchen en hadden het alleen maar over de bruiloft van volgende week. Ik zou straks samen met Abigail meegaan met Jeanette om een bruidsjurk uit te zoeken. Nu Zilver weer beter was kon mijn dag niet meer stuk.
We liepen in de stad en gingen naar een winkel vor bruidjurken. Er hingen echt mooie tussen en Jeanette paste er wel 100. Toen we eindelijk een mooie vonden en Abigail en ik dachten dat we klaar waren kwam Jeanette met het idee om ook nog een nieuwe jurk voor ons te kopen. Ik vond het eigenlijk best leuk en Abigail en ik koxhten het zelfde jurkje ( zie foto) de meine was zwart, en die van Abigail was zacht roze. Dat kleurde echt mooi bij haar haar vond ik. Toen we hadden afgerekend bij de kassa gingen we naar huis. Jeanette zou haar jurk de dag voor de bruiloft thuis krijgen gestuurd. Abigail en ik besloten papa ook nog niet te vertellen wat we aantrokken op de bruiloft.
