2 Different Lives

Hoofdstuk 21

We kozen een oitfit uit voor Sidney. Ze kleede zich snel om, we hadden om 3 uur bij paal 8, strandpaal, afgesproken. Samen met Sidney liepen we er naar toe. We zagen William en een andere jongen staan. William! Riep ik en zwaaide naar hem. Ik zach hem lachend terug zwaaien. Ik gaf hem een knuffel. Alles oke William? Vroeg ik. Hij knikte en stelde me voor aan de jongen naast hem. Hij leek wel wat op William. Bruin haar, bruine ogen en ongeveer even lang. Hij was niet lelijk! Hij vertelde dat Kyle een team genoot en vriend van hem was. We gingen met z'n 4en naar een strandcafe. We bestelden wat drinken. Het was super leuk om William weer eens te zien. Sidney was met hem aan het praten. Waarom was ze zo zenuwachtig geweest?! Vond ze hem leuk? Ik lachte wat in mezelf en had niet door dat die nieuwe jongen, Kyle naar me keek. Ik keek op uit mijn gedachten en keek hem aan. Ik zag dat Sidney en William zo met elkaar bezig waren dat ze vergaten dat wij er ook nog waren. Hij stond op en gebaarde met zijn hand dat ik hem moest volgen. Hij liep het cafe uit, en ging vervolgens naar het strand. Bij de branding bleef hij staan en wachtte op me. Ik kwam naast hem staan. Hij keek me aan en schoot in de lach. Het leek me beter die 2 even alleen te laten. Zei hij. Ik knikte en staarde naar de zee. Zouden ze elkaar leuk vinden? Vroeg ik en keek schuin omhoog om zijn gezicht te kunnen zien. Hij haalde zijn schouders op. Ik hoop het, ze passen goed bij elkaar. Zei hij. Ik knikte. We liepen zonder iets te zeggen naar de duinen toe en gingen ergens, een beetje beschut voor de wind, zitten. Hij vroeg me over allerlei dingen en ik gaf braaf antwoord. Het was echt super gezellig, en ik had niet eens door dat mijn mobiel ging. Ik bleef maar door praten tot Kyle mijn mobiel pakte en voor me heen en weer schudde. Ik hoorde nu pas het geluid en pakte lachend mijn mobiel uit zijn hand. Het is Sidney! Zei ik. Neem op dan. Zei hij lachend. Ik nam op. Sidney?! Vroeg ik. Amy! Waar zijn jullie? ben je bij Kyle?! Ik moest lachen door haar bezorgde stem. Rustig Sidney we zijn gewoon op het strand. Je was zo druk bezig. Zei ik grijnzend. Jaja we komen naar jullie toe. Zei ze en voor ik iets kon zeggen hing ze op. Zuchtend deed ik mijn mobiel in mijn broekzak. Opgehangen! Zei ik lachend. Ga je mee? Ze wachten op ons pp het strand. Hij knikte en stond op. Ik stond boven aan de steile duin. Ik keek naar beneden. Kyle pakte mijn hand en sleurde me mee naar beneden. Kyle!! Schreeuwde ik. En lachend renden we naar beneden. Ik struikelde over een tak en viel voorover en doordat Kyle me vast had viel hij ook. Lachend gleden we het kleine stukje naar beneden. Het zand zat overal en Kyle hielp me omhoog. Ik klopte mijn broek af en liep met Kyle mee het strand op.  Sidney en William stonden op ons te wachten. Ik zwaaide naar ze en rende het laatste stukje naar ze toe.

We liepen het strand weer af. Het was inmiddels 10 uur en ik moest maar eens naar huis. William keek geschrokken op. 10 uur al?! Kyle we hebben morgen een wedstrijd. Kyle knikte. jaja we moeten naar huis anders zijn we moe. William lachte. En aan een aanvoerder die moe is hebben we niks. Ik keek op. Ben je aanvoerder vroeg ik aan Kyle. Ja wist je dat niet? Nu was hij de gene die verbaasd keek. Ik schudde mijn hoofd. Ik ga maar naar huis, doei jongens ik moet de rechterkant op. Wacht ik ook! Riep Sidney en samen liepen ze weg. Kyle en ik bleven een beetje hulpeloos achter. Welke kant moet jij op? Vroeg hij. Ehm we zijn al vlakbij. Zei ik. Ik loop wel met je mee, als je dat wilt. Ik knikte. We liepen samen naar huis. Hier woon ik! Ik wees naar het witte huis. Wauw! Nicee huis Amy! Riep hij. Ik woon er nu 2 weken zei ik lachend. Hij wenste me weltrusten ik wou naar binnen lopen. Wacht! Hij kwam weer naar me toe. Je nummer! Mag ik die? Ik schoot in de lach en gaf hem mijn nummer. Hij knikte. Succes morgen he!  Zei ik nog voordat hij weg ging. Hij glimlachte. Thnx.

Ik liep naar binnen. Mijn vader en Jeanette zaten op de bank. Met tegenzin ging ik naar ze toe. Tot mijn verbasing begonnen ze niet over de bruiloft. Hoe was het Amy? Vroeg Jeanette toen ze me zag. Ja was super gezellig, maar ik ben nogal moe dus ik ga slapen. Weltrusten! Ik gaf zilver nog een knuffel en ging naar boven. Ik had me net omgekleed en stond in de badkamer mijn tanden te poetsen  toen ik mijn mobiel hoorde afgaan. Shit! Ik rende naar mijn mobiel toe en nam op zodat Abigail niet wakker zou worden van het geluid. Hallo? Ik had niet kunnen zien wie het was omdat ik mijn mobiel zo snel moest oppakken. Hey Amy! Ik hoorde Sidney's stem. Heb je morgen zin om mee te gaan naar de wedstrijd van William en Kyle? Vroeg ze. Heeft ie gevraagd of je komt?! Vroeg ik. Ik hoorde haar lachen en antwoorde dat hij dat inderdaad gevraagd heeft. Hoe laat dan? En waar spreken we af? Vroeg ik. Als je om 9 uur bij me bent zijn we optijd. Dan kunnen we ze nog even zien voor de wedstrijd begint. Haar stem klonk anthousiast. Doen we! Weltrusten Sidney. Zei ik en hing op.  Ik zette mijn mobiel op niet storen en ging in bed liggen. Ik moest er morgen om 8 uur uit wou ik op tijd bij Sidney zijn. Ik staarde nog even om me heen, nadenkend over vanavond. Kyle was eigenlijk best leuk! Uiteindelijk viel ik rustig in slaap.