Dit verhaal speelt zich af de stad Long Beach in Los Angeles. Het gaat over Amy Anderson. Als haar ouders scheiden verhuisd haar vader naar het eiland Santa Rosa waar ze iedere vanaktie en elk weekend heen gaat. In Long Beach waar haar moeder is bli...
Ik schrok wakker. Ik hoorde hard gedonder en zag een flits. Ik hoorde een hoog, zachtjes gepiep. Ik luisterde waar het vandaan kwam maar kon niks bedenken wat het kon zijn. Ik liep dus maar stilletjes naar beneden. Ik hoorde het geluid steeds beter, het kwam uit de woonkamer. Ik rende er naar toe. Ik zag Zilver die in een hoekje was gedoken zitten. Ze zag me en kwam met haar staart tussen haar benen naar me toe. Ze ging voor me liggen. Hey meisje, alles is oke. Ik knuffelde Zilver en stelde haar gerust. Winter had me ook gezien maar was rustig blijven liggen. Hij leek het onweer niet zo erg te vinden. Ik keek weer naar Zilver. Ze piepte al niet meer. Ik bleef nog even bij haar en stond op en liep de kamer uit. Zilver kwam achter me aan lopen met nog steeds haar staart tussen haar benen en haar kop laag. Ik keek haar aan, ze leek zo bang. Ik besloot haar op te tillen en mee naar boven te nemen. Ze was niet echt blij toen ik haar optilde maar deed verder niks. Oeeff! Zilver wat word je zwaar. Toen ik eindelijk bij mijn kamer was zette ik de hond op de grond. Ze liep gewoon achter me aan naar binnen. Ik ging op bed liggen. Ze keek even omhoog en het leek alsof ze op mijn bed ging springen maar dat deed ze niet en ging naast mijn bed liggen. Na een tijdje werd het onweer alleen maar erger en begon Zilver zenuwachtig door de kamer te lopen. Zilver! Kom maar meisje. Ik klopte met mijn hand op mijn bed. Ze twijfelde maar sprong toch. Af! Zei ik en wees op het hoekje van mijn bed. Ze ging liggen en keek me afwachtend aan. Wauw goed zo! Ze luisterde voor het eerst naar het commando af. Gelukkig had ik nog genoeg plek over in mijn 2 persoons bed. Ik viel al snel in slaap. Ik voelde hoe zilvers vacht tegen mijn zij kwam. Glimlachend deed ik 1 oog open. Ze was naast me komen liggen. Ik legde mijn hand op haar buik en viel in slaap.
Ik werd wakker. Het was al 10 uur zag ik op de klok. Zilver was al wakker geworden en had 1 van de gordijnen open geduwd om uit het raam te kijken. Toen ze zag dat ik wakker was begroette ze me vrolijk. Ik aaide haar even en nam een douche. Ik liep daarna naar mijn inloopkast. Ik bedacht dat het leuk was als ik een van Jeanette's ontworpen kleren aan trok dus pakte ik het leuke roze jasje aan en zocht een wit basic shirt. De broek had ze ook zelf ontworpen. Ik trok hem aan en keek in de spiegel. Het stond eigenlijk best leuk! Ik tilde Zilver op.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik liep naar benden en zag mijn vader en Jeanette al aan de tafel zitten, ze waren aan het ontbijten. Ik zette zilver op de grond en liep de keuken weer in. Ik wenste ze goeiemorgen en ging ook bij ze zitten en smeerde een broodje. Na een paar minuten kwam ook Abigail naar beneden. Ze leek in een goeie bui vandaag. Ze kwam bij ons zitten. We ontbeten vanochtend met een allen. Mijn vader kuchte even en ik keek op. Hij keek rond om te kijken of hij iedereen zijn aandacht had. Hij begon zenuwachtig te praten. Abigail, Amy we ehm willen jullie iets vragen en vertellen. Ik keek verbaasd naar mijn vader, hij leek steeds zenuwachtiger te worden en ook Jeanette leek zich niet helemaal op haar gemak te voelen, ze draaide haar haarlokken om haar vinger en speelde wat met haar mes. Het bleef even stil en ik werd steeds nieuwschieriger. En wat wil je dan vertellen pap? Vroeg ik om de stilte te verbreken. Ja nou, jullie 2 weten vast wel dat Jeanette en ik heel veel van elkaar houden en we zijn gek op elkaar zijn. We hadden het erover en we vinden dat het misschien wat vroeg is maar het voelt goed om ons echt te verbinden...We willen trouwen. Mijn mond viel open en Abigail liet haar broodje, waar ze net een hap van wou nemen, vallen. Ja meiden we willen jullie vragen wat jullie er van vinden. Ik wist niet wat ik moest zeggen en keek naar Abigail die ook mij aan keek. Ik wist niet goed wat ik er van moest vinden, ik wou het wel en mocht Jeanette graag maar dit was echt te vroeg en ik wist dat Abigail dat ook dacht. Ik i-ik moet er over nadenken denk ik. Zei ik en ging naar boven.
Ik liet me op bed vallen. Ik wist niet waarom maar opeens voelde ik me heel verdrietig. De tranen rolden over mijn wangen. Ik was in de war, ik dacht terug aan mijn leven een half jaar terug. Mijn ouders waren nog bij elkaar en we waren een gelukkige familie. Sinds de scheiding zie ik mijn broer steeds minder, is mama steeds verdrietiger en is papa gelukkiger geworden. Waarom alleen hij?! Waarom kon mama het niet gelijk achter haar laten, mijn broer het niet accepteren. Waarom niet?! Ik wist het antwoord eigenlijk al. Ze waren zo gelukkig geweest in die jaren, maar alles is nu veranderd. Hoe kon papa alles achter zich laten? Was hij nooit gelukkig geweest? Al die vragen werden me te veel. Ik pakte mijn kussen en drukte mijn hoofd erin. Ik voelde me duizelig worden. Ik liep naar mijn badkamer en waste mijn gezicht. Mijn make up was een beetje uitgelopen en zat overal op mijn gezicht. Anders had ik er om gelachen maar ik voelde me nu zo duizelig. Ik ging weer op bed liggen. Ik stelde me voor hoe het zal zijn als Abigail mijn stiefzus werd, Jeanette mijn Stiefmoeder. Een tijdje geleden had ik haar niet eens gemogen en dan nu opeens mijn stiefmoeder?! Langzaam kreeg ik mezelf weer een beetje onder controle. Ik hoorde een zacht geklop op mijn deur. Ah ja kom binnen, Zei ik met een schorre stem. Abigail kwam binnen. Is alles oke Amy? Ze kwam bij me op bed zitten en sloeg een arm om me heen. Ik knikte, het is niks ernstig alleen voelde ik me opeens zo verdrietig. Niet omdat ik niet wil dat ze gaan trouwen hoor! Abigail lachte. Dat dacht ik ook niet joh. Het is alleen dat het zo snel is gegaan. Nog geen halfjaar geleden waren mijn ouders nog getrouwd en waren we een familie. Ging ik verder met mijn verhaal. Ze knikte. Ze stond op en liep mijn kamer uit. Verbaasd keek ik haar na. Nog geen seconde later kwam ze weer terug. Ze had haar ipad en een zak popcorn gepakt en kwam weer naast me zitten. Ze opende een app waar films op stonden en trok de zak zoute popcorn open. Lachend nam ik een hapje en samen keken we naar de film.
Toen de film na 1,5 uur was afgelopen was de zak leeg en ik voelde me al een stuk beter. Ik gaf Abigail een knuffel. Dankje Abi zei ik lachend. Geen dank joh Am! Lachend stond ik op. Ga je mee de honden uitlaten? Ze knikte en we liepen naar beneden. Ik wou het liefst mijn vader en Jeanette ontlopen. Ik merkte dat ook Abigail opvallend stil deed. In de hal deed ik de fluisterde ik zilver's naam in de hoop dar ze me zou horen. Toen ze her na een tijdje nog niet was zuchte ik en wou de kamer in lopen. Ik zag Zilvers kop achter de muur vandaan komen met een verbaasde uitdrukking op haar gezicht. Kom maar meisje, fluisterde ik. Ze kwam naar me toe lopen en ook Winters zwarte vacht verscheen. Ik gaf Abigail een high five en we maakten de riemen vast en liepen naar het bos. We liepen bijna een uur en het was echt super gezellig. We hadden het over van alles nog wat.
Toen ik om 2 uur in mijn kamer zat keek ik op mijn mobiel. Ik had een app van Sidney.
Sidney: Amy! Kun je afspreken. Reageer please 😫😳
Snel typte ik een berichtje terug. Ze stuurde het een halfuur geleden.
Amy: hey Sid... Ik ben er ! Whats going on?! Sidney: ja je bent er. Help me! Amy: 😂😂 vertel ! Sidney: Wiliam ( je weet wel super knap enzo😍) hij wil met me afspreken straks samen met een andere vriend maar ik durf niet😭 Amy: het komt goed joh! Sidney: ga please mee ik heb je nodig😣 Amy: tuurlijk ❤ ik kom nu naar je toe oke?! Sidney: ja graag ! Thanks ❤️
Ik drukte mijn mobiel uit en deed snel wat nieuwe make up op. Ik had geen zin om mijn vader te spreken dus stuurde ik hem een appje. Ik liep het huis uit en ging naar Sidney. Ik belde aan en er werd open gedaan door Sidney's moeder. Ze leit me binnen en ik ging naar de kamer van Sidney. Ze zat op haar bed met een stappeltje kleren in haar hand. Sidney?! WTF is dit? Riep ik toen ik de rommel in haar kamer zag. Wat moet ik aan? Zei ze met een zielig stemmetje. Kleren! Riep ik en liep naar haar toe. William is super aardig joh! Het maakt hem vast niet uit wat je aan hebt. Zei ik om haar wat gerust te stellen. Hoe weet je dat?! Je hebt hem pas 1 keer gezien op de boot! Ik schudde mijn hoofd en bedacht me dat ik haar nog helemaal niet over het afspraakje op het strand heb verteld. Snel legde ik alles uit. Hij wou me een beetje leren kennen. We zijn goede vrienden geworden! Ze keek verbaasd.
