robots in basketball || kuroko no basket

-3-

'' Ne? ''

Aomine kaşı seğirirken sinirle Kagami'ye baktı. Kagami olanları ve neden Akira'nın odasına kapandığını açıklamaya, kısmen robotları kendi safına çekmeye çalışıyordu ama işe yaramamıştı.

Aomine etrafta dolaşmayı bıraktı ve sinirle ona doğru ilerleyip yakalarını tuttu.

'' Shira'yı nasıl üzersin! ''

'' Bana doğru olmadığını söyleme, aho! Hepimiz onların bize değer vermediğini biliyoruz! ''

'' Taiga tam bir aptal. '' diye homurdandı Akashi, yukarıya çıkarken. Midorima da sinirini içine atarak yukarı çıktı.

'' Seninle uğraşmaya bile değmez! '' Aomine onu sert bir şekilde itti ve merdivenlere ilerledi.

Kagami sessizliğiyle baş başa kaldı.

'' Kuroko... '' dedi yavaş bir şekilde. '' ...bari sen konuş benimle... ''

'' Seninle konuşabileceğimi sanmıyorum, Kagami-kun. ''

Kagami ona döndü.

'' Ne? ''

'' Akira-san'a gerçekten hiç olmadık laflar söyledin. ''

'' Ben de onu Alex gibi sandım! ''

'' Ama o öyle değil. '' Kuroko sakindi ama konuşmak istemiyor gibiydi. '' Akira-san bizim için her şeyini verir. Bizim için her şeyi yapar. O bizim annemiz gibi bizimle ilgilenir, Kagami-kun. Biz altı kişiyiz. Her birimiz diğerinden daha beter ama Akira-san bizi hiç atmadı. Akira-san bizi hiç atmaz. ''

Kagami sessiz bir şekilde onu dinliyordu. Belki de kıskanıyordu, bilemezdi.

'' Ayrıca... '' dedi Kuroko, noktalandırmak ister gibi. '' ...Akira-san'ın hiç üzüldüğünü görmemiştim. ''

Kagami durdu. Sert bir şekilde yutkundu.

'' Ne yapacağım peki? ''

'' Ondan özür dilemelisin. ''

Tabii ya! Kuroko hemen de her şeyi bilirdi. Peki bunun nasıl olacağı hakkında fikri var mıydı?

'' KURROKOCCHI! ''

Birden endişeyle bağıran sese döndüklerinde, bunun Kise olduğunu gördüler. Merdivenden sarılı pijamalarına takıldı ve sendeleyerek üçer basamak atlayıp indi. O kadar telaşlı bir surat ifadesi vardı ki, biraz sonra çarpan yıldırımla evin bütün ışıklarının iki saniye kesilerek yenilenmesi tam bir korku filmi ortamı yarattı. Elinde küçük bir yastık tutuyordu ve dili tutulmuş gibi hala konuşamıyordu.

'' Kise-kun? '' dedi Kuroko, yavaşça.

'' A-Akira—chhi... '' Kise nefes alamadan kesik kesik konuşuyordu, koşmasıyla beraber kalbi hızlanmıştı. '' ...o... hepsini alt etti Kurokocchi... ''

'' Hepsini alt mı etti? '' dedi Kagami, tuhaf bir şekilde. Kuroko'ya döndü. '' Bu da ne demek? ''

Kuroko'nun gözleri büyümüştü, kucağında olan yastığı onun siperiymiş gibi sıkı sıkı sarılmaya başladı.

'' Bugün cuma... '' dedi sessiz bir şekilde.

'' Cumaysa ne olmuş? ''

Yukarıdan Akira'nın korkunç kahkahası geldi.

Kise kısa bir şekilde merdivenlerden yukarı baktı ve kimsenin olmadığını görünce, gözünü etrafta saklanabilecek bir yerde aradı. Sonunda bir yere odaklandı.