robots in basketball || kuroko no basket

-1-

'' Atsushi topu aldı. Son on beş saniye. Eğer Senshinkan atak yapmazsa iki sayı daha kazanacaklar. ''

Murasakibara topu aldı ve iri cüssesinin gölgesini turuncu zemine bırakarak yavaş bir şekilde ilerledi. Yavaşlığına ters bir şekilde topu daha çok gerisinde sektiriyor ve mor, korkunç bakışları altında karşısındakilerin ona yaklaşmasına izin vermiyordu.

Atak sahasına girmişti, buradan sadece bir üçlükle işi bitirebileceği gibi takım arkadaşlarına pas da atabilirdi. Akashi geride duruyordu, yetişemezdi. Sahanın etrafında sürekli koşan Aomine, pası için her zaman uygun bir seçim olacaktı. Kise, birkaç adamın onu tutmasıyla ilgileniyordu ve oradan kurtulamazdı. Midorima ise arkasındaydı, onun üçlüğüyle kurtulabilirdi.

Birden kulağının derinliklerinde, koçun sesinin çınladığını duydu.

'' Atsushi, üçlük atacak. Kaçırdığı gibi ribaund'u karşı takım alacak. Top geri sallandığında hanginiz alırsa, final onundur. Maçı 111-10'da bitirmek istiyorum. ''

Murasakibara, topu iri avuçlarının içine alırken homurdandı.

'' Kaçıracağımı nereden biliyorsun? ''

Kulaklığı bir daha cazırdamadı ama Murasakibara tribünün üzerinde duran boş bölmede ona baktığında gözlerinin hınçla parladığını gördü. Koç öyle istiyordu, kaçıracaktı.

'' Atsushi kaçırdı! Ribaund Senshinkan'ın. Maç geri dönüyor! ''

Aomine hevesle güldü ve tam tersi koşarak havada uçan topu gözleriyle aradı. Top, Akashi'nin önüne doğru düşmüştü ve Akashi gülümseyerek topu alacakken Kise onun önünden geçip topu yakaladı. Yine de Midorima ona izin vermedi; her ne kadar taklitlerinde müthiş olsa da bir o kadar da dikkatsiz olan Kise'nin kucağından topu, bir bebek alır gibi kolaylıkla yakaladı.

'' İnanılmaz, kendi takım arkadaşlarını çalımlıyorlar! Son beş saniye! ''

Midorima geri çekilip müthiş bir konsantrasyonla potaya yöneldi ve zıplayıp, üçlüğünü potaya attı. Girecekti. Emindi. Üçlüklerini asla kaçırmazdı ve, koçun istediği gibi bir skorla olmasa dahi finali o yapacaktı...

...ama yapamamıştı.

Birden tilki gibi önünde beliren Aomine, elini potanın üzerine sallayıp kimsenin fark etmediği bir anda topu yakaladı ve altından dönerek topu turnikeye attı.

'' Aho... '' diye sinirle mırıldandı Midorima. '' Üçlüğümü durdurdu! Beni sabote etti... ''

'' 111-10 Teiko Lisesi yendi! Sıraya geçin ve selam verin! ''

'' Finali ben yaptım! '' dedi Aomine, sevinçle. Bir yandan da abartı hareketlerle Midorima'ya ithaf yapıyordu.

'' Aferin, Mine-chan. '' Koç gülümseyerek kollarını kavuşturdu. '' Bugünkü yemeği ısmarlama zevkine eriştin... ''

---

'' Yarın okulun ilk günü çocuklar, bu nedenle- MINE-CHAN NIGOU'YU ISIRMAYI BIRAK! ''

Köpek hışımla Aomine'nin ellerinden kurtuldu ve Aomine ağzı açık bir şekilde ona bakmaya başladı.

'' Tamam. Şimdi, hepiniz teker teker duşa giriyorsunuz ve formalarınızı ütülerken beni rahat bırakıyorsunuz. ''

'' Ben çoktan ütüledim, Akira-sama. '' Midorima omzunda bir sürü Teiko formasıyla beraber aşağı indi.