Gül'e Ait (TAMAMLANDI)

Gül'e Ait 5. Bölüm 5. kısım

"Yaaa!.."

"Eee... Şey özür dilerim Asaf, seni kastetmedim!"

"Rahat ol lütfen, alınmadım. Haklı sebeplerini görmek için yüzüne bakmak yeterli..."

"Ben!.."

"Lütfen devam et dinliyorum."

"Hı hı! Şiddet bir nevi yaşamlarının parçası gibi... Sadece erkekler de değil, kadınlar şikâyet ettikleri halde aynı kısır döngünün içinde."

"Anlayamadım nasıl?"

"Aslında çok basit, herkes birbirini dövüyor. Hanımlar eşleri dayak attıkları için arkalarından ağza alınmayacak beddualar ediyorlar. Yani hallerinden memnun değiller. Buna rağmen kız erkek bakmadan çocuklarına aynı şiddeti uygulamaktan geri kalmıyorlar. Sonra babalar karılarını ve çocuklarını, çocuklar birbirlerini ve büyüyünce aynı ailelerinden gördükleri gibi gücü kime yetiyorsa onu... Doğal olarak erkekse elinin yetiştiği en yakınları kimse onları."

"Burada iş kadında bitiyor gibi görünüyor!"

"Muhtemelen, artık bilmiyorum! Eksik olsun öyle hayat, öyle aile... Güçlü olanın hakimiyetini kabul ettirdiği bir düzen, kaçışı, çıkışı olmayan bir düzen. İlginç biliyor musun Asaf..."

"Ne?"

"Büyük aşkla evlenip yuva kuranlarda bile durum aynıydı. Sürekli hizmet ettiğin halde ona rağmen yaranamadığın, fikirlerini paylaşamadığın bir kölelik düzeni. Sözünü geçiremediğin yerde iş şiddete biniyor."

"Yaaa!"

"Çok mu ileri gittim?"

"Anlattıklarına bakılınca haklı olduğunu görüyorum. Ailemde yaşamadığım bir durum, ister istemez yadırgıyorum. Ne kadar yaramazlık yapsam, huzursuzluk çıkartsam ikisinden de dayak yediğimi hatırlamıyorum."

"Ne güzel!"

"Anlattıklarını dinleyince öyle olduğunu görüyorum. Bizimkilerin, değerini o zamanlar anlayamadığım farklı bir işkenceleri vardı. Saatler süren konferanslar, konuşmalar mantıklı geldiği için mi yoksa aynı muhabbeti tekrar dinlemeyeyim diye mi bilmem, hatamı tekrarlamazdım. Sadece benim için de geçerli değil, özellikle annem babamla sürekli tartıştığı halde tek bir tokat yediğine bile şahit olmadım. Babamın böyle bir şey yapabileceğini hayal dahi edemiyorum. Devam et lütfen, hala asıl konuya gelmedik!"

"Tamam. Çıkış yolu bulamayınca kaçmayı kafaya koyduğumu söylemiştim. Yalnız önümde bir problem vardı. Para... En azından bir iş buluncaya kadar karnımı doyuracak ve barınacak durumda olmalıydım."

"İyi cesaret Gülizar! Yanlış anlama lütfen, anlattıklarından boş bir insan olmadığını görebiliyorum. Anlayamadığım şu, bu kadar kapalı bir hayat yaşarken nasıl olur da tek başına ayaklarının üzerinde durabileceğine inanırsın?"

"Meslek Lisesini dereceyle bitirdim Asaf!"

"Eee!"

"Bilişim Teknolojileri bölümünü..."

"Vaayy! Bilgisayar kurdu ha!.. Bu konu iyice ilginç olmaya başladı."

"Tabii aileme Ağırlama ve Gıda Teknolojisi bölümünde okuduğumu söyledim. Diğer bir deyişle, onların gözünde iyi yemek yapan ev hanımı olma bölümü... İlk iki sene dersler ortak olduğu için sorun yoktu. Üçe geçtiğimde bir üst sınıfın kitaplarını alıp gözlerini boyamak zorunda kaldım. Arada arkadaşlardan öğrendiğim birkaç farklı tarifi uygulamam şüphe duymalarını engelledi. Sağ olsun bilişimi tercih etmemi isteyen öğretmenlerimin yardımlarıyla işin içinden sıyrıldım."