Beklenmeyen Gerçek

Mutlu Yıllar Bebeğim

Sonraki bir ay boyunca Hermione Harry'nin yokluğunu çok hissetmişti ancak Draco'nun verdiği gözdağı işe yaramış olacak ki, Ron hiçbir şeye kalkışmıyor, ne Lavender'a ilgi gösteriyor, ne de Hermione'ye bir laf atma girişiminde bulunuyordu. Gerçi Hermione, Ron'un görünmeyen biri tarafından dövüldüğü haberini de almıştı ama duymamış gibi davranmayı tercih diyordu. Pelerinin hala Draco'da olduğunu düşünmemek daha iyiydi.

Bu bir aylık sürede Hermione Draco'nun diğer arkadaşlarıyla oldukça yakınlaşmış olduğunun farkındaydı. Aynı şekilde Draco'da Ginny'ye alışmıştı, hatta bazen onu kızdırmak için adıyla seslendiği bile oluyordu.

"...Yapma Granger, sadece ders!"

"Ve sizin salonda? Olmaz! Ya birisi görürse?"

"Herkes uyuyor olacak."

"Kütüphaneye de gidebiliriz o halde."

"Filch orayı kontrol ediyor. Ama Slytherin ortak salonunu edemez."

"Gryffindor'u da edemez."

"Ama ben Pansy'yi Gryffindor'a gelmeye ikna edemem."

Hermione gülümsedi.

"Kendin gelir misin yani?"

"Tabi ki gelirim, ne kadar ezik bir yer olduğunu görmek için sabırsızlanıyorum zaten!"

"İyi, bu akşam gel o halde!"

Draco durakladı.

"Çok ani oldu Granger. Yani biliyorum, benim için deliriyorsun ama..."

Hermione Draco'ya sağlam bir yumruk geçirdi.

"Akşam Harry'yi çağıracağız. Gelmek istersen bu akşam gel. Diğer zamanlarda aşağıda bekleyenler olur ama bu gece herkesin içeceğine uyku iksiri katacağız."

"Sırf benimle olabilmek için yaptıkların çok hoş ama..."

Draco bir yumruk daha yedi.

"Bir kez daha saçmala, bak neler oluyor!"

"Tamam Granger, seni kızdırmaya çalışıyordum sadece," dedi Draco gülümseyip Hermione'nin burnunu sıkarak.

"Bir daha sakın yapma!"

"Neyi? Bunu mu?" dedi Draco ve bir kez daha Hermione'nin burnunu sıktı. Hermione Draco'nun karnına bir yumruk daha attı.

"Ah! Sakin ol Granger!"

"Bir dahaki sefere burnunu hedef alacağım."

Hermione başını eğdi ve burnuna dokundu Draco'ya çaktırmadan. Neden Draco ona her dokunduğunda böyle hissediyordu ki? 1 aydır her seferinde Hermione'yi daha da heyecanlandırıyordu Draco'nun en küçük hareketi bile. Ve sebebini bilmediği için kendisine kızıp duruyor, acısını da Draco'dan çıkartıyordu.

İkisi de sessizlik içinde bahçeye çıkarken Ginny koşarak yanlarına geldi ve soğuk ortamı yumuşatmış oldu.

"Herm! Dragon!"

Ginny, Draco'yu gıcık etmek için ona Dragon diyordu.

"Ginerva."

"Adım Ginny!" dedi Ginny öfkeli bir tavırla.

"Benimki de Draco ama bunu zaten biliyorsun, değil mi Weasley? Yoksa beyin kapasiten onu da mı anlayamayacak kadar düşük?"

"Seninkinden yüksek Malfoy!"

"Ginerva!"

"Dragon!"

"Ginerva!"

"Pislik Dragon!"