Beklenmeyen Gerçek

Bellatrix Lestrange Özellikle...

Bellatrix Lestrange, tablosunun içinde dönüp duruyordu. Neden hala eve kimse gelmemişti? Nerede, ne halt yiyorlardı yine? Canı sıkılmıştı.

  Ne yapabilirdi ama? O sadece bir portreydi. Küfretti Molly Weasley'ye. Eğer o kadın olmasaydı hala yaşıyor ve can alıyor olacaktı! Tüm kanı bozukları ve muggle kökenlileri yok edecekti! Lordunun emrettiği gibi...

  En sonunda o kadar çok sıkıldı ki bir portrenin yapabileceği en mantıklı şeyi yapmaya karar verdi: kendisi için yapılmış dört portreden bir diğerine geçmeye! Yani bir diğer değişle aptal kocası Rodolphus'un hücresine misafir olma zamanı gelmişti.

"Rodolphus? Hey! Aptal herif, uyan!"

"Hı? Ne? Geldik mi?"

"Evet geldik... Kalksana geri zekalı, ben geldim!"

"Eee, ben ne yapayım?"

"Ne demek ne yapayım? Ben senin karınım salak!"

"Aslına bakarsan öldüğün için ben bekar sayılıyorum artık canım."

"Bana ukalalık taslama!"

  Bella, Rodolphus'un Azkaban'daki küçük hücresine bir göz gezdirdi. Son geldiğinden beri iyice iğrençleşmişti.

"Ara sıra temizle şu hücreni Rodolphus, iğrenç görünüyor," dedi kocasına dönerek. Rodolphus omuz silkti.

"Senin Azkaban'daki hücreni de biliyoruz Bella."

"Kapa çeneni!"

"Sen kapa!"

"Keşke şimdi yaşıyor olsaydım da seni bir güzel lanetleyebilseydim!"

"Keşke şimdi yaşıyor olsaydın da seni ikinci kere öldürebilseydim!"

"Aptal adam!"

"Çatlak kadın!"

  Birbirlerine bağrışmaları bittiğinde Rodolphus da, Bellatrix de nefes nefese kalmışlardı.

"Şey," dedi Rodolphus sanki az önce havadan sudan konuşuyorlarmış gibi. "Ne için gelmiştin bu arada?"

  Bella gözlerini devirdi.

"Seni görmek istemiş olamaz mıyım?"

"Olamazsın."

"Neden?"

"Merlin aşkına Bella! Voldemort tekrar yükseldikten sonra yaşarken kaç kere beni görmeye geldin de öldüğünde gelecek olasın? Kesin evdekiler bir şeyler yapmıştır sana."

"Lorduma öyle seslenme!"

"Senin lordun benim de lordumdu. Bir zamanlar. Artık tamamen öldü. Aptal aptal davranmayı kes!"

"Bir daha geri geldiğinde göreceksin gününü Rodolphus! Ve seni kurtarması için de yalvarmayacağım ona!"

"Aman sanki gerçekten yalvarmayı düşünüyordun da..."

"Beni çok yanlış tanımışsın sen."

"Bence çok doğru tanımışım."

"Bana biraz güven be adam!"

"Neden güveneyim? Arkamdan ne işler çevirdiğinden haberim yok mu zannediyorsun sen?"

  Bella bir an durakladı. Demek ki Azkaban'da olsa bile öğrenmişti Rodolphus gerçeği.

"Nereden öğrendin?" diye sordu buz gibi bir ses tonuyla.

"Bütün gazetelerde yazıyor, sence de görmemem tuhaf olmaz mıydı?Buradaki eski ölüm yiyenlerin hepsi dalga geçtiler benimle, bir de nispet yapar gibi yanımda babanın kim olabileceğini tartışıyorlar!"