His beautiful mate

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 1
Jenna p.o.v

Ik versnel mijn pas, net als de wolven achter me aan. Mijn adem raakt op en ik moet wat bedenken om ze te snel af te zijn. Ik spring over een boomstam, ren door een rivier heen, maar ze zitten nog steeds achter me aan. Ik haal diep adem en versnel opnieuw mijn pas.

Ik houd dit niet lang meer vol.

Snel ren ik richting het dichte bos en blijf simpelweg rennen. Ik kijk kort achter me en zie dat er nog maar één wolf achter me aan rent, die steeds langzamer gaat rennen, tot hij stopt met rennen. Maar mijn poten stoppen niet met rennen. Mijn wolf piept om het feit dat we nog steeds geen roedel hebben gevonden. Nog steeds geen veilig thuis.

Ik laat me op de grond neervallen. Ik ben hier zo klaar mee! Toen ik een half jaar terug mijn roedel verliet, dacht ik dat ik zo een nieuwe roedel zal vinden. Niet dus.

Ik leg de tas, die ik al de tijd in mijn bek had, op de grond en verander terug in mijn mensenvorm. Ik ben mager geworden. Maar wat wil je? Elke keer als ik wat gevangen heb, kan ik het negen van de tien keer weer rennen omdat andere roedels het stelen. Tot nu toe ben ik alleen maar bestempeld als "rogue."
Ik zucht en pak de kaart uit mijn tas. Ik pak mijn kompas erbij en ben op zoek naar de laatste roedel. De laatste roedel, die nog redelijk in de buurt zit. Als ik bij die roedel geen kans krijg, zal ik of overzees moeten, óf de rest van mijn leven alleen door moeten brengen.

Uiteraard heb ik deze roedel niet zomaar als laatste roedel gekozen. Het is groot. Reusachtig zelf. De Alpha's naam is Mike Jordans en laten we het erop houden dat hij niet heel vriendelijk schijnt te zijn. Hij is niet veel onder zijn roedel leden, maar heeft alles over voor zijn roedel. Ik heb hem nog nooit gezien, maar veel verhalen gehoord en ze kwamen allemaal op één ding neer: hij is harteloos tegen buitenstaanders en mensen die hem tegenwerken.

Ik zucht en kijk op de kaart. De kaart heb ik gekregen van de enige roedel die redelijk aardig tegen me was. Althans, de zoon van de beta heeft me het geven dan, de roedel zelf moest niks van me weten. Hij heeft gezorgd dat ik eten mee heb voor een paar dagen en heeft dus ook deze kaart gegeven.

Ik volg met mijn vinger de lijnen op de kaart. Langs de rivier en dan het dichte bos in. Ik leg de kaart weg. De roedel's naam is de black moon pack en is zo'n half uur hier vandaan. Oké, dat moet lukken, spreek ik mijn wolf toe, die volledig uitgeput is. Ik verander terug in mijn wolven gedaante en pak de tas met mijn bek op, waarna ik verder ren.

~~

Daar sta ik dan, voor de rand van het territorium. Okay Jenna, doe relax, wees aardig en beleefd. Als ik dit verpest, weet ik niet of ik überhaupt ooit nog een roedel kan vinden. Het kan me niet schelen welke rangorde ik zal krijgen, zolang dit maar stopt.

Ik twijfel even, maar loop dan het territorium van Black Moon op. Het begint donker te worden, wat het nog enger maakt. Ze moeten me wel ruiken. Elke grote, succesvolle roedel heeft wachters bij de grens staan, dat kan niet anders.

Achter me hoor ik laag gegrom komen. Twee wolven komen tevoorschijn en ontbloten direct hun tanden. Één van hun, de wolf met de grijze vacht, heeft duidelijk een hoge rangorde. Ze cirkelen om me heen, wat me ongemakkelijk maakt. 'Ik ben alleen op zoek naar een roedel.' Zeg ik zacht. De wolf met een bruine vacht gromt hard naar me. Ik piep zacht en kijk om me heen, naar een snelle uitweg. Ze zijn duidelijk niet open voor buitenstaanders. Er komen nog twee andere wolven mijn richting op, wat voor mij een teken is om ervan door te gaan. Snel schiet ik langs de wolven en ren weer terug het dichte bos in, met hun op mijn hielen.

Niet weer, alsjeblieft niet! Ik ben uitgeput en merk dat ik al na een halve minuut verslap. Mijn poten werken niet meer mee en binnen de kortste keren wordt ik besprongen door één van de wolven, een vrouw met een witte vacht. We rollen over de grond, waarbij ik mijn tas loslaat. Ze komt bovenop me terecht en ik geef me direct over. Ik ben zo moe. Ik kan niet meer...

De andere wolven komen erbij en de witte wolvin gaat van me af. 'Verander terug!' Beveelt de grijze wolf. Ik sta uitgeput op en verander terug. Mijn krullen vallen voor mijn ogen en kijk de grijze wolf, dat waarschijnlijk de beta is, boos aan. Ik heb er een hekel aan om bevelen te krijgen.
Hij veranderd ook terug, net als de andere. 'Neem haar mee naar de cellen.' Zegt hij en seint een kant op, waar waarschijnlijk het dorp met cellen liggen. 'Ik doe toch niks! Ik ben alleen maar op zoek naar een roedel!' Roep ik uit. Een man, die daarnet nog een bruine wolf was, pakt mijn kin hardhandig beet. 'Als je op zoek bent naar een roedel, zal ik maar beginnen met respect tonen voor de beta.' Gromt hij en duwt me bij zich vandaan, waarna ik letterlijk meegesleurd wordt.

Dit wordt wat...

---------------------------
Tadaaaaa!

Wat vinden jullie van het eerste hoofdstuk? Ik zal morgenochtend hoofdstuk 2 erop zetten. :)

Sorry voor het lange wachten! Laten jullie een comment achter met tips, ideeën of iets leuks?

Xx Wolflovex ❤️