AILWAG Book2: His Promise [Published under Pop Fiction books]

[54.1] X10's Sweet Revenge

a/n: pahinga muna tayo sa kudak/kayestin...

[54.1] X10'S SWEET REVENGE

GAIL'S POV

"ATE! ATE! ATEEEEEEEE!"

Nagising ako na niyuyugyog ni Misty ang balikat ko. She hugged me tight. Napansin ko rin na lumuluha ako. Basa kasi ang pisngi ko. "Misty, b-bakit?"

She caressed my back. "Nananaginip ka, ate. You must be having a nightmare," humiwalay siya sa yakap at pinunasan ang luha sa mga mata ko. "Paulit-ulit ka sa pagbanggit ng pangalan ni Kuya Kurt."

Napanaginipan ko na naman pala ang insidenteng yun. After that worst night, lagi nalang akong hinahaunt ng panaginip na yun tuwing gabi. Natrauma na yata ako. Pang-apat na gabi na ito mula nang mangyari yun.

Tumingin ako sa gawi ni Kurt. He still looked helpless. Lumapit ako sa kanya at umupo sa monobloc chair sa harapan niya. I touched his hand gently. "Kurt, wake up na... Gusto ko ng umuwi tayo ng sabay sa unit." Another tear flowed to my cheek.

"May check up pa tayo sa OB, diba?" I buried my face on his hand. "Gumising ka na, please. Miss na miss ko na ang kayabangan mo... Igagawa pa kita ng ice cream cake eh. Promise, hindi na rin ako magpapasaway. But please, wake up na~"

Naramdaman ko nalang na tinap ni Misty ang likuran ko. "... A-Ate Gail, w-wag ka naman ganyan. Naiiyak tuloy ako! Uwaaaah!" Humagulhol na si Misty sa likuran ko kaya nilingon ko siya. Nakatakip na ang dalawa niyang palad sa mukha niya. "... N-Namiss ko na rin si Kuya eh~!! Promise ko rin, hindi na ako mangdudugas ng pera sa kanya. Sana gumising na siya now na!"

Natawa nalang ako ng mahina habang pinupunasan ang sarili kong luha. Binalingan ko ulit si Kurt. "Oh yan baby love, marami ng nakakamiss sayo. Hindi lang kaming dalawa ang nakakamiss sayo. Pati ang X10 miss ka n-na rin at syempre ang parents mo."

"Ate Gail, can he hear us?"

I smiled while staring at Kurt. Pinadaan ko ang hintuturo ko sa ilong ni Kurt pababa sa pisngi niya. "Yes, he can. Kaya nga lagi ko siyang kinakausap dito eh... Kahit na ako lang ang mag-isa dito, hindi ako nabobored. H-Hinihintay kong magising si Kurt dahil gusto ko, ako ang unang makikita niya pagmulat niya."

"... Ate Gail, lagi ko siyang pinagpe-pray. Sabi ko nga, magpapakabait na talaga ako at hindi na ako mang-aaway basta magising na agad siya." Lumipat si Misty sa kabilang side ng kama at hinawakan ang isa nitong kamay. "Kuya, huwag ka ng matulog ng matagal dyan! Kawawa na si baby love mo dito oh~ Sige ka, pag di ka gumising dyan, maghahanap ako ng subsititute baby love niya!"

I giggled, "Gumising ka na dyan agad ha? Fight fight fighting lang..."

Narinig namin na bumukas ang pinto kaya naman sabay kaming lumingon dito ni Misty. Napatayo ako nang makita ko ang mga parents namin ni Kurt ang pumasok kasama ang doctor at ang personal nurse. Sinalubong namin sila ni Misty.

"Mom!" She welcomed me with a tight hug. Ganun din si Dad. "I missed you!"

"Are you fine?" Tanong sa akin ni Dad.

I smiled, "Ayos po ako. Buti nalang, strong ang kapit ng baby ko." Binalingan ko ng tingin ang parents ni Kurt. Tita Elizabeth kissed me on the cheek. Teary-eyed sin siya pero nakangiti pa rin.

"How are you, hija?"

"Ayos lang po ako."

Nagsmile lang siya sa akin tapos ay hinarap niya ang assigned doctor ni Kurt. "How's my son's condition?"

The doctored eyed us in a calm expression. "Your son is having a head injury, Madam. Based on his X-ray's result," inabot niya ang result ng X-ray kay Mommy Elizabeth. "--- He had been struck twice on his head. One, at the back and the other one is on the right side of his head."